با دانشجوها

برنامه‌ای که رییس جمهور بعد باید در اولین روز کاریش امضا کنه حذف تدریجی مداخلات قیمتی ظرف ۳ سال، و به موازات، جایگزین کردن یارانه پنهان در قیمت با یارانه نقدی شناور بر مبنای بودجه‌ی روزانه تراز هست. مداخلات قیمتی، تولید کننده رو فراری میده و بحران کمبود ایجاد میکنه. تو اقتصاد ما تولید هیچوقت به صرفه نبوده و یک دلیل مهمش همین مداخلات قیمتیه. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ کاهش تورم واجبتر از حذف مداخلات قیمتی نیست؟ تورم ریشه در ترازنامه بانک مرکزی داره. بانک مرکزی دو مشتری داره که ترازنامه‌اش رو بهم می‌ریزند:‌ دولت و نظام بانکی. پس کسری بودجه دولت یکی از دو علت مهم تورمه. در این سالهای اخیر، بودجه سالانه دولت حدود ۴۰ میلیارد دلار بوده که قریب یک چهارمش کسری بوده. یارانه پنهان در قیمت هم حدود ۴۰ میلیارد دلار هست که عمدتا به دست رانت‌خورهای ذی نفع میرسه و تنها بخش اندکی به مردم میرسه. اگه از ۴۰ میلیارد دلار یارانه پنهان در قیمت، ۳۰ میلیارد دلار نقدا پرداخت بشه و ۱۰ میلیارد صرف پوشش کسری بودجه بشه: اولا مشکل کسری بودجه حل میشه و لذا تورم کاهش پیدا می کنه، ثانیا دست رانت‌خورهای ذی نفع کوتاه میشه، ثالثا به هر ایرانی تخمینا روزی ۱ دلار یارانه میرسه که بیشتر از یارانه پنهانی هست که امروز به دست سه چهارم کشور میرسه. افزایش مالیات روش مناسبتری برای کاهش کسری بودجه نیست؟ تا مداخلات قیمتی هست، عواید مالیاتی هم در نهایت به جیب ذی نفعان مداخلات قیمتی میره، و عملا کسری بودجه رو کاهش نمیده. بهتر نیست با فروش داراییهای غیرنفتی دولت، مثلا زمینها و ساختمانها، کسری بودجه جبران شه؟ تا مداخله قیمتی داشته باشیم، عواید چنین کاری هم به جیب رانتخورها میره. باز ما میمونیم و کسری بودجه عمیق، تورم بالا، و دولتی که حالا املاک و مستغلات کمتری هم داره! رفع تحریمها واجبتر از حذف مداخلات قیمتی نیست؟ تاکید مذاکرات روی آزاد کردن عواید فروش نفت هست. اگه دلاری آزاد بشه، صرف ارزون کردن جنس وارداتی میشه تا مثل سال ۹۶، رفاه گذرا رو افزایش بده. آنچه ما لازم داریم رشد اقتصادی با افزایش تولید هست که با آزاد کردن دلارهای نفتی به دست نمیاد، بلکه با دسترسی به بازارهای بین‌المللی بدست میاد. علاوه بر رفع تحریم، یکی از لوازم حضور در بازارهای بین‌المللی، هماهنگ شدن اقتصاد با قیمتیهای بین‌المللیه. لذا حذف مداخلات قیمتی واجبتره. برخورد با این همه فساد واجبتر نیست؟ در کشور ما، فساد سیستمی از سه مسیر صورت میگیره: اول رانت ناشی از اختلاف قیمتهای دولتی با قیمتهای بازار سیاه و یا قیمتهای لب مرز، دوم تعارض منافع، سوم انحصار. بین این سه،‌ اصلی‌ترین مسیر فساد، همان مداخلات قیمتی‌ست. پس امروز اصلی‌ترین راه مبارزه با فساد، بگیر و ببند و دادگاهی کردن نیست، بلکه حذف مداخلات قیمتیه. افزایش دستمزدها بر حذف مداخلات قیمتی مقدم نیست؟ تا تولید سودده نشه و رشد نکنه، دستمزدها رشد نمی‌کنه. رونق تولید چند سال طول میکشه و رشد دستمزدها هم چند سال بعد از اون رخ میده. با نقدی کردن یارانه مستتر، به هر ایرانی روزی ۱ دلار میرسه. این روزی ۱ دلار تاب آوری خانوار رو افزایش میده و به اقتصاد فرصت میده تا دوره رشد تولید و متعاقبا افزایش دستمزدها رو طی کنه. افزایش دستمزدها قبل از حذف مداخلات قیمتی محال علمیه. همین کار رو احمدی‌نژاد نکرد؟ نه! اولا مداخلات قیمتی رو حذف نکرد، بلکه یکسری قیمت دولتی رو با قیمت‌های دولتی جدیدی جایگزین کرد. قیمتها شناور نشد بلکه مداخلات حفظ شد اما در یک سطح جدید. ثانیا بودجه یارانه‌ها تراز نبود. در ابتدا یارانه‌ای بیش از عواید جدید دولت متعهد شد که مجبور شد با تورم جبرانش کنه. حالا هم پول اینقدر بی‌ارزش شده که با اون یارانه دیگه روزی یک آدامس هم نمیدن. اگه بودجه یارانه تراز باشه، همواره حدود روزی ۱ دلار می‌مونه. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ رییس جمهوری که الان حذف تدریجی همه مداخلات قیمتی در برنامه‌اش نباشه، در چهار سال آینده چنان بلایی سر اقتصاد میاره که دلمون برای روحانی-نوبخت-جهانگیری تنگ بشه، همونطور که روحانی کاری کرد که خیلیها دلشون برای احمدی‌نژاد تنگ شد. اما برای حذف مداخلات قیمتی، باید با ذینفعانش مقابله کرد. چنین مقابله‌ای جز با شفاف کردن گردش مالی همه دست‌اندرکاران حکمرانی‌ اقتصادی به نتیجه نمی‌رسه. کدوم نامزد ریاست جمهوری شهامت شفافیت رو داره؟ هر کی مدعیه، از الان گردش مالی روزانه ستادش رو شفاف کنه تا باور کنیم.

صوتی 👈 https://t.me/Economics_and_Finance/954 این روزها نامزدهای بالقوه ریاست جمهوری در حال مطرح شدن هستند. در بین این نامزدها، تخصص‌ها و تجربه‌های مختلفی می‌بینیم: توسعه سیاسی، دور زدن تحریم، مذاکره بین‌المللی، توسعه صنعتی، مبارزه با فساد، عملیات فریب، تکنولوژی‌های ارتباطی و غیره. اما چیزی که بین اینها دیده نمی‌شه «بینش اقتصادیه». در هشت سال گذشته، نه رییس جمهور «بینش اقتصادی» داشت و نه معاون اولش، و نتیجه‌اش شد دلار ۴۲۰۰، واردات گوسفند با هواپیما، ممنوعیت قطعه کردن مرغ، و تشکیل کمیته رصد و پایش خرما! لازم نیست رییس جمهور یا معاون اولش دکترای اقتصاد داشته باشند یا بیست سال به پژوهش و تدریس اقتصاد پرداخته باشند. اما لازمه که «بینش اقتصادی» داشته باشند. یعنی چی؟ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ یک مصداق «بینش اقتصادی» اینه که بفهمند ارزونی به رفاه منجر نمیشه، بلکه افزایش تولید به رفاه منجر میشه. افزایش تولید، از یک طرف، از محل افزایش عرضه محصول به کاهش قیمت منجر میشه؛ از طرف دیگه، از محل افزایش تقاضا برای نیروی کار، به افزایش دستمزد منجر میشه. یعنی افزایش تولید نسبت دستمزد به قیمت کالا و خدمات رو افزایش میده، تا کارمند و کارگر بتوانند مرفه‌تر زندگی کنند. رییس جمهوری که بینش اقتصادی نداشته باشه، فکر می‌کنه رفاه از قیمت ارزون بدست میاد، لذا برای مرغ و گوشت و خوراک دام و گندم و دلار و بنزین قیمت تعیین می‌کنه، منتها ارزونی دستوری به کاهش تولید منجر میشه و نتیجه‌اش میشه رکود و کسری بودجه، و نهایتا فقر، تورم و گرسنگی! برعکس، رییس جمهوری که بینش اقتصادی داشته باشه مداخلات قیمتی رو حذف می‌کنه، و ستاد تنظیم بازار و سازمان حمایت رو تعطیل می‌کنه، تا سرمایه گذاری در تولید افزایش پیدا کنه. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ مصداق دیگه «بینش اقتصادی» اینه که بفهمند تورم بخاطر گرونفروشی و احتکار نیست. تورم کاهش ارزش پوله. تو کشور گوشت و دلار گرون نمیشه بلکه ریال کم ارزش میشه. ریشه کاهش ارزش ریال هم در ترازنامه بانک مرکزیه. بانک مرکزی هم دو تا مشتری داره: دولت و بانکها. رییس جمهوری که «بینش اقتصادی» داشته باشه می‌فهمه که سرمنشا تورم، کسری بودجه دولت و ناترازی وضعیت بانکهاست. لذا می‌فهمه پلمب کردن دکان کسبه و دستبند زدن به دست دلال ارز مسخره بازیه. همینطور می‌فهمه مادامی که سرمنشأ کسری بودجه یارانه‌های پنهان در قیمته، با افزایش مالیات، کسری بودجه جبران نمی‌شه، بلکه رکود تعمیق میشه و ثروت مردم به دست رانت‌خورها می‌افته. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ مصداق دیگه «بینش اقتصادی» اینه که بفهمند رانت خوری در اقتصاد ما یک فساد سیستمیه. سیستمی بودن فساد به این معنیه که با دستگیر کردن و دادگاهی کردن افراد، مشکل حل نمیشه. برای مقابله با فساد سیستمی، باید ساز و کارها اصلاح بشن. یکی از لوازم مقابله با فساد سیستمی اینه که معلوم بشه دست هر مسوولی تو جیب کیه. مثلا اگه معلوم بود دست نمایندگان مجلس تو جیب چه کسانیه، حیا می‌کردند و دیگه قیر رایگان رو تصویب نمی‌کردند. رییس جمهوری که بینش اقتصادی داشته باشه، هم دنبال شفاف کردن عملکرد مالی نهادها میره، و هم پیگیر شفاف کردن گردش مالی مسوولان منتخب و منتصب میشه. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ مشکلات اقتصادی کشور ساده‌اند. حلشون سیاستگذاری پیچیده‌ای لازم نداره. سر سوزنی بینش اقتصادی کافیه. اقتصاد ما مثل بیماریه که یک عفونت ساده داره، ولی به بیمارستانی مراجعه کرده که دکتر نداره، پرستارش آموزش ندیده، دارو‌هاش فاسد شده، و رییس بیمارستان مسوولیت نمی‌پذیره. اینکه وضع بیمار حاد شده بخاطر سختی درمان نیست، بلکه بخاطر ناکارایی بیمارستانه. با «بینش اقتصادی» درست، میشه اوضاع اقتصادی کشور رو خیلی بهبود داد. مجموعه دولت به متخصصان مختلفی نیاز داره. هم به مذاکره کننده نیاز داره هم به دور زننده تحریم؛ هم به توسعه سیاسی نیاز داره هم به توسعه صنعتی و ... اما کشوری که مشکل اصلیش تورم، بیکاری، و رکوده، بیش از هر چیزی، به رییس جمهور و معاون اولی نیاز داره که «بینش اقتصادی» داشته باشند. از سایر متخصصین میشه در سمت‌های دیگه استفاده کرد.

🔳⭕️کدگشایی‌DNA‌ عقب‌ماندگی ایران؛ چرا ایران عقب ماند؟ جلد ۵ به قلم دکتر مجتبی لشکربلوکی اکنون جواب پایانی و شخصی به سوال «چرا ایران عقب ماند؟» بعد از بررسی دیدگاه های ده اندیشمند توسعه لینک دریافت جلد ۱ لینک دریافت جلد ۲ لینک دریافت جلد ۳ لینک دریافت جلد ۴ در جلد ۶ از چرایی منفی گذر می کنیم به چگونگی مثبت و به سوال «چگونه توسعه پیدا کنیم؟» می پردازیم؛ استراتژی های توسعه ایران به زودی منتشر خواهد شد. کانال‌ شخصی مجتبی لشکربلوکی @Dr_Lashkarbolouki

🔳⭕️آخرین فرصت جمهوری اسلامی ایران- نامه به رهبری دکتر محسن رنانی، استاد برجسته اقتصادسیاسی کشور نامه ای سه قسمتی برای رهبر انقلاب نوشته اند. برخی سرفصل های این سه نامه را با هم بخوانیم: باوجود نتایج فراوانی که نظام مدیریت کشور در این چهار دهه داشته اما دستاوردهای آن قابل دفاع نیست: نزدیک به ۱۰ میلیون بیکار، بیش از ۴۰ سال تورم دو‌ رقمی، شاخص فلاکتی سه برابر متوسط جهانی. این‌ درحالی است که در دو دهه گذشته، سرشارترین درآمدهای نفتی کل تاریخ ایران را داشته‌ایم و همه اینها نشانه آنست که نظام مدیریت کشور، روز‌به‌روز در حال پس‌روی است و دیگر توان مدیریت بحران‌های انباشت‌شده ملی را ندارد و در صورت ادامه، با سَر باز‌‌ کردن هر بحران، سونامی چهل-سی (=۴۰ میلیون جوان زیر ۳۰ سال) کشور را با خود خواهد برد. من اگر در زمان امیرکبیر بودم به پای او می‌افتادم و تمنا می‌کردم که منافع درباریان را و حتی خارجیان را یک‌جا و یک‌مرتبه قطع نکند و موجب بسیج درباریان و خارجیان برای فشار بر شاه نشود و شاه را نگران و خشمگین نکند. من اگر به جای رهبران انقلاب مشروطیت بودم، تمام تلاش خود را برای همراه نگاه داشتن محمدعلی شاه با مشروطه‌ می‌کردم، حتی وقتی شاه برخی درخواست‌های زیاده‌خواهانه داشت. من اگر مشاور مصدق بزرگ بودم به زاری از او تمنا می‌کردم که به دیدار شاه برود، شاهی که هنوز جوان بود و مستبد نشده بود، و از او بخواهد رهبری نهضت ملی‌شدن نفت را خودش برعهده بگیرد و با همفکری شاه راهکاری را پیدا کند تا ملی‌شدن نفت به نام شاه تمام شود. اگر از نزدیکان آیت‌الله بروجردی (مرجع بلامنازع شیعیان جهان در همان دهه پر التهاب) بودم، به دست و پای ایشان می‌افتادم که مانع تدریس فلسفه و زبان انگلیسی در حوزه‌ها نشوند. من اگر در دهه ۵۰ قلمی و موقعیتی در جامعه ایران داشتم، حتماً به شاه نامه می‌نوشتم و خواهش می‌کردم تا به‌خاطر آینده ایران با روحانیان مدارا کند و سخن آنان را بشنود. من اگر در سال ۸۸ مشاور مهندس موسوی بودم به او تاکید می‌کردم، سید خودت را ذبح کن، تا جامعه از این بحران عبور کند. به تعهدت به رأی‌دهندگان عمل کردی، پس از چند روز پایان اعتراضات خیابانی را اعلام کن و اجازه بده کشور وارد فاز خشونت نشود و به روند عادی برگردد. و اکنون که من خودم زبان دارم و قلم دارم و تریبون دارم و شنیده می‌شوم حاضرم خطر بپذیریم،‌ ‌آسیب ببینم و همه اعتبارم را خرج کنم تا شاید باب یک گفت‌و‌گو را باز کنم [اشاره به نامه های سه گانه به رهبری] همچنین ایشان نوشته اند: ضروری است که شما از اقتدار فرهمند (کاریزماتیک) و سرمایه نمادین خود برای ایجاد تحولات ساختاری در نظام سیاسی در جهت رفع موانع ورود «انرژی خرد جمعی» به درون ساختار نظام مدیریت کشور بهره ببريد. چرا که هیچ‌کدام از جانشینان احتمالی شما یارای انجام چنان اصلاحات ساختاری را نخواهند داشت. و در پایان نامه سوم پیشنهادهای زیر را مطرح کرده اند: ▫️افزودن مشروعیت عقلانی و مقبولیت سیاسی و عرفی به مشروعیت دینی در انتخاب رهبری و ورود خبرگان تخصصی و حرفه‌ای و قومی و مذهبی به درون مجلس خبرگان ▫️انتخاب رهبری به‌گونه‌ای که نسل‌های بعدی واقعاً احساس کنند که در انتخاب رهبر کشور نقش دارند و نمایندگانشان واقعاً و عملاً بر فعالیت‌های رهبر نظارت می‌کنند. ▫️پاسخگو کردن رهبران آینده کشور به مجلس خبرگان [خبرگانی فراتر از فقها] ▫️مدت‌‌دار کردن دوره رهبران آینده، یا گذاشتن سقف سنی برای رهبران بعدی ▫️گنجاندن عفو عمومی ادواری بویژه مجرمان سیاسی در قانون اساسی ▫️حذف نظارت استصوابی ▫️ممنوع‌شدن گزینش‌های غیرعرفی (سیاسی، ایدئولوژیک و…) که منجر به عدم تجهیز نظام تدبیر به حداکثر ظرفیت «خرد جمعی» شده است و حذف شرط مرد‌بودن از شروط ریاست‌جمهوری ▫️افزودن اِلزام به اصلاح قانون اساسی به صورت ادواری ▫️تاسیس دادگاه قانون اساسی حافظ قانون مادر و ناموس ملی (سایت دکتر رنانی) ☑️⭕️تجویز راهبردی: من و شما ممکن است با اندیشه های دکتر رنانی موافق یا مخالف باشیم. اما به عنوان یک شهروند سه کار را انجام دهیم: 1- این نامه ها را با دقت و منتقدانه بخوانیم دست کم دو بار. 2- دکتر رنانی همیشه تاکید بر هم شنوی و گفتگو دارد. او نشان داد که خود مصداق کامل گفتگوست. از رویکردشان بیاموزیم که چگونه می شود مودبانه، محترمانه، همدلانه، دلسوزانه و در عین حال عالمانه با دیگران به گفتگو نشست. 3- این نامه را سرآغاز یک گفتگوی ملی کنیم. اگر موافقیم همراه با دلایلی برای تایید محققانه آن و اگر مخالفیم همراه با نقد محترمانه آن. بگذاریم این نامه آغاز یک هم‌شنوی همگانی و همفکری جمعی باشد. ما هم سعی کنیم یک گفتگوی آرام، منطقی، دلسوزانه، مودبانه و همدلانه انجام دهیم و باور کنیم حزب مقابل ما، جریان معارض ما، غیرهمفکران ما هم به اندازه ما ایران را دوست دارند. شبکه توسعه @I_D_network

🔳⭕️ دلارها که پرواز می‌کنند تو فقیر می‌شوی محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی رئیس اتاق بازرگانی تهران به استناد آمار بانک مرکزی گفته است در سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۸ به اندازه ۹۸.۴ میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج شده است. ارقام خروج سرمایه از کشور بین ۲.۵ تا ۱۹.۳ میلیارد دلار در سال‌های مختلف متفاوت بوده است. این آمار ظاهرا خروج ارز توسط توریست‌ها را هم شامل می‌شود. می‌خواهم با مقایسه‌هایی بزرگی این عدد را نشان دهم شاید آن‌ها که باید جدی‌تر به این اندیشیدند که چرا چنین شده است. سؤال ما پس این است که «معنای ۹۸.۴ میلیارد دلار فرار سرمایه از ایران طی ۹ سال – هر سال ۱۰.۹ میلیارد دلار - چیست؟» ⭕️ معنای اول این مقدار سرمایه با احتساب هر دلار بیست هزار تومان معادل یک‌میلیون و نهصد و شصت و هشت هزار میلیارد تومان است (۱۹۶۸۰۰۰ میلیارد تومان). این رقم را اگر به ۸۴ میلیون نفر جمعیت ایران تقسیم کنیم بیست‌وسه میلیون و چهارصد و بیست‌وهشت هزار و پانصد و هفتاد و یک تومان می‌شود. هر ایرانی در سال ۵۴۰ هزار تومان یارانه می‌گیرد و این رقم معادل چهل و سه سال یارانه هر ایرانی است. ⭕️ معنای دوم برآوردهای معاونت اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری لازم برای ایجاد هر فرصت شغلی در مناطق شهری (در سال نود و نه) به‌طور متوسط ۲۸۱ میلیون تومان و در مناطق روستایی ۲۳۲ میلیون تومان است. این ارقام متوسط میزان سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای هر فرصت شغلی جدید در بخش‌های اقتصادی بر اساس میزان منابع مورد نیاز زیرساخت‌ها (اعتبارات عمومی)، سهم آورده بخش خصوصی، تسهیلات بانکی و سایر منابع حسب موضوع، را نشان می‌دهد. مقدار سرمایه خارج‌شده از کشور معادل سرمایه لازم برای ایجاد هفت میلیون فرصت شغلی به‌طور متوسط یا شش میلیون و صد هزار فرصت شغلی صنعتی در مناطق شهری (گران‌ترین نوع مشاغل از نظر سرمایه‌گذاری) است. ⭕️ معنای سوم آنکتاد (UNCTAD) آژانسی در سازمان ملل متحد است که آمارهای توسعه و بالاخص آمارهای سرمایه‌گذاری خارجی در جهان را منتشر می‌کند. بیایید به جریان‌های سرمایه‌گذاری خارجی در جهان نگاه کنیم و عظمت مصیبت‌بار ۹۸.۴ میلیارد دلار سرمایه خارج‌شده را برآورد کنیم. آمارها را از «گزارش سرمایه‌گذاری جهانی ۲۰۲۰» در بخش جریان‌های سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی مربوط به سال ۲۰۱۹ نقل می‌کنم. 1⃣ کل سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در قاره آفریقا ۴۵.۳ و سرمایه‌گذاری مستقیم کل آفریقا در کشورهای بیرون این قاره نیز ۵.۳ میلیارد دلار بوده است. 2⃣ کل سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در آسیا ۴۷۳.۸ و سرمایه‌گذاری آسیا در بیرون این قاره ۳۲۷.۶ میلیارد دلار بوده است. 3⃣ ۹۸.۴ میلیارد دلار معادل ۷ سال جذب سرمایه‌گذاری خارجی کره جنوبی، ۷.۵ سال روسیه، ۶ سال ویتنام، ۴ سال ایتالیا، ۳.۷ سال آلمان، ۲.۳ سال هند و ۲.۲ سال اسپانیا است. این ارقام بر اساس میزان جذب سرمایه‌گذاری خارجی این کشورها در سال ۲۰۱۸ محاسبه شده‌اند. دقت کنید که ظرف نه سال به اندازه ۲.۱۷ برابر کل سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در آفریقا در سال ۲۰۱۹، یک‌پنجم کل سرمایه‌گذاری خارجی در آسیا در همین سال، و به اندازه چهار سال سرمایه‌گذاری خارجی در آلمان یا ایتالیا، و هفت سال سرمایه‌گذاری خارجی در کره جنوبی، سرمایه از کشور خارج شده است. توضیح: جدولی در صفحه ۲۴۰ «گزارش سرمایه‌گذاری جهانی ۲۰۲۰» نشان می‌دهد که جمع میزان جذب سرمایه‌گذاری خارجی ایران در سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ (شش سال) معادل ۱۶.۴ میلیارد دلار بوده است. من نمی‌دانم آن ۹۸.۴ میلیارد دلار سرمایه خارج‌شده با احتساب این میزان سرمایه‌گذاری خارجی در ایران یا بدون آن بوده است. ☑️ نتیجه‌گیری نوشته من متن تخصصی اقتصادی نیست و برای مثال پیچیدگی‌های تبدیل سرمایه به فرصت شغلی، دقت‌های مربوط به آمار خروج سرمایه مبتنی بر آمار اقتصادی، یا این‌که سرمایه‌های باقی مانده در ایران نیز به شکل غیرمولدی به طلا، ارز و دارایی‌های سرمایه‌ای غیرمولد بدل شده‌اند را لحاظ نمی‌کند، اما برای درک بزرگی سرمایه خارج‌شده از ایران به‌کار می‌آید. امیدوارم این متن برای توضیح بخشی از این‌که چرا رشد اقتصادی در طولیک دهه گذشته نزدیک به صفر بوده، چرا نرخ تشکیل سرمایه ثابت منفی، بیکاری و تورم دورقمی، و فقرا رو به ازدیاد بوده‌اند به‌کار بیاید؛ چشم‌ها و گوش‌هایی را برای شنیدن واقعیات باز کند؛ و عزمی برای بررسی و درمان ریشه‌های بی‌ثباتی، بی‌سیاستی یا هر بی‌... مسبب فرار سرمایه و فقیرتر شدن ایرانیان شکل بگیرد. (اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید.) @I_D_Network @fazeli_mohammad

⭕️ یک نکته از کتاب «توانمندسازی حکومت» 🔖 در این فایل صوتی، درباره تحقیقی صحبت می‌کنم که نشان می‌دهد قابلیت حکومتها و کارآمدی آنها در کشورداری چقدر با هم متفاوت است! #یک_نکته @roozname66

اگر میخواهید در ایام تعطیلات تابستانی، با روزی بیست دقیقه مطالعه، پایه عقلی خود و جامعه را ارتقا دهید، این رمان‌ها 👆👆 می‌توانند به شما کمک کنند.

📙 عامه پسند ✍🏻 #چارلز_بوکوفسکی 📚 نسخه کامل

خرده جنایت های زناشوهری نوشته : اریک امانوئل اشمیت ترجمه : شهلا حائری