Classic Cinema

«این کلید فهم تاریخ و روان‌شناسی ماست. تا همین اواخر، جنس انسان همواره جایگاهی مرکزی را در زنجیره‌ی غذایی به خود اختصاص می‌داد. در طول میلیون‌ها سال، انسان مخلوقات کوچک‌تر را شکار می‌کرد و آنچه می‌توانست برای خود گرد می‌آورد، و در تمام این مدت طعمه‌ی شکارگران بزرگ‌تر می‌شد فقط همین ۴۰۰هزارسال پیش بود که چند گونه‌ی انسانی به طور منظم شروع به شکار طعمه‌های بزرگ‌تر کردند، و فقط همین صد هزار سال پیش بود که - با ظهور انسان خردمند - بشر خود را به رأس زنجیره‌ی غذایی رساند. این جهش چشم‌گیر از میانه به رأس عواقب سنگینی داشت. دیگر جان‌داران رأس هرم، مثل شیر و کوسه، این مسیر را به تدریج ظرف میلیون‌ها سال طی کردند. این به اکوسیستم اجازه می‌داد تا با برقراری موازنه مانع از آن شود که شیرها و کوسه‌ها اختلال‌های جدی ایجاد کنند. شیرها که درنده‌تر شدند، غزال‌ها نیز سریع‌تر می‌دویدند، کفتارها بهتر همکاری می‌کردند و کرگدن‌ها تندخوتر می‌شدند. اما انسان، برعکس، با چنان سرعتی به رأس صعود کرد که اکوسیستم فرصت نیافت خود را تطبیق دهد. علاوه بر این، انسان هم نتوانست خود را سازگار کند. برترین حیوانات شکارگرِ زمین موجودات باعظمتی هستند. میلیون‌ها سال برتری موجب شده است سرشار از اعتمادبه‌نفس باشند. در مقابل، انسان خردمند بیشتر به دیکتاتورهای کشورهای پیزُری شبیه است. ما که در گذشته‌ای نه‌چندان دور یکی از آوارگان علفزارهای استوایی بودیم، پر از ترس و نگرانی درباره‌ی موقعیت خود هستیم و همین ما را دوچندان بی‌رحم و خطرناک می‌کند. انبوه فجایع تاریخی، از جنگ‌های خونین گرفته تا فجایع زیست‌بومی، پیامدهای این جهش پُرشتاب بوده است.» از کتاب مستطاب «انسان خردمند» نوشته‌ی یووال نوح هراری ترجمه‌ی نیک گرگین نشر نو

تصنیف 'ببار ای بارون' استاد #شجریان @ClassicCinema1

«هرچه می‏نویسم پنداری دلم خوش نیست و بیشتر آن‏چه در این روزها نبشتم، همه آن است که یقین ندانم که نبشتنش بهتر است از نانبشتنش. ای دوست نه هرچه درست و صواب بود، روا بود که بگویند. و نباید چیزها نویسم بی«خود» که چون «واخود» آیم بر آن پشیمان باشم و رنجور. کاشکی، یک‏بارگی نادانی شدمی تا از خود خلاصی یافتمی. چون در حرکت و سکون چیزی نویسم رنجور شوم بغایت؛ و چون در معاملت راه خدا چیزی نویسم، هم رنجور شوم؛ چون احوال عاشقان نویسم نشاید، چون احوال عاقلان نویسم هم نشاید؛ و هر چه نویسم هم نشاید؛ و اگر هیچ ننویسم هم نشاید؛ و اگر گویم هم نشاید؛ و اگر خاموش گردم هم نشاید؛ و اگر این واگویم نشاید و اگر وانگویم هم نشاید.» رساله‌‏ فی العشق، عین ‏القضات همدانی

مستند شماره (۱۰) در این مستند چهره های کارگران یک کارخانه  را میبینیم که در یک روز تعطیل و فراغتشان به تماشای فوتبال آمده اند کارگردان این اثر در مصاحبه ای گفته است هدف اصلی ِ من چیدمان طرفدارانی است که آنجا آمده اند تا لحظه هایی که واکنشها و هیجاناتشان در طول یکهفته ی کاری  اسیر و سرکوب شده بودند را تخلیه میکنند به تصویر کشیده باشم Evasi (1964) Directed by: Franco Piavoli/ Italy @ClassicCinema1

مجید: التماس دعا، خوش به سعادتتون که میرین روضه، جاتون وسط بهشته ... ما که دنیامون شده آخرت یزید، کیه که ما رو ببره روضه؟ ... مجید آقا، تو رو چه به روضه، روضه خودتی، گریه کن نداری، والا خودت مصیبتی، دلت کربلاست، #دلت_کربلاست ... سوته دلان #علی_حاتمی

️قصه‌های عاشقانه در قاب سینمای جهان مونتاژی از سکانس‌های رانندگیِ زوج‌های عاشق در سینما @ClassicCinema1

چه کسی باد را در بند کرده است؟ هیچ کس ! پرنده اگر باشی باز پایبند دانه ای یا فریفته دامی ، کشته به تیر کمانداری یا لقمه ای در دهان جگر خواری ... باد باش و پرنده مباش ! پرنده باش و آدمی مباش.... فیلمنامه دیباچه نوین شاهنامه/بهرام بیضایی @ClassicCinema1

Cartoons /Enviromental Cartoons By #Michael_Kountouris @ClassicCinema1