هنر اعتراضی

از مجموعه‌ی عکس "روز انتخابات" عکاس : جیمز دیکمن عکس ها جنگ داخلی و سرکوب در السالوادور را به تصویر میکشد @Honare_Eterazi

«واقعيت، واقعيت» واقعيت سنگرِ نيرنگ واژه‌ای آلوده با صد ننگ بستن روزن به روی رزمِ سنگينِ بلور و سنگ واقعيت جنگ               واقعيت جنگ               واقعيت سقفِ كوتاهِ اتاق‌ِ تنگ   واقعيت بی‌قراری آتشی بی‌تاب و ره‌جو زير يورش‌های جاری واقعيت مرگِ آزادی، عدالت شرم مطبوعات خنثی با سرآغازی ز وحشت واقعيت گورهای جمعی ايام وحدت واقعيت پيكرِ بی‌جانِ صدها قهرمان در كيسه گونی جسمِ پر زخم و كبودِ جنگلِ پيوسته خونی واقعيت حذف نان از سفره‌های نفتیِ نيمی ز ملت واقعيت اوجِ نفرت واقعيت كوچ سر از تن به غربت واقعيت پر ز غفلت واقعيت دارِ قالی سفره‌ای با جای خالی واقعيت قطره‌ خونِ روی عكسِ مانده بر رَف سنگ‌های مانده و ماسيده در كف جای سيلی بر رخ دف واقعيت خشم در صف واقعيت تازيانه تازيانه تازيانه گُرده‌ی لُختِ جوان و پای بی‌كفش جوانه واقعيت مرگ پيمان‌های بهمن واقعيت بانگ و شيون طرح تفكيك من از من غارت خلقی به نام دين و ميهن واقعيت كهنه پاره واقعيت سنگ‌واره واقعيت مبتلا، محتاج چاره. «علی یزدانی» @Honare_Eterazi

«زنده باد آزادی» از خشمِ تبر اگر به خاک اُفتادی سبزینه و سایه گرچه از کف دادی آزاد اگر نزیستی سَروِ بلند! آزاده بمیر! زنده باد آزادی! «سیامک میرزاده» مجموعه شعر: پیش به سوی پیروزی عکس از محمد فربد @Honare_Eterazi

داستان شب🌺 «یاره» نوشته ی: «علی اشرف درویشیان» @Honare_Eterazi

🎬ویدئو با زیرنویس «باشتینی شهر شعر مغول‌زده» «الف. سین.راد» @Honare_Eterazi

آهنگ «فرصت طلب» موسیقی و اجرا: ژاک دوترون در اوت ۱۹۶۸، «ژاک دوترون» هم‌چون بسیاری دیگر از هنرمندان آن دوره، به بررسی و تفکر درباره‌ی اعتراضات گسترده‌ی دانشجویان در ماه می آن سال پرداخت؛ وقایعی که تور کنسرت‌های او را مثل بسیاری دیگر متوقف کرد. در این ترانه به‌طور خاص سیاست‌مدارانی هدف قرار گرفته‌اند که تلاش داشتند روی تحولات می ۱۹۶۸ موج‌سواری کنند. @Honare_Eterazi

ما در درون خود لبخند می‌زنیم. ولی اکنون پنهان می‌کنیم همین لبخند را. لبخند غیرقانونی - بدانسان که آفتاب غیرقانونی شد و حقیقت نیز. ما لبخند در نهان می‌کنیم، چنان که تصویر معشوقه‌مان را در جیب، چنان‌که اندیشه آزادی را در نهان‌جای قلب‌مان. همه ما که اینجاییم، یک آسمان داریم و همین یک لبخند... شاید فردا ما را بکشند اما نمی‌توانند این لبخند و این آسمان را از ما بگیرند. می‌دانیم؛ سایه‌هامان بر کشتزاران خواهد ماند بر دیوارهای گلی، که کلبه‌هامان را در بر گرفته، بر دیوار عمارت‌های بزرگ فردا بر پیشوند مادر که در سایه‌ی ایوان لوبیا سبز پاک می‌کند. می‌دانیم، این همه را می‌دانیم... فرخنده باد تقدیر تلخ‌مان فرخنده باد همبستگی‌مان و فرخنده باد جهان فردا! یانیس ریتسوس @Honare_Eterazi

أيها الوطن ارفع سقفك كي أستطيع تحته أن أرفع رأسي. سقف‌ات را بالا ببر ای وطن، تا بتوان‌ام سرم را زیر آن بالا بگیرم. آدونیس برگردان: محمد حمادی @Honare_Eterazi

لا يزال التحديق في عينيك يشبه متعة إحصاء النجوم في ليلة صحراوية ولا يزال اسمك الاسم الوحيد «الممنوع من الصرف» في حياتي لا تزال في خاطري نهراً نهراً وكهفاً كهفاً وجرحاً جرحاً وأذكر جيداً رائحة كفك.. خشب الأبنوس والبهارات العربية الغامضة تفوح في ليل السفن المبحرة إلى المجهول لو لم تكن حنجرتي مغارة جليد، لقلت لك شيئاً عذباً يشبه كلمة «أحبك» همچنان خیره شدن به چشمانت شبیه لذتِ شمارش ستارگان در شبی کویری‌ است و همچنان نامت در زندگی‌ام تنها نامی‌ است که «ممنوع از تجزیه» و بحث و گفت‌وگوست در یادِ منی همچنان رود رود و غار غار و زخم زخم و خوب به یاد می‌آورم عطر دستانت را چوب‌های آبنوس و ادویه های عربی مبهم پراکنده در شبِ کشتی‌های سفر کرده به نامعلوم‌ها اگر نبود حنجره‌ام غاری کولاک شده، به تو می‌گفتم سخنی شیرین و گوارا شبیه به جمله‌ «دوستت دارم» غادة السمان ترجمه سعید هلیچی @Honare_Eterazi

داستان شب🌺 "دوست" نوشته ی "صادق چوبک" @Honare_Eterazi