تهران و تماشا

روحشان شاد و یاد و نامشان گرامی باد @tehranotamasha

خداحافظ ای داغ بر دل نشسته... دکتر غلامحسین تکمیل همایون از چهره های برجسته تهران پژوهی در آستانه روز تهران و در ایام اربعین سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین علیه السلام آسمانی شد. انجمن دوست داران تهران درگذشت استاد گرانقدر جناب آقای دکتر غلامحسین تکمیل همایون را خدمت خاندان معزز ایشان، شاگردان آن استاد گرانقدر و تهران پژوهان و دوست داران تهران تسلیت عرض نموده ، از خداوند منان برای ایشان علو درجات مسئلت می نماید. روحشان شاد و یاد و نامشان گرامی باد. #انجمن_دوست_داران_تهران #روز_تهران @tehranotamasha

اطلاع رسانی قسمت پنجم #قصه_های_تهران را امشب از این صفحات ببینید پخش ازلایواینستاگرام ساعت 8 شب: @abasabad_cultural_center @cafetehroontrips @farhangemuze @rahbalad.official ساعت 9 شب: @tehranhistorichouse @nowatelier @valiasrstreetmuseum @mashghetarikh @dabirinezhad @tehranotamasha

چهارشنبه 9 مهر ماه 99 @tehranotamasha

اطلاع رسانی جنگ #قصه_های_تهران به مناسبت #روز_گردشگری و #هفته_تهران 6 تا 14 مهرماه 1399 با مجموعه متنوع از بداهه گردی، تاریخ و فرهنگ تهران، گردش در عباس آباد و قصه های خیابان ولیعصر پخش ازلایواینستاگرام ساعت 8 شب: @abasabad_cultural_center @cafetehroontrips @farhangemuze @rahbalad.official ساعت 9 شب: @tehranhistorichouse @nowatelier ساعت 11 شب: @valiasrstreetmuseum @dabirinezhad @tehranotamasha

"روضه خوانی" مجالس روضه اهل بیت(ع) بخصوص سیدالشهدا بهترین راه برای احیا و نشر معارف دینی و تعظیم شعائر مذهبی است ‌که اغلب این مجالس در ایام محرم و صفر و ماه رمضان رونق بیشتری دارد. واژه روضه در زبان عربی به معنای باغ و گلشن است. چون مجلس ذکر امام حسین(ع) و ائمه معصومین(ع) یک مجلس باصفا و روحانی است بنابراین آن را به بهشت تعبیر کرده اند. «ملاحسین کاشفی» یکی از وعاظ و شاعران سبزواری بود که در قرن نهم هجری قمری زندگی می کرد. وی بیش از چهل کتاب و رساله تألیف کرد که مهم ترین آن "روضةالشهداست". کاشفی کتاب روضةالشهدا را در واقعه کربلا به فارسی نوشت و چون مطالب این کتاب را در مجلس عزاداری از روی کتاب بر سر منبر می خواندند،خوانندگان این کتاب به " روضه خوان" معروف شدند. در عصر صفویه (۹۰۵- ۱۱۴۸ ه ق) خواندن کتاب روضةالشهدا کاشفی متداول شد. به تدریج خواندن روضه از روی کتاب منسوخ شد و روضه خوان ها مطالب کتاب را از حفظ کرده و در مجالس عزاداری می خواندند. کم کم بعضی از روضه خوانان فرصت طلب و سودجو از روی اسناد نامعتبر واقعه کربلا را تحریف نموده و داستان هایی از خود ساختند و به اصطلاح برای گرم کردن مجلس خود، عوام را گریاندند. در عصر صفویه که تشکیل مجالس روضه عمومیت پیدا کرد، عده ای که آواز خوش داشتند، روضه خوانی را پیشه خود قرار دادند. ظهور خوانندگانی با عنوان روضه خوان و دانستن فنون خوانندگی و حفظ الحان و نغمات موسیقی ملی، تأثیر به سزایی در این امر داشتند و این فن را تا حدود زیادی از دستبرد حوادث و فراموشی نجات دادند. زیرا در قدیم هنر موسیقی خلاف شرع و از منهیات شمرده می شد. نوحه سرایی که خود تصنیفی بود با کلمات و مضمون مذهبی همراه با ضرب های مختلف در سینه زنی و روضه خوانی، جلوه گاه الحان و نغمات موسیقی ملی شد و "تعزیه" نیز حافظ و ضامن موسیقی دستگاهی ایرانی است. آیین‌های عزاداری عرصه تجلی هنر و موسیقی بود و این محافل مذهبی بودند که بزرگان موسیقی در آن پرورش می یافتند و به تعبیری هرکس توفیقی در موسیقی داشته وام دار مکتب عاشورا، تعزیه و منقبت خوانی بوده است. به طوری که مکتب روضه خوانی تهران توسط «حاج حسین گلپایگانی ۱۳۶۲- ۱۲۹۰» معروف به مرشد حسین پدر خوانندگان معروف( اکبر گلپایگانی و برادرش گلزار ) احیا شده است. همچنین ذاکرین قدیم نظیر: مرشد حسن ناظم، مرشد رجب و ...، حتی بزرگان موسیقی معاصر مانند روح الله خالقی، استاد غلامحسین بنان، تاج اصفهانی و ... از این قسم بوده اند. "پروین بهمن پور" @tehranotamasha

آغا محمدخان قاجار ضریح طلا ساخت زیارتگاه امامان معصوم و اولیای شیعه پیوسته مورد عنایت و توجه خاص شیعیان ایران قرار داشته است. این ارادت به حدی بود که پادشاهان دوره های مختلف ایران راغب شدند تا شأن و منزلت اولیای دین را گرامی بدارند و از طرق گوناگون در جهت تکریم و توسعه زیارتگاه های مطهر بکوشند. از جمله این پادشاهان آغامحمدخان قاجار بود. آغامحمدخان قاجار بعد از اینکه از اصفهان مراجعت کرد و وارد تهران شد از درباریان خویش پرسید که:" بهترین زرگران ایران در کجا هستند؟" آنها گفتند:"بهترین زرگران ایران در شهرهای اصفهان و کرمانشاه و بروجرد سکونت دارند." آغامحمدخان به حکام شهرهای کرمانشاه و اصفهان و بروجرد دستور داد که از هر شهر سه زرگر ماهر به تهران بفرستند و دقت کنند که زرگران مزبور در قالب گیری و ساختن ضریح مهارت داشتد باشند. زرگران، راه تهران را پیش گرفتند و آغامحمدخان دستور داد که از زرگرها به خوبی پذیرایی شود و امر کرد که هر یک از آنها نقشه یک ضریح را بکشند و برای او بفرستند تا وی از بین آنها یک نقشه را انتخاب نماید و ضریح انتخاب شده با شرکت هر 9 زرگر ساخته خواهد شد. زرگرهای که به تهران احضار شدند سواد نداشتند ولی میتوانستند نقشه چیزهایی را که از آنها خواسته شده بود ترسیم نمایند. همانگونه که اکثر معماران ایرانی هم که سواد نداشتند میتوانستند نقشه خانه ها را ترسیم نمایند. هیچ یک از محارم آغامحمدخان نمی دانست که آن مرد ضریح را برای آرامگاه کدام یک از بزرگان دین اسلام می خواهد و بعد از این که یکی از نقشه ها را پسندید، نیت خود را بروز داد و معلوم شد که می خواهد برای آرامگاه امام اول(ع) شیعیان در شهر نجف ضریح بسازد. آغامحمدخان طول و عرض و ارتفاع ضریح را خود تعیین کرد و گفت که ضریح باید از زر ساخته شود و عیار طلا را هم خود معین نمود و در آن دوره زرگران ایران طوری مورد اعتماد بودند که آغامحمدخان هنگام ساخت ضریح برای آنها ناظر تعیین نکرد که مبادا بر عیار بیفزایند تا اینکه بتوانند از طلا بدزدند. وقتی زرگرها خواستند شروع به کار کنند از خواجه قاجار درخواست کردند که به اصفهان منتقل شوند و گفتند که در اصفهان وسایل کار بهتر از تهران فراهم است و کار زودتر پیش می رود. خواجه تاجدار موافقت کرد که زرگرها به اصفهان بروند و همانجا کار کنند و هفتاد هزار تومان طلا، بدون هیچ ناظر و بازرس در دسترس زرگرها گذاشته شد که صرف ساختن ضریح شود. برای نشان دادن اهمیت آن طلا باید گفت که در آن موقع مستمری یک فرمانده فوج(فرمانده هنگ) در ایران در سال یکصد و بیست تومان بود که ماهی ده تومان می شد. بنابراین مردم به زرگرها طوری اعتماد داشتند که یک مرد مقتدر چون خواجه قاجار هفتاد هزار تومان طلا را بدون ناظر و بازرس به زرگرها واگذاشت. در آن موقع راههای ایران طوری بود که نمی توانستند ضریح را بعد از ساختن در اصفهان سوار کنند و آنگاه به نجف منتقل نمایند و مجبور بودند بعد از اینکه ضریح ساخته شد آن را در نجف سوار نمایند و آغامحمدخان بعد از آماده شدن ضریح آن را با پنج تن از زرگرها به نجف فرستاد و همانجا سوار کردند. پروین بهمن پور منابع; خواجه تاجدار- قسمت 135- نویسنده ژان گوره فرانسوی- اقتباس از ذبیح الله منصوری خواندنیها- شماره 32- سال 28- ص 33 و 34 @tehranotamasha