فریدون فرح اندوز

زین دو هزاران من و ما ای عجبا من چه من ام گوش بنه عربده را دست منه بر دهن‌ام چونک من از دست شدم در ره ِ من شیشه منه ور بنهی پا بنهم هر چه بیابم شکنم زآنک دل‌ام هر نفسی دَنگ ِ خیال ِ تو بوَد، گر طربی در طرب ام گر حزَنی در حزَن ام تلخ کنی تلخ شوم لطف کنی لطف شوم با تو خوش است ای صنم ِ لب شکر ِ خوش‌ذقن‌ام اصل تویی! من چه کس ام؟ آینه‌ئی در کف تو هر چه نمایی بشوَم آینه‌ی ممتحَن ام تو به صفت سرو ِ چمن من به صفت سایه‌یِ تو چونک شدم سایه‌یِ گُل پهلویِ گُل خیمه زنم بی‌تو اگر گل شکنم خار شود در کف ِ من ور همه خار م، ز تو من جمله گل و یاسمن ام دم به دم از خون ِ جگر ساغر ِ خونابه کشم هر نفسی کوزه‌یِ خود بر در ِ ساقی شکنم دست بَرَم هر نفسی سوی گریبان ِ بُتی تا بخراشد رخ ِ من تا بدرَد پیرهن‌ام لطف ِ صلاح ِ دل و دین تافت میان ِ دل ِ من شمع ِ دل است او به جهان، من کی ام؟ او را لگن ام حجره‌ی خورشید غزلیات شمس غزل 1397 #مولوی موسیقی متن: عباس بختیاری تدوین و در‌هم‌آمیزی صدا و موسیقی: کاوه ادیب طرح و نقش: محمد رامهرمزی تهیه و اجرا: فریدون فرح‌اندوز @FereidounFarahandouz

پاره‌هایی از عاشقانه بلند زنده‌یاد مجتبی کاشانی @FereidounFarahandouz

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست می‌رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست می‌نشینی روبه رویم خستگی در می‌کنی چای می‌ریزم برایت توی فنجانی که نیست باز می‌خندی و می‌پرسی که حالت بهتر است؟ باز می‌‌خندم که خیلی...! گرچه می‌دانی که نیست شعر می‌خوانم برایت واژه‌ها گل می‌کنند یاس و مریم می‌گذارم توی گلدانی که نیست چشم می‌دوزم به چشمت، می‌شود آیا کمی دست‌هایم را بگیری بین دستانی که نیست؟ وقت رفتن می‌شود با بغض می‌گویم نرو پشت پایت اشک می‌ریزم در ایوانی که نیست می‌روی و خانه لبریز از نبودت می‌شود باز تنها می‌شوم با یاد مهمانی که نیست رفته‌ای و بعد تو این کار هر روز من است باور اینکه نباشی کار آسانی که نیست.

مجازات داستان کوتاه استفان لاکنر ترجمه اسدالله امرایی @FereidounFarahandouz

در مراسم یادبود زنده‌یاد حسین فرجی 🖤 @FereidounFarahandouz

تو را به جای همه‌ی کسانی که نشناخته‌ام دوست می‌دارم! تو را به خاطر ِ عطر ِ نان ِ گرم، برای برفی که آب می‌شود دوست می‌دارم! تو را برای دوست داشتن دوست می‌دارم!   تو را به جای همه‌ی کسانی که دوست نداشته‌ام دوست می‌دارم! تو را به خاطر دوست داشتن دوست می‌دارم!   برای اشکي که خشک شد و هيچ وقت نريخت، لبخندی که محو شد و هيچ گاه نشکفت دوست می‌دارم ...   تو را به خاطر خاطره‌ها دوست می‌دارم! برای پشت کردن به آرزوهای محال به خاطر نابودی توهم و خيال دوست می‌دارم! تو را برای دوست داشتن دوست می‌دارم!   تو را به خاطر بوی لاله های وحشی به خاطر گونه‌ی زرين آفتاب گردان برای بنفشی ِ بنفشه‌ها دوست می‌دارم! تو را به خاطر دوست داشتن دوست می‌دارم!   تو را به جای همه‌ی کسانی که نديده‌ام دوست می‌دارم! تورا برای لبخند ِ تلخ ِ لحظه‌ها، پرواز ِ شيرين ِ خاطره‌ها دوست می‌دارم! تو را به اندازه‌ی همه‌ی کسانی که نخواهم ديد، دوست می‌دارم ...   اندازه‌ی قطرات باران ، اندازه‌ی ستاره‌های آسمان دوست می‌دارم! تو را به اندازه‌ی خودت ، اندازه‌ی آن قلب پاکت دوست می‌دارم! تو را برای دوست داشتن دوست می‌دارم! تو را به جای همه‌ی کساني که نمی‌شناخته‌ام ...دوست می‌دارم! تو را به جا‌ی همه‌ی روزگارانی که نمی‌زيسته‌ام ...دوست می‌دارم! برای خاطر ِ عطر ِ نان ِ گرم و برفی که آب می‌شود و برای نخستين گناه تو را به خاطر دوست داشتن...دوست می‌دارم!   تو را به جای تمام کسانی که دوست نمی‌دارم، دوست می‌دارم ... تو را به جای همه‌ی کسانی که نشناخته‌ام دوست می‌دارم! تو را به جای همه‌ی روزگارانی که نمی‌زیسته‌ام دوست می‌دارم! برای خاطر ِ عطر ِ گسترده‌ی بی‌کران و برای خاطر ِ عطر ِ نان ِ گرم برای خاطر ِ برفی که آب می‌شود، برای خاطر ِ نخستین گل‌ها برای خاطر ِ جانوران ِ پاکی که آدمی نمی‌رمانَدشان، تو را برای خاطر دوست داشتن دوست می‌دارم! تو را به جای همه‌ی زنانی که دوست نمی‌دارم دوست می‌دارم! جز تو، که مرا منعکس تواند کرد؟ من خود، خویشتن را بس اندک می‌بینم! بی تو جز گستره‌ای بی‌کرانه نمی‌بینم میان ِ گذشته و امروز. از جدار ِ آینه‌ی خویش گذشتن نتوانستم می‌بایست تا زندگی را لغت به لغت فرا گیرم، راست از آن گونه که لغت به لغت از یادش می‌برند. تو را دوست می دارم برای خاطر ِ فرزانگی‌ات که از آن ِ من نیست تو را برای خاطر ِ سلامت به‌رغم ِ همه آن چیزها که به‌جز وهمی نیست دوست می دارم! برای خاطر ِ این قلب ِ جاودانی که بازش نمی‌‌پندارم. تو می‌پنداری که شَکّی، حال آن که به‌جز دلیل نیستی. تو همان آفتاب ِ بزرگی که در سر ِ من بالا می‌رود، بدان هنگام که از خویشتن در اطمینان‌ام. تو را دوست می‌دارم. شاعر: پل الوار #پل_الوار https://t.me/fereidounfarahandouz/3461

تو را دوست می‌دارم شعر پل الوار ترجمه احمد شاملو @FereidounFarahandouz

ما گدایان ِ خیل ِ سلطانیم شهربند ِ هوای جانانیم بنده را نام ِ خویشتن نبوَد هر چه ما را لقب دهند آنیم گر برانند و گر ببخشایند ره به جای دگر نمی‌دانیم چون دلارام می‌زند شمشیر سر ببازیم و رخ نگردانیم دوستان در هوای صحبت یار زر فشانند و ما سر افشانیم مر خداوند ِ عقل و دانش را عیب ِ ما گو مکن که نادانیم هر گُلی نو که در جهان آید ما به عشقش هزاردستانیم تنگ‌چشمان نظر به میوه کنند ما تماشاکُنان ِ بستانیم تو به سیمای شخص می‌نگری ما در آثار ِ صُنع حیرانیم هر چه گفتیم جز حکایت ِ دوست در همه عمر از آن پشیمانیم سعدیا بی وجود ِ صحبت ِ یار همه عالم به هیچ نستانیم ترک ِ جان ِ عزیز بتوان گفت ترک ِ یار ِ عزیز نتوانیم غزل ۴۳۹ سعدی #سعدی #غزل @FereidounFarahandouz

✅ برای دوست‌داران فرهنگ، هنر، ادبیات، چندرسانه، محتوای درسی، کنکوری و امتحانات نهایی 🥇 این فهرست، از فعال‌ترین‌ها تشکیل شده 🥇 🛎 پیش از پاک شدن زودتر جوین شوید 🛎 ارتباط با ادمین⏬ 🔻@Rahaii_moha @daneshhayeadabi https://t.me/addlist/bjNCCXTvV78zMzM0