زندگی می بافم

بعد از قهرمانی پرسپولیس با دو عدد استقلالی مغموم- پدر و پسر- رفتیم خیابون، به نیت پیاده روی و تماشای شادی تیم حریف. نمی دونم اولین بار کدوم شیر پاک خورده ای به ایرانی جماعت یاد داد شادی یعنی دوردور با ماشین و موتور و بوق زدن و درآوردن صدای گوشخراش شیپور...اینه که بلد نیستیم جور دیگه ای شادی کنیم. ته اش از اون همه سروصدا سرسام گرفتیم و با سه تا بستنی قیفی برگشتیم خونه...شُکر. #روزمره_ها

با دو عدد استقلالی مغموم اومدیم خیابون شاهد جشن پرسپولیسی ها باشیم!

مردی که با یه برد یا باخت تو بازی اقتدارش بالا پایین میشه هنوز بچه است، الکی فقط پشت لب سبز کرده!

یه جا از قول یکی از این اساتید! دوره های همسرداری خوندم که آقای استاد گفته بود وقتی با شوهرتون بازی ای میکنید که برد و باخت داره اجازه بدین نامبرده برنده بشه که خدای نکرده! زبونم لال به اقتدارشون ضربه وارد نشه!!! اگه خانم برنده بشه اقتدار مرد می شکنه!!! . خدایی من یکی که این نظریه ها را برنمی تابم...شما برمی تابید یا نه نمیدونم:)

راه رسیدن به اهداف داشتن نظم شخصیه. نظم شخصی این نیست که همه چیز مرتب و منظم سر جای خودش باشه. نظم شخصی یعنی من بدونم چه چیزی برام اولویت داره و چقدر براش انرژی میذارم و چه چیزی در اولویت دوم و سوم و چهارم قرار می گیره. چه چیزی رو امروز می‌خوام و از خواستن چه چیزی می‌تونم صرف‌نظر کنم. در این صورته که رسیدن به اهدافی که دارم امکان پذیره.[ نقل به مضمون] +اپیزود عزت نفس، محمدرضا شعبانعلی #پادکست

من بعد تموم شدن مدرسه ها بیشتر غصه دار شدم تا شاد و شنگول. غصه دار از اینکه قراره روزی شونصد بار از این بچه بشنوم: ماماااان! حوصله ام سر رفت ماماااان! گوشی رو بده مامااان! بیا بازی

رفته باشگاه فوتبال ثبت نام کرده، کفش و جوراب ورزشی گرفته و مونده لباسش که به تن فسقلیش زار می زنه و خیاط قراره اندازه اش کنه. حالا من شدم حریف تمرینی این بچه. دیشب انواع ضربه به توپ رو یادم میداد؛ بغل پا و نوک پا...تاکید هم داشت اگه شاگرد خوبی باشم، قشنگ به حرفاش گوش بدم جام می گیرم و اسمم رو تو اخبار ورزشی اعلام میکنند...خدایا:))) #حبه

کار اداری دارین؟ صبح زود برید دنبالش؛ هم اون اداره یا بانک خلوت تره هم کارمند مربوطه تا اون ساعت از روز کمتر با ارباب رجوع سر و کله زده و معمولا خوش اخلاق تره!