ard24.ir دکتر علیرضا دهقانی

برای بسیاری از ما #هدف 💪 یعنی #مقصد و رسیدن به مقصد یعنی موفقیت 👌. به خاطرش برنامه‌ریزی انجام می‌دیم و زندگی‌مون رو میذاریم سرش. دنبال میان‌بر هم می‌گردیم و در کنارش خدا خدا می‌کنیم شانس در خونه ما رو هم بزنه اونقدر در این چیزها غرق میشیم که فراموش می‌کنیم به بعضی چیزها شک کنیم و اون‌ها رو زیر سوال ببریم. مثلا از خودمون بپرسیم: تعریف دیکه‌ای میشه از موفقیت کرد؟ آیا #شانس در #موفقیت دخیله؟ #موفقیت_تحصیلی و کاری در چه شرایط و موقعیتی نصیب ما میشه؟ گفتگوی کامل با دکتر احسان عادلی رو می‌تونید در اپیزود ۵۴ ببینید. https://youtube.com/live/A7UO5fUSVLM #پادکست #پادکست_فارسی Join @OrdmenPodcast

ورژن صوتی اپیزود دوم پادکست با بانو نیلوفر تُراینده عزیز، طراح لباس، مدرس حوزه مُد، یوتیوبر، رو در کست‌باکس رو می‌تونید در لینک زیر بشنوید: 🎙 https://castbox.fm/x/3eoqq لطفا در کست‌باکس هم سابسکرایب کنید Join @OrdmenPodcast

قصه همیشگی، و چقدر زود دیر می‌شه 📅 پنج‌شنبه ۱۳ مهر ۱۴۰۲ 📝 علیرضا دهقانی شب گذشته قسمت هفتم از صداتو رو دیدم ... بعدش یه کمی کتاب خواندم و تا خوابیدم ساعت از ۱ و نیم رد شده بود ... نسبتا زود خوابم برد ... خواب بدی هم نبود ... نزدیک صبح خواب دبیرستان رو می‌دیدم که بازم دیر رسیده بودم ... بارون می‌اومد ... با دوچرخه رفته بودم ... دوچرخه رو گذاشتم یه جایی زیر پله‌ها ... مدیر مدرسه خیلی مهربانانه کمک کرد ... خواستم قفلش کنم گفت نیاز نیست ... اما من ترجیح دادم قفلش کنم و کلید رو هم دادم به مدیر ... بعد که رفتم توی کلاس معلم ادبیات توی کلاس بود ... همون معلم همیشگی که همه دوستش داشتیم ... و من شرمنده بودم که بازم دیر می‌رسم ... معلم داشت با موبایلش حرف می‌زد ... فضای کلاس خیلی گرم و یه جورایی پر شده بود با میز و وسایل چوبی عتیقه‌جات به رنگ چوب ... طبق عادت به سمت راست کلاس رفتم که بشینم ... یک ردیف مانده به آخر، ردیف جلوی محمدرضا و نفر کناریش که یادم نیست کی بود خالی بود ... خواستم بشینم اما میز اون ردیف خیلی ارتفاعش زیاد بود ... شبیه به پیانو بود تا میز تحریر ... یه ردیف رفتم جلوتر ... یه ردیف خالی دیگه بود و ردیف بعدیش کمال و علی (جناب سرهنگ) نشسته بودند، پشت به تخته و رو به ردیفی که من می‌خواستم بشینم ... سبک نشستنشون غیرمحترمانه نبود ... فضای کلاس همینطور گرم و صمیمی بود ... نشستم و یه های‌فایو با کمال زدم ... در حالی که کلاس در جریان بود کمال با صدای نسبتا بلندی حرف می‌زد ... مثل همیشه سرخوش و خوشحال بود ... اینجاها بود که چشم باز کردم و بیدار شدم ... سرم در قسمت گیجگاه سمت چپ هم درد می‌کرد ... همینطوری که آب می‌نوشیدم تا شاید کمی سردرد رو تسکین بده ... این جمله از ذهنم عبور کرد ... چقدر زود دیر می‌شه ... کمال جان، دوست عزیز و همکلاسی قدیمی ... چقدر زود از بین ما رفتی ... از این بعد پای ثابت همه خواب‌های من از مدرسه و کلاس خواهی بود ... روحت شاد، یادت گرامی، مهرت همیشه در دل بچه‌های ریاضی دبیرستان دستغیب محکم و پابرجا ... Join @ard24ir

همه می‌توانند میوه‌های شاخه‌های پایین درخت را بچینند، اما بزرگ‌ترین میوه‌ها در بالاترین شاخه‌ها پنهان هستند. به جای اینکه فقط به ایده‌های دم‌دستی پرداخته و یا یک ایده را کپی کنید، وقت و انرژی خود را صرف یادگیری و خلق چیزهای جدید کنید. شاید این روش طولانی‌تر و پیچیده‌تر باشد، اما به این کار تضمین می‌کنید که پایان نتیجه‌های قابل‌ملاحظه‌تری بدست آیند. 💡مثلا در اینستاگرام، پیج‌های زیادی هستند که با عباراتی مثل "بیا فلان چیز رو بهت یاد بدم و غیره ..." به دنبال ساخت جامعه مخاطب و درآمدازیی هستند ... اما معلوم است که پشت این پیچ‌ها دانش و علاقه و تجربه‌ای نیست که بتواند کسب و کار و موفقیت ماندگاری اینجاد کند ... برای موفقیت واقعی، باید از راه‌های عمیق‌تر و مستدام رفت ... باید موضوعی که به آن علاقه داریم رو پیدا کنیم و با صرف وقت بتونیم کاری اساسی انجام بدیم ... Join @OrdmenPodcast

از انتظار برای ساده‌تر شدن زندگی دست بردارین ... قرار نیست چنین اتفاقی بیوفته به جاش از نظر ذهنی خودتون رو قوی‌تر کنین ... از مالی عاقلانه‌تر عمل کنین ... و سعی کنید هوشمندانه‌تر عمل کنین ... تنها اینطوری زندگی رو می‌شه ساده‌تر کرد ... Join @OrdmenPodcast

دوستان و خانواده پادکست برای استخدام دستیار راه‌دور پادکست این آگهی رو ثبت کردیم، اگر خودتون و یا دوستی رو می‌شناسید که به این موقعیت شغلی علاقه‌مند هستید لطفا از طریق این لینک اقدام کنید. https://jobinja.ir/companies/noorand-1/jobs/C1lg Join @OrdmenPodcast

همینی که هست صورت مسئله توست ... سعی کن حلش کنی، ... اگر می‌شه تغییرش بده ... ساده‌ترش کن ... اگرنه، برای حل همین تلاش کن ... 📅 جمعه ۰۳ شهریور ۱۴۰۲ خیلی کارها هست که دوست داریم در زندگی انجامشون بدیم ... به خیلی جاها هست که دوست داریم در کار و زندگی برسیم ... می‌دونیم که شایستگی رسیدن بهشون رو داریم ... می‌دونیم توانایی انجامشون رو داریم ... اما ... اما ... اما ... حیف که روزگار همراه نیست ... حیف که شرایط جور نیست ... حیف که وقت کافی در دسترس نیست ... حیف که پول کافی براش رو نداریم ... حیف که شریک و همراهی که باید داشته باشیم رو نداریم ... حیف و حیف و حیف ... درست می‌گید ... برای رسیدن به هر چیزی ... برای انجام هر کاری ... نیاز به زیرساخت و امکاناتی هست ... کمتر پروژه‌ای، و به سختی، می‌تونه بدون امکانات و زیرساخت لازم به اهدافی که براش تعیین شده برسه ... غیر این باشه پروژه روی زمین می‌مونه ... باید ازش دست کشید ... باید و میشه کنارش گذاشت ... اما ... ما انسان‌ها ... زندگی‌مون پروژه‌هایی هستند که چه با امکانات، چه بی‌امکانات، نمی‌تونن و نباید روی زمین گذاشته بشن ... نمیشه ازشون دست کشید ... نباید رها بشن ... نباید معطل بودجه و زیرساخت و امکانات و شرایط لازم برای اجرا بمونن ... باید با هر چه هست ... با هر چه نیست ... با هر چه در کنترل ماست ... هر چه خارج از کنترل ماست ... با همه داشته و نداشته‌ها ... با همه چیز و هیچ ‌چیز... برای انجامش تلاش کرد ... باید با همین صورت مسئله کنار آمد ...باید برای حل همین مسئله تلاش کرد، ... باید اگه می‌شه تغییرش داد ... ساده‌‌ترش کرد ... اگه نمیشه ادامه تا شرایط بهتر بشه و بشه مسئله رو ساده‌تر و حل کرد ... اونایی که انجام دادن ... اونایی که رسیدن ... اونا که چشیدن ... کسانی بودن که صورت مسئله‌شون رو ... با همونی که هست پذیرفتن ... و با تمام خلاقیت و تلاششون ... سعی کردن مسئله زندگی رو بهینه کنن و حلش کنن ... اگه بخوای می‌تونی ... بخواه عزیز من ... بتون عزیز من ... روزی بر قله‌ی این زندگی می‌ایستی ... به خودت می‌نازی ... که شرایط تو رو نساخت ... این تو بودی که شرایط رو ساختی ... این تو بودی که تونستی و انجامش دادی ... حتی اگه موفق نشدی ... اما هر بار و هر روز جنگیدی براش ... برای زندگی ... برای مقدس‌ترین موجودی ما موجودات ... که تا هستیم ... به حرمتش با تموم وجود براش می‌جنگیم ... Join @ard24ir

بزارید اینطوری ترجمه‌اش کنیم ... برای کسی که به شنیده شدن نیاز داره سخنرانی نکنید ... شما هم قبول دارید که خیلی وقت‌ها، وقتی سراغ کسی می‌ریم تا باهاش صحبت کنیم ضرورتا دنبال راه‌حل نیستیم و فقط اومدیم که شنیده بشیم ... این شنیده شدن بهمون کمک‌های بسیار بیشتری می‌کنه تا اینکه طرف مقابل شروع کنه دنبال راه‌حل گشتن ... از یه جایی ممکنه به راه‌حل و مشورت هم نیاز داشته باشیم ... اما اقلا خیلی وقت‌ها اینطوری نیست ... تا اینجا به احتمال زیاد با هم هم‌عقیده هستیم ... اما توی این بخش یه مشکل وجود داره ... یه عده وقتی از شما می‌خوان شنونده باشین دنبال این هستن که غر بزن ... می‌گن می‌خوایم خالی بشیم ... براتون آشنا نیست این خالی شدنه شبیه به چیه؟ گلاب به روتون شبیه توالت رفته ... نه؟ ... اونجا هم طرف می‌ره تا خالی بشه ... اما چی رو خالی می‌کنه و اونجا رو به چه شکل در میاره؟ ... البته اونجا کارکردش برای همینه ... اما ... وقتی کسی در حرف زدن دنبال غر زدن برای خالی شدنه ... داره می‌گه تو اجازه بده تا من دردم، غمم، ناراحتیم ، ... یا هر چیز دیگه رو به تو منتقل کنم ... تا خالی شم ... شک نکنید که اون آدم با این کارش داره اون دردها و غم‌ها و مشکلات رو به شنونده‌اش منتقل می‌کنه ... این یعنی بزار تو رو رنگی کنم تا خودم آزاد بشم ... اگه فیلم مسیر سبز رو دیده باشید چیزی که می‌گم در ذهنتون تداعی می‌شه ... من با این به شدت مشکل دارم ... این نه کمکی به ما که نیاز به شنیده شدنیم می‌کنه و نه اتفاق خوبی برای کسی که قراره ما رو بشنوه هست ... به هر حال اون فرد آدم خاصیه که باهاش حرف می‌زنیم ... پس با این کار داریم مشکلمون رو حالمون رو به اون آدم می‌دیم ... اما چرا برای مایی که می‌خوایم حرف بزنیم خوب نیست؟ ... ها ... نکته مهم همینجاست ... برای اینکه غر زدن هیچ کمکی به حل مشکلمون نمی‌کنه که هیچ مشکل رو خاک می‌کنه تا دوباره یه جای دیگه بزنه بیرون و بشه آتش زیر خاکستر ... کسانی که در مواجه با سختی‌هاشون روش غر زدن رو در پیش می‌گیرن به استقبال همیشه و از گاهی و بارها و بارها با اون درد روبرو شدن هستن ... پس وقتی درد و غم و مشکل داریم چه باید بکنیم؟ ... آهان ... راه حل درست اینه ... باید حرف بزنیم ... نه این که غر بزنیم ... اون هم حرف زدن مسئولانه ... باید مثل نوشتن یه داستان یا نقل اون مشکل درباره‌اش بگیم ... حواسمون باشه اگه تقصیر ما هم بوده بگیم داخلش ... اگه مشکل از جای دیگه هم بگیم ... اگه اونا بی‌تقصیر بودن هم بگیم ... اگه از کنترل خارج هم هست بگیم ... اگه اذیتمون کرده بگیم اذیتمون کرده ... اگه دردناک بوده بگیم دردناک بوده ... با این حرف زدن مسئولانه و درست ... آهسته آهسته درد پیاده می‌شه ... از روی دوشمون و شونه‌مون میاد روی زمین ... میاد روی میز ... آروم می‌شیم ... حلاجی‌اش کردیم ... فهمیدیم آیا تقصیر ما هم بوده یا نه ... آیا مقصر این کار رو ناخواسته کرده یا نه ... آیا ما کنترلی روش داریم یا نه ... آیا راهی برای این که دوباره اتفاق نیوفته هست یا نه ... می‌بینید؟ اینطوری هم آروم شدیم ... هم طرف مقابل رو اذیت نکردیم ... هم کم‌کم علتش رو فهمیدیم ... هم راه‌حل برای اجتناب ازش رو پیدا کردیم ... این یه مهارته که می‌شه با تمرین کردن یادش گرفت ... وقتی در اون خوب بشیم چیزها ناراحتمون می‌کنن اما ما رو از پا در نمیارن ... مشکلات زودگذرتر می‌شن و راه‌حل جاشون میاد ... و ما رشد می‌کنیم ... Join @ard24ir