پُل ✒️ The Bridge Academy

آنتولوژی زنان فارسی نویس۱ | مجموعه ی داستان کوتاه گردآورنده: پژند سلیمانی یادداشت های تحلیلی: هلن اولیایی نیا نویسندگانِ مجموعه: سودابه اشرفی، میترا الیاتی،رضیه انصاری،نوری ایجادی، لیلا بابایی فلاح،رزیتا بهزادی، نازنین جودت،آتوسا زرنگارزاده شیرازی، پژند سلیمانی، سپیده شاملو، زینب صابر،لیلا صبوحی خامنه، متین صوفی پور،فاضله فراهانی، نسیبه فضل اللهی،الهام فلاح،ضحی کاظمی، نسیم مرعشی، هاله مشتاقی نیا،نسترن مکارمی 📌این‌مجموعه تنها یک بار چاپ شد و پس از آن، مجوز نشر آن لغو شد. 📍در اینستاگرام آکادمی پل نه داستان را از نویسندگانِ این مجموعه بررسی کرده ایم:   پژند سلیمانی( فرشته ها خوب می شنوند و بعضی هایشان خوب می بینند.)، سودابه اشرفی ( او)، هاله مشتاقی نیا (عشق در زمان کرونا)، سپیده شاملو( کینگز)، رزیتا بهزادی(جای آن بخیه)، میترا الیاتی ( گمشده)، نسیم مرعشی ( لگاح) ، ضحی کاظمی ( بازدم)، نازنین جودت ( هشتگ انتظار) می توانید بخوانید 👇 https://www.instagram.com/p/C5Fkl7EN1jU/?igsh=OTFiZGVia3RpaXV2

آنتولوژی زنان فارسی نویس۱ | مجموعه ی داستان کوتاه گردآورنده: پژند سلیمانی یادداشت های تحلیلی: هلن اولیایی نیا نویسندگانِ مجموعه: سودابه اشرفی، میترا الیاتی،رضیه انصاری،نوری ایجادی، لیلا بابایی فلاح،رزیتا بهزادی، نازنین جودت،آتوسا زرنگارزاده شیرازی، پژند سلیمانی، سپیده شاملو، زینب صابر،لیلا صبوحی خامنه، متین صوفی پور،فاضله فراهانی، نسیبه فضل اللهی،الهام فلاح،ضحی کاظمی، نسیم مرعشی، هاله مشتاقی نیا،نسترن مکارمی 📌این‌مجموعه تنها یک بار چاپ شد و پس از آن، مجوز نشر آن لغو شد. 📍در اینستاگرام آکادمی پل نه داستان از این مجموعه را بررسی کرده ایم: پژند سلیمانی( فرشته ها خوب می شنوند و بعضی هایشان خوب می بینند.)، سودابه اشرفی ( او)، هاله مشتاقی نیا (عشق در زمان کرونا)، سپیده شاملو( کینگز)، رزیتا بهزادی(جای آن بخیه)، میترا الیاتی ( گمشده)، نسیم مرعشی ( لگاح) ، ضحی کاظمی ( بازدم)، نازنین جودت ( هشتگ انتظار) می توانید بخوانید 👇 https://www.instagram.com/p/C5Fkl7EN1jU/?igsh=OTFiZGVia3RpaXV2

‌از تجربه های نویسندگان 🔸️ این قسمت: دکتر مژگان قاضی راد تجربه های یک نویسنده سرچشمه ای برای کسبِ آگاهی در عرصه ی نوشتن است. از این رو مسترکلاس ها در دنیای امروز جایگاه ویژه ای در انتقال تجربه ها پیدا کرده است. در آکادمی پل، با این نگاه سراغ نویسندگان مختلف می رویم. دکتر قاضی راد که هم اکنون در بیمارستان جورج واشنگتن امریکا به عنوان پزشک و استادیار بیماری های کودکان و نوزادان مشغول به کار است، دوره ی کارشناسی ارشد "نویسندگی خلاق" را هم در دانشگاه نیو همپشایر گذرانده است. 📕 جدیدترین اثر ایشان رمانی به زبان انگلیسی به نام " خانه ی خیابان خورشید" است که به تازگی در امریکا منتشر شده است. به گفته ی وایلی کش، نویسنده ی سرشناس امریکایی، "خانه ی خیابان خورشید" داستانی برای امروز و برای همه ی دوران هاست.

فیلم کوتاه "وارنیش" به کارگردانی مه ناز رونقی، سه شنبه، پانزدهم اسفند ۱۴۰۲ در سینماتک خانه ی هنرمندان ایران نمایش داده شد. پس از نمایش این فیلم، نشست نقد و بررسی با حضور لادن نیکنام ( نویسنده و منتقد) و مه ناز رونقی برگزار شد. لادن نیکنام با توضیحاتی درباره ی پیوند ادبیات و سینما، تجربه ی رونقی را جسورانه و موفق توصیف کرد. پوریا فلاح و رویا جاویدنیا از بازیگران فیلم هم در این نشست حضور داشتند. وارنیش به قلم مهدی امیری مطلق درباره ی نویسنده ای است که در کودکی دچار ترومای سوختگی می شود و... نمایش فیلم و نشست نقد و بررسیِ این فیلم کوتاه در حضور هنرمندان و علاقه مندان برگزار شد. هاله مشتاقی نیا ، کوتاه از وارنیش چنین نوشته است: فیلم کوتاهِ وارنیش ساخته ی خانم مهناز رونقی عزیز را تماشا کردم. فیلم کوتاه برای من به آذرخشی می ماند. یعنی هنگامِ تماشا آن جرقه ی تکان دهنده را جست وجو می کنم. آن لحظه ی استثنایی را... از وارنیش قابی را به خاطر خواهم سپرد: دست های سوخته ی نویسنده که می نویسد. و آن کوره ی رعب آور انتقام را ... گزارش کامل در پل 👇 https://www.instagram.com/p/C4KhHm0uejD/?igsh=MWYxNndtY3p0eHlzdQ==

لیلی فرهادپور که این روزها به عنوان بازیگر در فیلم "کیک محبوب من" در بخش مسابقه ی جشنواره ی فیلم برلین (برلیناله) حضور دارد، روزنامه نگار و داستان نویس است. "خط چهار مترو" یکی از آثار ایشان، رمانِ کوتاهی است که از سوی نشر ثالث منتشر شده است. "خط چهار مترو" با یک رویدادِ خبری آغاز می شود: در ساعت ۹:۴۰ دقیقه ی صبح امروز، در ایستگاه انقلاب متروی تهران، یکی از مسافران با ورود به حریم ریلی با قطار خط چهار مترو،که به سمت غرب در حال ورود به ایستگاه بود،برخورد و دچار حادثه شد. به گزارش خبرنگار ما، این مسافر که زنی ۴۸ ساله است، هم اکنون در کما به سر می برد... راوی، روحِ این زن ۴۸ ساله است که در اتاقی دو در دو که دیوارهایش به پشم شیشه می ماند، برای رهنما پاسخ هایی را می نویسد.نام زن مانند گره های زندگی اش در پایان باز می شود: لیلی،دبیر ادبیات که دچار مرگ مغزی شده است. در فضایی برزخ وار که دو زن دیگر نیز حضور دارند،یکی دختری جوان و دیگری عاقله زنی مذهبی،پازل هایی از زندگی لیلی در ارتباط با آن ها کامل می شود. لیلی گویی خواب می بیند و ... ادامه 👇 https://www.instagram.com/p/C3o0D0Jte5f/?igsh=MXVrMGo0MjhhZGY2dQ==

از کتابِ "زنان نمایش نامه نویس ایران" | گل مهر  کازری صدیقه دولت آبادی از پیشقدمان نهضت زنان ایران بود. دولت آبادی پس از تحصیل در فرانسه در رشته ی تعلیم و تربیت، در سال هزاروسیصدوشش به ایران بازگشت. او نشریه ی"زبان زنان"، نخستین نشریه ی زنا‌ن ایران را تاسیس کرد. در بخشی از دفتر دوم کتاب "گزیده ی اسناد نمایش در ایران" ( از ۱۳۰۵ تا ۱۳۲۰ ش.) به ارائه ی متون نمایشی این دوران پرداخته شده و هفده متن تئاتری در این بخش چاپ شده است، از جمله ی این نمایش نامه ها، "حس مادری یا زندگی تاریک" ( ۱۳۱۷) و "شیفته ی حافظ" ( ۱۳۱۸)  هر دو نوشته ی صدیقه دولت آبادی است. علاوه بر این ها چند سند در میان اسناد نمایش در ایران نشان می دهد که صدیقه دولت آبادی نمایش نامه های "چرا زن نمی گیری؟"،"موسی و شبان"، " ۱۷ دی ۱۳۱۸"را نیز نوشته است. صدیقه دولت آبادی در مقاله های نشریه ی "زبان زنان" از دیالوگ نویسی و ابزار نمایش نامه نویسی بسیار بهره برده است.وی به این ترتیب هم تنوعی در بین مطالب نشریه ایجاد می کرده و هم از طریق جذابیت این شیوه، به آموزش می پرداخته است. ادامه در پل 👇 https://www.instagram.com/p/C3c-fr2NOth/?igsh=MzRlODBiNWFlZA==

از کتابِ "زنان نمایش نامه نویس ایران" | گل مهر کازری صدیقه دولت آبادی از پیشقدمان نهضت زنان ایران بود دولت آبادی پس از تحصیل در فرانسه در رشته ی تعلیم و تربیت، در سال هزاروسیصدوشش به ایران بازگشت. او نشریه ی "زبان زنان"، نخستین نشریه ی زنا‌ن ایران را تاسیس کرد. در بخشی از دفتر دوم کتاب "گزیده ی اسناد نمایش در ایران" ( از ۱۳۰۵ تا ۱۳۲۰ ش.) به ارائه ی متون نمایشی این دوران پرداخته شده و هفده متن تئاتری در این بخش چاپ شده است، از جمله ی این نمایش نامه ها، "حس مادری یا زندگی تاریک" ( ۱۳۱۷) و "شیفته ی حافظ" ( ۱۳۱۸) هر دو نوشته ی صدیقه دولت آبادی است. علاوه بر این ها چند سند در میان اسناد نمایش در ایران نشان می دهد که صدیقه دولت آبادی نمایش نامه های "چرا زن نمی گیری؟"،"موسی و شبان"، " ۱۷ دی ۱۳۱۸"را نیز نوشته است. صدیقه دولت آبادی در مقاله های نشریه ی "زبان زنان" از دیالوگ نویسی و ابزار نمایش نامه نویسی بسیار بهره برده است.وی به این ترتیب هم تنوعی در بین مطالب نشریه ایجاد می کرده و هم از طریق جذابیت این شیوه، به آموزش می پرداخته است. ادامه در پل 👇 https://www.instagram.com/p/C3c-fr2NOth/?igsh=MzRlODBiNWFlZA==

یادداشت دکتر گلی رحیمی از هنرجویان کارگاه خرگوش نمایش نامه ای از نینا رین، نمایش نامه نویس اهل انگلستان را با ترجمه ی روان مهدی نصیری و آی سان نوروزی بخوانید. روایت در نمایش نامه ی خرگوش،در شب تولد بیست ونه سالگی بلا، در رستورانی که دوستان او به همین مناسبت در آن جا جمع شده اند، شکل می گیرد. گفت و گوهای بین این چند نفر  که دو نفر از دوست های دختر و دو نفر دیگر دوست پسرهای سابقِ او هستند،تبدیل به بحث و کشمکش بر سر موضوعات مختلفی می شود از جمله: تفاوت های زنان و مردان،نقش های متفاوت زنان در دنیای مدرن، روابط عاشقانه، حسادت جنسی، رقابت و ... به این ترتیب موقعیتِ پویا و دینامیکی رقم می خورد. گویی میز رستوران صحنه ی نبردی پنهان بین شخصیت ها است. در خلال این بحث ها می توان تماشاگرِ تفاوتِ دیدگاه در افراد و جنسیت های مختلف بود. یکی از دوستان بلا در جایی می گوید:" تو چشمهاتو گول می زنی." در واقع ما چشمهایمان را گول می زنیم،تا چیزها را به شکل قالب های ذهنی خودمان ببیند یا چشم ها ما را گول می زنند و تجربه های دیداری متفاوت برای ما می سازند... ادامه در 👇 https://www.instagram.com/p/C3KWd6btfkv/?igsh=dHhndGJma3Frcnlu

یادداشت دکتر گلی رحیمی از هنرجویان کارگاه خرگوش نمایش نامه ای از نینا رین، نمایش نامه نویس اهل انگلستان را با ترجمه ی روان مهدی نصیری و آیسان نوروزی بخوانید. روایت در نمایش نامه ی خرگوش،در شب تولد بیست ونه سالگی بلا، در رستورانی که دوستان او به همین مناسبت در آن جا جمع شده اند، شکل می گیرد. گفت و گوهای بین این چند نفر که دو نفر از دوست های دختر و دو نفر دیگر دوست پسرهای سابقِ او هستند،تبدیل به بحث و کشمکش بر سر موضوعات مختلفی می شود از جمله: تفاوت های زنان و مردان،نقش های متفاوت زنان در دنیای مدرن، روابط عاشقانه، حسادت جنسی، رقابت و ... به این ترتیب موقعیتِ پویا و دینامیکی رقم می خورد. گویی میز رستوران صحنه ی نبردی پنهان بین شخصیت ها است. در خلال این بحث ها می توان تماشاگرِ تفاوتِ دیدگاه در افراد و جنسیت های مختلف بود. یکی از دوستان بلا در جایی می گوید:" تو چشمهاتو گول می زنی." در واقع ما چشمهایمان را گول می زنیم،تا چیزها را به شکل قالب های ذهنی خودمان ببیند یا چشم ها ما را گول می زنند و تجربه های دیداری متفاوت برای ما می سازند... ادامه در 👇 https://www.instagram.com/p/C3KWd6btfkv/?igsh=dHhndGJma3Frcnlu