هنر ایرانی

📽 سخن‌رانی دکتر محمدعلی #اسلامی_ندوشن در شب ِ دکتر #محمدجعفر_محجوب دوشنبه دوازدهم بهمن ۱۳۹۴ کانون زبان فارسی 📚@FarhangDoostan

🎧 دکتر عبدالحسین زرین‌کوب سخن‌رانی دکتر #عبدالحسین_زرینکوب (گله‌ها و شکایت‌ها از مردان سیاست - اسفند ۱۳۷۶) 📚@FarhangDoostan

اگر به سیاستمدارانی رای داده‌اید که قول می‌دهند به هزینه دیگری به شما کالا بدهند ، پس حق ندارید وقتی پول شما را می‌گیرند و به دیگری می‌ دهند ، از جمله خودشان ، شکایت کنید ... #توماس_ساول (اقتصاددلن ، نویسنده ، فیلسوف و نظریه پرداز اجتماعی) کانال مخفیگاه: @makhfigah_channel

من همواره در سخن گفتن از دموکراسی میل دارم یک چیز را بگویم: دموکراسی دیگر یک امر زینتی نیست بلکه یک نیاز است. برای ورود به مدار جهانی به شرط لازم بدل گشته است. برعکس فکر می کنم که رژیم های توتالیتر در روزگار ما به تجملاتی بدل شده اند که دیگر کسی آنها را نمی پذیرد. زیرا از نظر انسانی و اقتصادی بسیار گران تمام میشوند. #داریوش_شایگان کتاب: زیر آسمان های جهان مترجم: نازی عظیما کانال مخفیگاه: @makhfigah_channel

💢برنامه #راه_شب دوشنبه شب سوم مهرماه ۱۴۰۲ خورشیدی 💥#رادیو_ایران کارشناس: دکتر علیرضا امینی مجری: استاد داود حیدری 🗨آواز #دشتی ، آواز #مخالف_سه_گاه و تصنیف #نسیم_سحر #ابوعطا با صدای 💢 #رسول_رهو @rasool_rahoo

https://youtu.be/CGXZ8OnDgSk?si=fUyBBCnjZknPaoQ5 ⭕️ لطفا کانال یوتیوب #رسول_رهو را دنبال کنید.

ساز و آواز – آواز شور(برگ سبز ۶) سید جواد #ذبیحی پالایش و کاور: سینا مهدویان

همه شب راه دلم بر خم گیسوی تو بود آه ازاین راه که باریک‌تر از موی تو بود

دانلود از سایت خصوصی: Khosousi.com/?p=14288 کانال موسیقی #خصوصی 🎶 @Khosousi 🎶

چند نکته در ارتباط با رسم‌الخط فارسی از سدهٔ نهم تا سیزدهم(با استاد نجیب مایل هروی) «که» باری، از نکات بارز در رسم‌الخط نسخه‌های خطی این دوره جدا نوشتن کلمه یا حرف «که» است به نحوی که هر چند از نُسخ موجود از اواخر سده هشتم به سوی نسخه‌های خطی سده نهم می‌رویم، منفصل نوشتن «که» بیشتر دیده می‌شود و چون به نسخه‌های سده‌های یازدهم و پس از آن می‌رسیم، متصل نوشتن «که» نه به کلمه پس از خود، بلکه به کلمهٔ پیش از خود؛ مانند اینستکه کسیکه راهیکه و غیره رایج‌تر می‌نماید‌. «فا»ی اعجمی[با سه نقطه] از دیگر خصیصه‌های رسم‌الخط دورۀ موضوع بحث در نسخه‌های خطی فارسی، عدم وجود «فا»ی اعجمی است. به طور قطع و یقین می‌توان گفت که کاتبان و نسخه‌نویسان نگارش‌های فارسی از سدهٔ نهم به بعد این حرف را در برخی از کلمات به مانند «ب» و در بعضی دیگر به گونه حرف ف تلفظ کرده و حرفی به هیأت «فا»[با سه نقطه] نمی‌شناخته‌اند. بنابراین اگر به نسخه‌ای از نُسَخ نگاشته‌های دیرینهٔ فارسی روبه رو می‌شویم که حرف مذکور به خطا با دو نقطه «قا» کتابت شده و یا صورت صحیح آن یعنی با سه نقطه ضبط شده باشد، بدون تردید نسخه اساس کاتب این دوره از نسخه‌هایی بوده که بین سدهٔ پنجم تا اوایل قرن هفتم هجری و یا اندکی پس از آن کتابت شده است. «د، ر، س» در اسلوب نگارش دورهٔ دوم گفتیم که کاتبان برای ممتاز گردانیدن برخی از حروف مانند «د، ر، س» از گذاردن نقطه استفاده می‌کرده‌اند و آن حرفها را به صورتهای «د، ر، س»[با نقطه و یا سه نقطه در زیر این حروف] می‌نویسانیدند. در رسم‌الخط این دوره کاتبان به ندرت صرفاً زیر حرف «س» سه نقطه می‌گذارند و گاه حرف «ش» را نیز به هیأت «ش»[با سه نقطه در زیر آن] کتابت کرده‌اند. «پ، چ، ژ» حرف‌های «پ، چ، ژ» در اسلوب نگارش کاتبان اوایل دورهٔ مورد نظر، گاه با سه نقطه و گاه با یک نقطه کتابت شده و در اواخر این دوره به جز استثناهای بسیار نادر عموماً به مانند «ب ج ز» ضبط شده است. «گ» حرف «گ» نیز در نسخه‌های موجود از سدۀ نهم هجری به ندرت با سه نقطه[دربالای حرف ک] مشخص شده و در اواسط این دوره همانند «ک» کتابت گردیده و در نسخه‌های موجود از سدهٔ سیزدهم برخی از کاتبان آن حرف را با دو ،سرکش مانند اسلوب امروز نویسانیده‌اند. «ذ» قاعدهٔ ذال فارسی را کاتبان سدهٔ نهم به ندرت رعایت کرده‌اند و با آن که در اواسط این دوره از ادوار رسم‌الخط فارسی، بیشتر لغویان به تعریف ذال فارسی و فرق آن از دال توجه داده‌اند ولی کاتبان این دوره از اواخر سدهٔ نهم هجری به بعد آن قاعده را رعایت نکرده‌اند. وصل و فصل کلمات نیز وصل کلمات در رسم‌الخط دوره موضوع بحث، به قیاس با دوره‌های اول و دوم فزونی دارد؛ به نحوی که کاتبان این دوره پیشوندهای فعلی را پیوسته به فعل کتابت کرده‌اند و صفات تفضیلی و عالی «تر» و «ترین» را به کلمۀ ما قبل آن چسپانیده نویسانیده‌اند و ضمایر اشارهٔ «آن» و «این» را به کلمات پس از آن‌ها متصل نوشته‌اند. یعنی اینمعنی، آنشهر، آنخانه ضبط کرده‌اند، نه این معنی آن شهر و آن خانه. نجیب مایل هروی(۱۴۰۲) نقد و تصحیح متون، هرات، انتشارات بنیاد فرهنگی مایل هروی، صص۱۵۷ و ۱۵۸. https://t.me/marif_Amin

🔸ساز و آوازی شنیدنی در #بیات_اصفهان بر روی غزلی زیبا از #محمد_علی_بهمنی 🔸 #رسول_رهو : آواز 🔸 #رضا_سلیمانی_فر : سه تار @rasool_rahoo