تهران_نوشت#

مستند جنجالی بیجه؛ بازخوانی پرونده هولناک تجاوز و قتل ۱۷ کودک در پاکدشت را بصورت آنلاین در هاشور ببینید: https://hashure.com/ekran/%D8%A8%DB%8C%D8%AC%D9%87?lang=fa

اسم مادرش را گذاشته بود اَمَت الله بعد این را می انداخت گردن اسلام! تعصب نبردن اسم #دختر ربطی به #اسلام ندارد. سنت #ایرانی است #صوت کوتاه از سخنرانی #دکتر_شریعتی پیرامون «#زن»

🖤 برای همه غم های ما؛ از داغ حاج قاسم تا شهدای هواپیمای اکراینی و دانشجویان دانشگاه کابل... 📌قطعه سو و شون همایون شجریان #جان_پدر_کجاستی

نگاهی به مستند #بیجه به کارگردانی #میکائیل_دیانی حکایت حاشیه‌نشینی و بی‌مسئولیتی همه ما #فرانک_آرتا یکی از مهم‌ترین پرونده‌های قضائی در دهه 80 خورشیدی در ایران بدون‌شک قتل کودکان بی‌گناه منطقه پاکدشت استان تهران به دست قاتلی سریالی است که قطعا دل هر کسی با شنیدن و خواندن این رویداد تأسف‌بار به درد می‌آید. اساسا کودک‌آزاری (child abuse) در همه جای جهان جزء جرائم بخشش‌ناپذیر و غیر قابل اغماض محسوب می‌شود و در ایران هم قاتل این پرونده معروف به «بیجه» به دلیل قتل قریب به 20 کودک به اعدام محکوم شد.‌به‌تازگی فیلم مستندی درباره این موضوع ساخت شده است که هرچند به چهاردهمین جشنواره مستند سینما- حقیقت راه نیافت؛ اما به نظر می‌رسد از نقطه نظر سوژه و صراحت در بیان برخی حقایق ماجرا فیلمی تأمل‌برانگیز است. فیلم با گفت‌وگوی تلفنی نویسنده و پژوهشگر فیلم – رضا مشتاقی – با پدر یکی از مقتولان آغاز می‌شود که در برابر درخواست گفت‌وگوشونده برای بازگوکردن مجدد وقایع مقابل دوربین امتناع می‌کند و با این جمله که «پسرم که دیگر زنده نمی‌شود... همسرم دوباره حالش بد شده... لطفا دیگر مزاحم نشوید» به مکالمه پایان می‌دهد. شاید از زاویه‌ای بتوان جمله «لطفا دیگر مزاحم نشوید» را کلید‌واژه سرگذشت کودک‌آزاری در این پرونده تلقی کرد! کودک‌آزاری بنا بر تعریف سازمان جهانی بهداشت عبارت است از هر‌گونه بدرفتاری فیزیکی یا عاطفی، سوءاستفاده جنسی، غفلت یا رفتار همراه با بی‌توجهی یا استثمار تجاری یا سایر انواع استثمار، که منجر به آسیب واقعی یا احتمالی به سلامت، بقا، رشد یا کرامت کودک در زمینه روابط یا مسئولیت، اعتماد یا قدرت شود. حال با این نگاه شاید بهتر بتوان به این فیلم توجه کرد. فیلم در ادامه به موشکافی داستان پیچیده – یا شاید هم ساده !- چگونگی پیدا‌کردن قاتل می‌پردازد و هرچه جلوتر می‌رود، عمق بی‌کفایتی و بی‌تفاوتی همه ارکان جامعه را پیش‌روی تماشاگران به نمایش می‌گذارد. زندگی مشقت‌بار حاشیه‌نشینان – در اینجا منطقه پاکدشت – باعث شده که فرزندان خانواده‌ها یا ناچار راه کودکان کار را دنبال کنند یا برای بازی در فضای پرت و غیرمسکونی اطراف محل زندگی‌شان پرسه بزنند که در هر دو صورت با خطرات جدی مواجه هستند. وقتی خبر مفقودی کودکان به گوش مادران و پدران می‌رسد یا به دلیل مهاجرت غیرقانونی چندان پیگیر موضوع نمی‌شوند – به دلیل ترس از بیرون رانده‌شدن از ایران – یا به دلیل جدی گرفته‌نشدن از سوی مسئولان مربوطه مسکوت می‌ماند! نکته تأسف‌آور این است، وقتی فرماندار وقت خطاب به فرمانده نیروی انتظامی منطقه با گلایه می‌پرسد که چرا این خبر را زودتر به مقامات بالا اطلاع نداده‌اید، ‌پاسخ این است: «مفقودی جرم نیست!». اما وقتی کودک خانواده‌ای با سطح مالی بهتر فرزندشان گم می‌شود، موضوع کمی جدی می‌شود و باز هم قتلی در محدوده حفاظتی شهر تهران صورت می‌گیرد، دیگر پرونده به جریان می‌افتد. خب چنین نگاه غالبی که بر فضای این پرونده حاکم شده، قطعا هر قاتلی راحت‌تر کارش را ادامه می‌دهد! تا جایی که وقتی تیم روان‌پزشکی با بیجه گفت‌وگو می‌کنند، او به‌راحتی می‌گوید: «در دفعه اول من را که بازداشت کردند... اصلا تحقیقات جدی نبود!... سؤال و جواب‌ها ساده بود... آزاد شدم!». نکته تأسف‌برانگیز هم این است که خانواده‌ای بعد از اعدام بیجه، همچنان به فرزند دیگرشان اجازه می‌دهد که از همان مسیر قبلی که فرزند قبلی‌شان به دست قاتل ربوده شده، به مدرسه برود! یعنی خانواده همچنان درک نکرده که با تغییر‌نیافتن شرایط و فضای زندگی، ‌همچنان مشکلات وجود دارد و شاید یک بیجه دیگر در کمین باشد! در کنار این غفلت‌ها، به آن اضافه کنید زندگی و نحوه رشد بیجه در یک خانواده مملو از خشونت را! به اعتراف خودش در گفت‌وگو با گروه روان‌پزشکان و روان‌شناسان در کودکی دومرتبه به او تجاوز شده. در سه‌سالگی مادرش را از دست می‌دهد. کتک‌زدن‌های پدر او را به مرز بیهوشی رسانده! تنها یک دوست داشته که او هم به دلیل آلوده‌شدن به انواع خلافکاری و مشکلات با پدرش خودکشی کرده. بیجه از کودکی کار می‌کرده و با وجود اینکه سابقه هیچ‌گونه بدرفتاری نداشته، از حیوان‌آزاری به کودک‌آزاری می‌رسد!‌ قطعا این چرخه خشونت یک‌شبه تولید نشده؛ ‌بلکه بیانگر تعلل و بی‌فکری در همه شئونات جامعه بوده. وقتی یک بی‌گناه در آن سوی حاشیه شهر به قتل می‌رسد، ‌قطعا در سویه دیگر هم انسان‌ها در امان نخواهند بود. درست است که طبق قوانین بیجه به دار مکافات آویخته شد؛ اما مسئولیت بازماندگان مقتولان برعهده کیست؟ آیا بعد از گذشت 15 سال از آن واقعه وحشتناک کسی به فکر خانواده‌ها هست؟اصلا آسیب‌شناسی وجود داشته یا خیر؟ اصلا مسئولیت اجتماعی چه معنایی خواهد داشت؟

🔸کاری نکنید که چند سال بعد شوید شبیه امروز شورای شهری ها، شهردار و روحانی! ... ... چند شب پیش روی پل روشندلان چشمم به تیرهای چراغ برق حاشیه پل خورد؛ یادم افتاد که یکسالی است این چراغ ها خاموش است و هر بار که از روی پل آمده ام این تاریکی را حس کرده ام. یادتان باشد چند وقت پیش نیز مطلبی نوشته بودم در مورد جدول کشی فاجعه میان پل کالج و نوشته بودم که حتی در حد پانصد متر هم برای این کار وقت و سرمایه نگذاشته اند؛ اصلا برایشان مهم نبوده است؛ کمااینکه چاله ورودی بزرگراه امام علی قبل از پیروزی شش ماه پدر جلوبندی خودروها را در آورد و آن هم مهم نبود! اینها تنها مثال هایی ساده؛ دم دستی و حتی ساده سازی شده از وضعیت اجرایی #شهرداری_تهران و #شورای_شهر_تهران است؛ مثالهایی که می توان در ابعاد بزرگتر و وسیع تر در مورد توسعه شهری و عمرانی شهر تهران مورد توجه قرار گیرد و پروژه های نیمه کاره و حتی شروع نشده را بر آن ردیف کرد؛ رفتاری که در نهاد قوه مجریه نیز برای مردم محرز است؛ به گونه ای که دوستی اخیرا به شوخی می گفت «اگر اداره را رها کنند هم قطعا از وضعیت موجود بدتر نمی شود، بلکه شاید بهتر پیش رود!» این مقدمه را گفتم تا بگویم، اینهایی که امروز سر کار هستند، مسئله شان «کار کردن» نبود، مسئله شان «سر کار بودن» بود و نشستن در جایگاه قدرت اولویتشان بود تا داشتن برنامه ای مدون برای مدیریت کردن! اگر می خواهید برای انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر و شهرداری اعلام حضور کنید، پیش از همه به شنبه بعد از انتخابات هم فکر کنید! آیا برنامه ای برای اداره دارید؟ به تناسب آن برنامه اقتضائات و توانمندی های خود، تیم و ساختار را در نظر گرفته اید؟ بدانید چپ و راست، اصلاح طلب و اصولگرا، غربگرا و انقلابی، اگر برنامه ای نداشته باشید چند سال بعد در نگاه مردم چیزی هستید شبیه اعضای شورای شهر فعلی، شبیه شهردار تهران، شبیه روحانی! آیا این تصویر تلخ و منفی را دوست دارید؟ پس اول فکر کنید بعدا قدمی بردارید! ⏩⏩ https://www.instagram.com/p/CIkd2PspnqM/?igshid=10ee9h5l0hehh

#سهم‌های_مهربانی 🔰هیات محبان روح الله در نظر دارد تا با یاری شما مومنین گرامی، ماهیانه ۱۱۴ سهم ۵۰ هزار تومانی را به نیت انفاق در جهت دستگیری از نیازمندان و دوستانی که در مشکلات اقتصادی و معیشتی گرفتار شده اند را جمع آوری کند. 🔶به مدد شما عزیزان تا کنون 8⃣2⃣ سهم مهربانی از ۱۱۴ سهم برای این ماه جمع شده است.🔶 🙏این حرکت مومنانه یاری شما عزیزان را می طلبد.🙏 🌐لینک پرداخت آسان سهم ۵۰ هزارتومانی 👉🏻 https://bahamta.com/c/55272-67478069 💳 شماره کارت جهت واریز چند سهم (مبلغ مورد نظر رو مستقیما کارت به کارت نمایید) 5859831056382343🆔 🏧 IR840180000000009842683154 حسین شهنی بیرگان- بانک تجارت #هیات_محبان_روح_الله #کمک_مومنانه #ما_ملت_امام_حسینیم 💠 صفحه اینستاگرام هیئت محبان روح‌الله(ره) تهران 🆔 instagram.com/mohebban_rouhollah

🔸در جنگل وحشی ای که درست کرده اند؛ توصیه می‌کنند جنتلمن باشیم! ... 🖌میکائیل دیانی: چند سال پیش رفته بودم پیش دکتر احمد نقیب‌زاده که درباره روابط بین‌الملل بعد از برجام مصاحبه کنم؛ گفت‌وگوی مبسوطی شده بود اما گل‏واژه گفت‌وگو این بود که «در روابط بین‌الملل، قانون جنگل حاکم است!» یعنی بودن در وضع طبیعی است که همه می‌خواهند بر دیگری سلطه داشته باشند؛ همه در کمین همدیگر‌ند و هر کدام توان داشته باشد و ذره‌ای ضعف در طرف مقابلش ببیند به او حمله‌ور می‌شود و می‌کشد و می‌خورد و می‌برد؛ درست می‌گفت! در این جنگل وحشی بین‌المللی اگر ذره‌ای عقب بنشینی پنجه‌های تیز بالا می‌آید و تنت پاره‌پاره می‌شود! گرگ‌های درنده نمی‌نشینند تا تو مهربانی‌ات را نشانش ‌دهی! تا پیغام‌آور صلح باشی! در این جامعه بین‌المللی باید گفت «گور بابای سازمان ملل متحد!» سازمان مللی که همیشه طرف ظالم است! حق وتو‌اش برای اوست! شورای امنیتش طرف اوست و هر بار که گرگ‌ها زخمی می‌زنند، به‌مثابه مصلح کل وارد می‌شود و دعوت به خویشتن‌داری می‌کند! مثل همین امروز که بعد از ترور شهید محسن فخری‌زاده، دانشمند هسته‌ای ایران، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل خواستار خویشتن‌داری همه طرف‌ها شد. مثل فردای ترور حاج‌قاسم که همین را گفتند! اصلا کارکرد سازمان‌های بین‌المللی در این نظم نوین استکباری ساخته آمریکایی- اسرائیلی همین است. بازرسان آژانس انرژی اتمی‌اش لیست دانشمندان هسته‌ای ایران را برای ترور آماده می‌کنند و به آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها می‌دهند، آنها ترور می‌کنند و سازمان ملل در طرفداری تروریست‌هایش وارد میدان می‌شود که «ایران مظلوم ترور شده! خویشتن‌دار باش! بگذار سرمایه‌هایت را یک به یک نابود کنند و حیثیتت را لکه‌دار کنند و تحقیرت کنند اما کاری نکن که بگویند خویشتن‌داری نکرده‌ای!» این لفظ «همه طرف‌ها!» هم در این توصیه‌های شیک و مجلسی سازمان مللی شوخی‌ای بیش نیست! کدام همه طرف‌ها؟ آنها که زده‌اند و رفته‌اند! تنها ما مانده‌ایم و داغی بر دل که اگر «نزنیم می‌زنند!» دوباره می‌زنند، سه باره می‌زنند؛ می‌زنند و به ریش‌مان می‌خندند و سازمان ملل‌شان را جلو می‌اندازند که توصیه به جنتلمنی کند؛ به خویشتن‌داری! لعنت به آن که می‌خواهد توان خویشتن‌داری ما را بیازماید و با همین دست فرمان ملت ایران را تضعیف کند و یک یک نخبگان و بزرگان ما را بگیرد! یک روز شعار می‌دادند «آمریکا در چه فکریه / ایران پر از بهشتیه!» در حالی که ایران پر از بهشتی نبود! ایران پر از سلیمانی هم نبود! ایران پر از فخری‌زاده هم نیست! این ترورها توان ما را از بین می‌برد و اگر جنتلمن بنشینیم و خویشتن‌داری کنیم و پاسخ درخوری ندهیم چیزی از خویش و خویشتنی‏مان باقی نمی‌ماند که بخواهیم دارایی‏اش کنیم! @tehrannevesht ⏩⏩ https://www.instagram.com/p/CIJcwENp74l/?igshid=t7ywonmhjaf8

‏🔸کاش سوادمان را افزایش دهیم؛ ⁧ #سمپات ⁩ با ⁧ #سمپاد ⁩ فرق دارد! ◾️‏«سمپاد» مخفف ‏«سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان» است و سَمپات برگرفته از کلمه انگلیسی سمپاتی، به معنی هواداری یک گروه یا جریان یا فرد است! 🔸یک کانال تلگرامی به نام #نود_رسانه اخیرا داره به معرفی آدم ها و اطرافیانشون می پردازه و میگه بیایید «از اینجا نزدیک‌تر به رسانه نگاه کنید!» ولی در همین حد هم سواد رسانه ای ندارند؛ این کلمه رو در همه چارت هاشون اشتباه می نویسند؛ گفتم شاید اینطوری به دستشون برسه بیش از این ضایع بازی در نیارند!

عشق محمد بس است و آل محمد... #سید_شهاب_حسینی را دوست دارم، چون بازیگر خوبی است، علاوه بر آن انسان با اخلاقی است. او هم وجدان دارد و هم غیرت دینی دارد. تعصب دینی اش را در ماجراهای مختلف نشان داده است، حتی آنجا که هیچ کس انتظارش را نداشته! او سال پیش #نشان_شوالیه هنری فرهنگی فرانسه را از سفیر آن کشور در ایران گرفت. با همه علاقه ام به او همان موقع هم ناراحت شدم که چرا حاضر شده است بر سینه اش #مدال_شوالیه بودن کشور #فرانسه نصب شود، همچنان که این مدال را کشور فرانسه برای استاد حسین علیزاده در نظر گرفت و ایشان گفت «به احترام مردم هنرپرور و هنردوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت کرده، تا آخر عمر به آن پیشوند یا پسوندی نخواهم افزود» و حاضر نشد نشان شوالیه کشور دیگری بر سینه اش نصب شود. حالا اما حادثه ای بزرگ و تلخ رخ داده است که فکر می کنم سید شهاب‌الدین حسینی تنکابنی هم از آن مطلع است. توهین فرانسه به ساحت مقدس پیامبر مهر و رحمت، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) جرمی است که قلب هر مسلمان و بلکه هر انسان آزاده و اخلاق مداری را دردمند کرده است. کشوری که نشان داد شوالیه فرهنگی و هنری می دهد اما از حداقل فرهنگ و اخلاق انسانی به دور است! بازگرداندن مدال شوالیه از سوی شهاب حسینی که غیرت دینی و تعصب اسلامی اش را بارها دیده ایم در این مقام می تواند، نشانی بالاتر از هر مدال شوالیه است! 👉👉👉 https://www.instagram.com/p/CHCVCRZpnIA/?igshid=2egdyht4syrl

✅ کتاب تروریسم و رسانه را از همبودگاه تهیه کنید همیشه در یک بحران تروریستی؛ ما بحران رسانه ای داریم؛ بدان معنا که نمی دانیم در مورد آن بحران و حادثه چگونه صحبت کنیم؟ چه چیز را نشان دهیم و چه چیز را نشان ندهیم؛ در مورد تروریست ها چگونه حرف بزنیم؛ خبرها به چه نحوی به مخاطب برسد و... کتاب #تروریسم_و_رسانه کمکی است که ما در هنگامه یک حمله تروریستی بتوانیم درست تصمیم بگیریم و درست عمل کنیم. این کتاب را ترجمه کردم و با توجه به بافت داخلی و اتفاقاتی که درگیرش هستیم مثال های بومی برایش پیدا کردم و تکمیلش کردم؛ این کتاب را می توانید از طریق #همبودگاه تهیه کنید: https://bit.ly/31l7zb1 @tehrannevesht