زيست شناسي يازدهم تجربي(صالحي)

https://youtu.be/WIH8cMlQQ6g https://t.me/ssalehibiology12tajrobi

‍ برای دانش‌آموزا، برای آینده… برای خواهرم خواهرت خواهرامون…. برای تغییر مغزها که پوسیدن

✅فاز اول فاز گلژی نامیده می شود ، زیرا دستگاه گلژی یک اندامک ضروری است که از اسپرم زایی اولیه پشتیبانی می کند (Leblond and Clermont, 1952; Hess, 1990; Russell et al., 1993). در مرحله اول، دستگاه گلژی در تولید چندین گلیکوپروتئین بسیار فعال است و شبکه ترانس گلژی چندین وزیکول کوچک پروآکروزومی ایجاد می کند که برای تشکیل یک آکروزوم بالغ مورد نیاز است. این گرانول‌های پروآکروزومی با هم ترکیب می‌شوند و یک گرانول آکروزومی منفرد بزرگ در نزدیکی ناحیه مقعر سطح هسته تشکیل می‌دهند. بخش مرکزی گرانول آکروزومی به پوشش هسته ای متصل می شود در حالی که بخش محیطی با کاسه دور هسته ای مرتبط است (جعبه 1؛ شکل 2). ✅در فاز 2 (Cap)، گرانول آکروزوم با محتویات غنی از گلیکوپروتئین بزرگ می شود. علاوه بر این، با لمس پوشش هسته ای شروع به صاف شدن می کند و روی هسته پخش می شود تا یک کلاهک تشکیل دهد. در همان زمان، مجموعه گلژی به ناحیه گردن نوپای واقع در انتهای دیستال حرکت می کند. گرانول آکروزومی به تدریج 1/3 سطح هسته را می پوشاند و پخش می شود و به یک لایه بسیار نازک تبدیل می شود (شکل 1). در نزدیکی انتهای دیستال آکروزوم در حال رشد، "آکروپلاکسوم" را می توان یافت که ساختار مهمی است که از اسپرم زایی پشتیبانی می کند. از یک حلقه حاشیه ای تشکیل شده است که از یک صفحه آکروزومی تشکیل شده است که از کراتین و F-اکتین تشکیل شده است (جعبه 1؛ شکل 2). در زمان طویل شدن سر اسپرماتید، حلقه حاشیه ای با لبه در حال رشد آکروزوم و سطح هسته (صفحه هسته ای) همراه است. بنابراین، آکروپلاکسوم نه تنها آکروزوم را با هسته متصل می‌کند، بلکه تضمین می‌کند که کلاهک آکروزومی در حال توسعه به پوشش هسته‌ای که تحت ازدیاد طول قرار می‌گیرد، ثابت می‌ماند (Kierszenbaum et al., 2003). ✅در مرحله سوم (آکروزوم)، سیستم آکروزومی شروع به مهاجرت بر روی سطح شکمی هسته اسپرماتید دراز می کند و این مهاجرت به مرحله 14 اسپرماتید ختم می شود (جعبه 1؛ شکل 1؛ هس و د فرانکا، 2008). در این مرحله، آکروزوم متحمل تراکم می شود و خود را به IAM می چسباند، در حالی که کروماتین نیز دچار تراکم شدید می شود. چندین پروتئین اسکلت سلولی از جمله کالمودولین (Camatini et al., 1992)، اکتین (Talbot and Kleve, 1978) و آنتی ژن های شبه آلفا اسپکترین (Virtanen و همکاران، 1984)، نقش های بسیار مهمی در سازمان آکروزوم ایفا می کنند. اسپرماتیدهای دراز شده شروع تشکیل میکروتوبول مانشت را در نزدیکی ناحیه حلقه هسته ای (حلقه دور هسته ای)، نازک شدن سیتوپلاسم و جهت گیری تدریجی آکروزوم به سمت غشای پلاسمایی پوشاننده را نشان می دهند (جعبه 1؛ شکل 2). ✅مرحله چهارم (بلوغ) شامل تغییرات کمی در مورفولوژی هسته ای و مهاجرت آکروزومی است. تراکم هسته ادامه می یابد و گرانول آکروزوم در کل غشای آکروزوم پخش می شود و آکروزوم به مناطق قدامی و خلفی متمایز می شود. قسمت قدامی به راس آکروزوم تبدیل می شود، در حالی که بقیه آکروزوم تقریباً تمام سطح هسته را می پوشاند، به جز بخشی که به دم اسپرم متصل است (راسل و همکاران، 1993). علاوه بر این، سیتوپلاسم اضافی، اجزای سیتوپلاسمی (لیپیدها) و اندامک‌های ناخواسته متعدد از جمله میتوکندری، وزیکول‌ها و ریبوزوم‌ها به شکل قطرات سیتوپلاسمی قبل از اسپرم‌سازی دفع می‌شوند (شکل 1؛ هس و همکاران، 1993؛ راسل و همکاران، 1993، راسل، 1993). ؛ دی فرانکا و همکاران، 1995). اجسام باقیمانده به دست آمده از اسپرماتیدها توسط سلول های سرتولی جذب و هضم می شوند. اگرچه، فرآیند مورفوژنتیک آکروزوم به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است، مکانیسم مولکولی دقیق بیوژنز آکروزوم اسپرم هنوز به طور کامل شناخته نشده است. ✅✅✅✅✅✅✅✅✅