آموزش تای چی

خدا آنچه تو گنجش توهم میکنی زان توهم گنج را گم می کنی @Qigongtaichi

‌ "نیکی به کسی کن که به کار تو نیاید" صائب تبریزی ‌@Panevisdotcom @Qigongtaichi

تنهائی! @Qigongtaichi

‌ ترس از احساس تنهایی جیدو کریشنامورتی @Krishnamurti @Qigongtaichi

‌ حاشیه امن دروغ است! هیچ حاشیه امنی اصلاً وجود ندارد که فرد بخواهد به آن بگریزد. بنابراین، اینکه: «دنبال حاشیه امن نباش»، دقیق نیست. چون ممکن است بطور ضمنی این را به ذهن متبادر کند که «حاشیه امن وجود دارد، اما تو دنبالش نباش»، که این اشتباه است. چون هیچ حاشیه امنی اصلاً وجود ندارد! ثباتی و قراری نیست. «آنوقت راحت خواهم بود» یک دروغ است. آب پاکی را بر دستت بریز و تکلیفت را با خودت یکسره کن. زندگی تحولی دائمی است. یک شور و بی‌قراری عظمی‌ٰست! یا با این اصل، با این واقعیت کنار میایی یا دائم در ترس و نگرانی خواهی بود. خود دانی. @Panevisdotcom @Qigongtaichi

‌ تفاوت صبر و انتظار    چرا صبر کلید و مفتاح رهایی دانسته شده است؟    صبر حالتی است که در آن ذهن به "خواستن" و" شدن"؛ و "طلبیدن" نمی‌اندیشد.    صبر ضد "انتظار" است. در "انتظار"، ذهن ناآرام است، چیزی را در آینده جستجو می‌کند. اما صبر کیفیتی است که در آن انسان وضع موجود خود را می‌پذیرد. و در این صورت کاری با آینده ندارد.    "صبر"چیزی است مترادف با "نخواستن" و چنگ نینداختن. و مولوی می گوید همانطور که اسارت انسان، تشکیل "خود" و از دست رفتن اصالت او با "خواستن" و آزمندی شروع می شود، رهایی از اسارت "خود" نیز در صبر و نخواستن است. «با پیر بلخ» محمدجعفر مصفا @Mossaffadotcom @Qigongtaichi

درست است که شما معلم بافضیلتی هستید، ولی وقتی از شاگردی می‌خواهید که شما را الگو و سرمشق اخلاقی خود قرار بدهد، در واقع می‌خواهید او را تبدیل به کپی خودتان کنید، و این به اصالت او زیان می‌زند. @Krishnamurti @Qigongtaichi

به هر حال حالا من اين سوال را از شما می‌کنم که اصولا چه مانعی دارد شما بخشش کنيد، ولی از بخشش خود "من" نسازيد. يک ميليون به من بدهيد و همين جا پرونده‌اش را ببنديد؛ با آن رابطه ذهنی برقرار نکنيد. شما وقتی از بخشش خود ثبت ذهنی –بعنوان اينکه "من آدم سخاوتمندی هستم"– برمی‌داريد، "من" برايتان مهم تر از عمل بخشش می‌شود. برای شما بخشش مطرح نيست، بلکه "من" بخشنده مهم است. شما به "ارزش" می‌انديشيد نه به "بخشش". هر وقت هم احساس کنيد بوسيله بخشش ارزشی عايد شما نمی‌شود بخشش نخواهيد کرد. پس در حقيقت شما بخشش نمی‌کنيد، بلکه نوعی معامله می‌کنيد - پول می‌دهيد و "ارزش" می‌گيريد. کتاب «تفکر زائد» محمدجعفر مصفا @Qigongtaichi

آگاهی حاصل دانستن نیست، بلکه نتیجه خودبخودی پاک بودن ذهن از غبار اوهام است @Mossaffadotcom @Qigongtaichi

‌ فکر و «خود» آیا تا به حال ذهنتان را با توجه نگریسته‌اید تا ببینید چه فعل و انفعالی در آن حادث می شود!؟ اگر توجه کنیم، می‌بینیم تنها چیزی که در ذهن جریان دارد، تکرار یک مقدار فکر است. و فکر چگونه می‌تواند هم فکر باشد و هم در عین حال پدیده‌ای باشد به نام "خود"!؟ باطناً درک کن که آنچه را تا بحال "من" تصور می‌کرده‌ای فقط فکر است! درک باطنی این معنا کار بازی فکر را - که تحت عنوان "من" و "هویت" در جریان است - تعطیل می‌کند و ذهن و فکر را در نقش و جایگاه ذاتی آن قرار می‌دهد! کتاب "آگاهی" محمدجعفر مصفا "نَفس"، "هویت"، "شخصیت"، "من ذهنی"، "خود" @Mossaffadotcom @Qigongtaichi