اخلاق و معرفت در قرآن و روایات

#یک_داستان_یک_پند ۳۸۲ جوانی تائب را با چهره ای نورانی یافتند. از او سؤال کردند این نور در سیمای خود از چه یافتی؟ گفت: از رحمت الهی تنوری در دل خود برافروختم و گناهان در آن با آتش ندامت و تأسف و حسرت به سختی سوزاندم و اعمال صالح بر آن افزودم و اگر مرا نوری است، از آن آتشی است که بر وجودم هست. ✍حسین جعفری خویی 🆔 @akhlagh_marefat داستان ها و پندهای اخلاقی

شرح شعر: پرندگان چون پَر پرواز دارند در بسیاری از موقعیت های خطرناک می توانند بنشینند و از مرگ نترسند. مثال یک کلاغ می تواند به راحتی در فاصله نزدیکی از یک شیر بنشیند و از شکار او بخورد، ولی غیر پرندگان نمی توانند. چطور که پَر پروانه ترس او را از گشتن دور شمع می گیرد. پس آدمی اگر دنیا را با بال زدن ترک کند و هوای نفس بکشد می تواند ثروت کثیری از خدا بگیرد و با بخشش اش شکار برای آخرت خود کند ولی شکار دنیا در این ثروت نشود. هر رندی که صدر و ذات اش از گفتن توحید خالص برای خدا نباشد و دنبال ریا و شهرت و کسب دنیا باشد، مانند سگی است که در بیابان قرصی نان بر دهان گرفته و چیزی جز این لقمه سخیف دنیا به او از خدا نمی رسد. بدون عمل به آموخته ها و صرفاً با خواندن و تحقیق روزها و سوزاندن شمع تا سحرگاهان به پای کتاب و مشق، نمی تواند اسرار کلام الهی را بدون نور بفهمد. ✍حسین جعفری خویی (متخلص به نایر خویی) 🆔 @akhlagh_marefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_شعر_یک_معرفت 🌟چهاربیتی تسخیر: پَر  را  پَر  پروانه  پروا  ز  تن اش  گیرد خالص  کند  هرکس  خود  رب اش  ز من اش  گیرد رندی  که  علف زار  دنیا  هدف اش  گشته با  پر زدن  از دنیا  باغ و چمن اش  گیرد هر  رند  که  مصدورش  از  گفتن  او  هُو  نیست چون  کلب  بیابانی  است  نانی  دهن اش  گیرد با  خواندن  و  تحقیق  و  سوزاندن  شمعی  صبح میسور  نشد  بر کس  فهم  سخن اش  گیرد 🆔 @akhlagh_marefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_لغت_قرآنی ۳۴۰ 🌟رَحَلَ: بردن باری از مبدأ به مقصد را رَحل گویند. فَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ (۷۰_یوسف) رحلت حالتی را گویند که مؤمنی بار و توشه آخرت خود را بسته و آماده حرکت به مقصد آخرت است. رحلت برای مؤمنان و اولیاء الله است و برای کافر و مشرک که بار و بُنه و توشه آخرتی زمان مرگ ندارند شامل نمی شود. به پایه قرآن هم رَحل گویند چون کسی که قرآن می خواند، بار آخرت خود از قرآن فرا می گیرد که بردارد. "إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ" مراد از رِحْلَة در این آیه آن است که قریش با نزدیک شدن قلب هایشان توانستند نزاع را کنار نهند و در تجارت با یمن و شام در زمستان و تابستان بار و توشه دنیا و آخرت خود را ببندد. یعنی با تجارت در دنیا به آرامش در تأمین نیازهای مادی خود برسند و در سایه این آرامش بار و بُنه و توشه آخرت خود را با عبادت الهی بردارند. 🆔 @akhlagh_marefat داستان ها و پندهای اخلاقی

یکی از شمولی که حق تعالی روزه خواری را بر آن گروه مجاز کرده است (وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ) کسانی هستند که طاقت آن را ندارند، و این به معنی نداشتن طاقت بر گرسنگی و تشنگی در ظاهر نیست. چون روزه داری بر هرکس بخصوص در تابستان طاقت فرسا است. مراد از نداشتن طاقت پرواضح است امری جدای از بیماری است، یعنی کسانی که مثل پیرزن و پیرمردان سالم هستند ولی زمانی که روزه می گیرند بار سنگینی بر بدن خود می گذارند که اثر خمیدگی دارد. مثال فشارخون، یا قند خون شان افت می کند و به حالت ضعف بر زمین می افتند. طوق به حلقه های فلزی سنگین که بر گردن زندانیان در گذشته می انداختند گفته می شود که به علت سنگینی زیاد گردن را به سمت پایین خم می کند. گردن بند هم بر گردن انداخته می شود ولی چون سنگین نیست که گردن را به سمت پایین خم کند پس مصداق طوق نیست. وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ (۱۸۰_آل عمران) حق تعالی هر مالی که از فضل اش بر کسی در دنیا بخشیده و او را بخل یا همان گونه که در تدبر خیال ذکر شد خیالات شیطانی گرفته و حتی در سنّ پیری و وداع با دنیا هم از آن مال به کسی سودی نرسانده است در روز قیامت این مال بر گردن او سنگین کرده (سَيُطَوَّقُونَ) و گردن او را به سمت آتش جهنم خم خواهد کرد. 🆔 @akhlagh_marefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_لغت_قرآنی ۳۳۹ 📆۱۴۰۳/۰۴/۱۹ 🌟طاقَ: اگر یک شئ باری که بر کمر آن قرار می گیرد به اندازه ای زیاد و خارج از تحمل باشد که آن را خم کند به این حالت طاق گویند. "رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ" یعنی خدایا! روزی ما را آسان بر ما برسان، شیطان را بر ما و فرزندان مان مسلط مساز؛ بدن ما را دچار بیماری مگردان و... عنایت کنیم چون تمام این موارد یک سنگینی و باری بر کمر انسان وارد می کند که انسان در زیر این بار، ذکر خدا و رسیدن و وصل حق تعالی بر او سنگین می شود. 🆔 @akhlagh_marefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_داستان_یک_پند ۳۸۱ حکیمی را گفتند: از اسرار حق بر ما سخنی بگو. حکیم گفت: اراده خدا بر آن است که اسرارش با گفتن و شنیدن فهم نشود بلکه با نوری که بر قلوب می گذارد دیده و فهم می گردد. اسرار را باید دید، نباید شنید. به خدا قسم اگر فهم اسرار حق با گفتن من و شنیدن شما بر شما ممکن بود، هیچ دانسته ای از شما پنهان نمی کردم. ترس دارم اگر اسرار حق با شما بگویم شما را کافر سازم و خود را پرده در اسرار و هر دو را به معصیت اش بیندازم. ✍حسین جعفری خویی 🆔 @akhlagh_marefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#پندهای_قصار اگر کار نیکی کردیم و دوست داشتیم کسی باخبر شود باید بدانیم آن کار نیک خالص برای خدا نکرده ایم و در زمان انجام اش شرکایی غیر او داشتیم که نفس مان دوست دارد آنان باخبر شوند. ✍حسین جعفری خویی 🆔 @akhlagh_marefat داستان ها و پندهای اخلاقی

همه در دنیا تو را به خاطر خودشان دوست دارند.... مگر خدای تو که از تو هیچ نفعی نمی برد و تو را برای خودش دوست دارد. 🆔 @akhlagh_marefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#مناجات ای خالق قادر من و ای تنها یار و همراه من که آن گاه که در سکوت ام در درون منی، زمانی که در کلام ام در درون منی، آن گاه که در خوابم در رؤیای من، در بیداری ام در افکار منی، در همه جا کنار منی، پس تو منی و من نیستم با وجود تو که در کنار منی. ای که همه من ها در تو می میرد و اگر نمیرد زنده نشود. ای یگانه من هستی که هر منی، من خود از تو دارد ولی یک بار در هیچ جا از آن سخن نگفتی... معبودا! بر این منِ من بیاموز تا بمیراند منی را که نیست. ✍حسین جعفری خویی 🆔 @akhlagh_marefat داستان ها و پندهای اخلاقی