🌷رقص واژه‌ها🌷

رباعیات اصیل خیام کدام‌اند؟ سیدعلی میرافضلی @sarve_saye_fekan

۲۸ اردیبهشت‌ماه روز بزرگداشت خیام نیشابوری گرامی باد. @sarve_saye_fekan

امروز نمایشگاهم به شرط حیات حوالی انتشارات فصل پنجم راهرو 26

هر روز با روشنایی گیتی بازی می‌کنی. زوار ظریف، در گُل و در آب سر می‌رسی. تو، سر تر از این سر کوچک سفیدی هستی که هر روز به‌سان خوشه‌ای میان دست‌هایم می‌فشارم. به هیچ‌کس نمی‌مانی از آن هنگام که دوستت دارم. بگذار بگسترانمت میان گل‌دسته‌های زرد. چه‌کسی نامت را با حروفی از جنس دود میان ستارگان جنوب می‌نویسد؟ آه، بگذار تو را آن‌طور به‌ خاطرت بیاورم که بودی، پیش از آنی که باشی. ناگهان باد می‌غرد و به پنجره بسته‌ام می‌کوبد. آسمان تور فشرده‌ای ست مملو از ماهی‌هایی سایه‌‌وار تمامی بادها، تمامی‌شان، دیر یا زود، برای کوبیدن به اینجا می‌آیند. باران جامه از تن به در می‌کند. پرندگان در حال گریزند. باد. باد. تنها علیه نیروی آدمیان می‌توانم به جدال برخیزم طوفان برگ‌های تیره را می‌چرخاند و تمام قایق‌هایی را که دیشب در یوغ آسمان بودند، به راه می‌اندازد. تو اینجایی. نمی‌گریزی. تا به آخرین فریادم پاسخ دهی. طوری بر من بپیچ که انگار ترسیده‌ای. گرچه، هر از گاهی، سایه‌ای مرموز از میان چشم‌هایت گذر می‌کند. و اکنون، حتی همین الان، دلبرکم، برایم پیچ‌امین‌الدوله می‌آوری و پستان‌هایت عطری خوش گرفته‌اند. درحالی‌که باد دلگیر می‌تازد و پروانه‌ها را سلاخی می‌کند، من دوستت دارم و شعفم لب‌های هم‌چو آلوی سرخت را به دندان می‌گیرد. چه رنجی متحمل شده‌ای برای عادت به من به روح تنها و وحشی‌‌ من به نامم که همه را از خود رمانده است. بارها سوختن نخستین ستاره را به‌وقت بوسیدن‌ چشم‌هامان و‌  سرزدن بادبزن گونه شفق را بالا سرمان دیده‌ایم. کلماتم نوازشگرانه بر تو فرو‌ می‌افتند دیرهنگامی ست که اندام صدف‌‌وار آفتابی‌ات را دوست دارم و حتی بر این باورم که عالم از آن توست. برایت از کوه گل‌های خندان، گل‌های زنگوله‌ای، فندق و سبدهای جنگلی بوسه خواهم آورد. می‌خواهم با تو آن کنم که بهار با درختان گیلاس می‌کند. #پابلو_نرودا #اعظم_کمالی @raghsevazheha2