گروه تنبور نوازان مستور

💜 من تو را خوانده و از بر شده ام حضرت عشق وقت آن نیست کمی حال مرا دریابی

حال دلتان را دست آدم ها نسپارید نگذارید افسار به دست به هرکجا بِکشانندتان نگذارید با حرف هایشان امیدتان را نا امید کنند اجازه ندهید رفت و آمدشان بشود دلیل غم و شادی تان زندگی ات را در دستان خودت نگه دار، محکم و وفادار محبت کن و مهربانی را هدف خودت قرار بده تا مدیون دل و روح و احساسات خودت نشوی عقل حسابگرت را هم ناظر کن که مبادا به بیراهه روی این کلیشه ها را تکرار میکنم که برسم به یک کلام حرف حساب "عزیز من، لطفا فرش زیر پای آدم ها نباش، تابلو فرش زیبایی باش که بر دیوار دلشان قابت کنند"

. من مرگ را با آغوشِ باز می‌پذیرم، به شرطِ این‌که این‌بار در قالبِ موجودی بیایم کاری برای مهرباني این دنیا انجام دهم برایِ دوست داشتن و عشق ورزیدن آدم‌ها به هم وسیله ای شوم.. نمی‌دانم.. ساز ی گوش نواز.. یا صدای هنجره ای شبيه علیرضا شوم.. یا چهره‌ ای زیبا چون خلیل داشته باشم کاش این‌بار یک بوته گلِ رز سرخ‌آبی‌ِ کنارِ باغچه‌ ای شوم.که گاهی نگاهی را نوازش کنم.. یا فرشته‌یِ نگهبانی باشم برای دخترکی که دور است از پدر .. از مادر .. از عشق از خودش .. کاش میشد نگهبان همه آدم های خوب دنیا باشم یا هرچیزِ دوست داشتنیِ دیگر، کاش میشد این‌بار اندازه‌ آزاده مهربان و صبور باشم. کاش قدرت این را داشتم کسی اورا اذیت نکند..‌. او اینقدر دلش صاف و پاکه که گاهي آدم دلش می‌خواهد تا آخر عمر او را بغل کند آزاده را می‌گویم دخترکی ناب از جنس نور.. بند بند وجودش انگار خدا از خشت های زرد که از گِلِ زردِ(زرده گل) انسانیت ساخته کاش میشد این روز‌هایِ تاریک و تکراری، این شب‌هایِ تمام نشدنی دلتنگی این فصل‌های همیشه‌ زمستان و بی عاطفه را به بهاری بدل کرد.. که دل هيچ آزاده ای نگیرد... کاش میشد درخت قضاوت های بیجا رو قطع کرد و بجایش فقط داودی بنفش کاشت .. کاش این‌بار اگر خداوند به من زندگی در لباس آدمیت عنايت کرد.. دلم می‌خواهد پستچی شوم. نه از این پستچی های امروزه که حوصله خودشان را هم ندارند.. دلم می‌خواهد پستچی باشم و همه‌ نامه‌ هایم فقط خبر خوش و خير و برکت باشد وقتی نامه ها را باز کنند بوی گل های نرگس بوی هل و بوی پیراهن یوسف بدهد تا هفت کوچه و محله آنطرف تر بپیچد ویعقوب های زمان بینا شوند..‌.. کاش میشد کاش میشد ريشه ظلم را سوزاند..‌کاش میشد شعیب و امثال شعیب را یک گوش مالی حسابی داد..‌ و گاهی هم دلم می‌گیرد از ناچیز بودنم.. از تهی بودنم.. از کوچک بودنم.. که دلم میخواهد همه اینها باشم اما لایق نیستم... حال دلتان خوش همين با تمام وجودم خوشحالی و سلامتی و آرامش برايتان آرزو میکنم #پریشان

آدم‌ها نان دلشان را می‌خورند، مهربان باشید! بد نخواهید برای آدم‌ها، مسیرها، رابطه‌ها، کسب و کارها... آرزوی موفقیت و خیر کنید برای آدمی که با تلاش و سختی بسیار، پا در مسیری گذاشته و با تمام توان ایستاده و دارد می‌جنگد و خوشحال شوید برای آدمی که پس از جنگیدنِ بسیار، به مقصد رسیده. موفقیت دیگران چیزی از ما کم نمی‌کند اما قطعا شهری که چراغ‌های بیشتری داشته‌باشد، روشن‌تر و امن‌تر خواهد بود... دعا کنیم برای روشناییِ بیشترِ شهر، برای موفقیت‌ها، رسیدن‌ها، خوشبختی‌ها، رضایت‌ها، لبخند‌ها...