آب در جم از هوایش گرمتر است
آب، موثرترین عنصر جمع شدن جمیها در کوهستان صعبالعبور سرحدات شرقی بوشهر است. شاید مهمتر از هوا،
شهرستان جم شامل ۲ بخش، ۵ دهستان و ۴ شهر است.
امروز اما هر دو عنصر در این حدود با تحدید و تهدید مواجه است.
آب در جم زودتر از هوا عرصه را بر توسعه زندگی در این دشت مرتفع تنگ کرده است.
ابتدای دهه ۶۰ وقتی بهرهبرداران گاز به نزدیکی ریز رسیدند، جنگ در جریان بود.
کوهستان پناه مناسبی برای احداث پالایشگاه بود و دشواری حمل تاسیسات سنگین به ارتفاع بیش از ۷۰۰ متر از سطح دریا را توجیه میکرد.
حوصله نوشتن ندارم.
فکر میکنم میشه این مطلب رو با موضوع آب و چگونگی تامین آب برای بیش از ۳۰ هزار نفر ساکنان این شهر و ۷۰ هزار نفر مردم این شهرستان ادامه داد.
...
آب در لولههای شهرک و حتی رستورانی که پذیرایی شدیم گرم بود.
وقتی پرسیدم گفتند چون آب شهر از منابع گوناگون تامین میشود و در معرض آفتاب است گرم است.
آب هر چند دیرتر از خاک گرم و سرد میشود اما آب شهر در هوای نسبتا خوب بسیار گرم و گاه داغ بود.
چند سال قبل در دولت روحانی در مطالب آمد که آزمایشاتی روی منابع زیرزمینی تامین آب جم انجام شده و بیش از آنچه باید آلوده است. فرماندار وقت دستور داد برای تامین آب منابعی در شهر گذاشته شود و آبهای تحتالارضی جم برای نوشیدن استفاده نشود.
شورای جم به پالایشگاه رفتند و چاههای فوق عمیق دفن پسابهای صنعتی را دیدند.
شکایت و شکایت کشی شد و...
جم در سالیان اخیر به دو منبع تامین آب رجوع کرده.
انتقال آب از سیراف و سد باغان...
گویا آب از سیراف به جم رسیده و در آینده نزدیک سد باغان که خط انتقال آبش به جم انجام شده به اتمام میرسد.
آب جم را از تنگنای توسعه عبور میدهد اما تبعات زیست محیطی سد باغان و آبشیرین کن سیراف برای دشتی و کنگان باقی خواهد ماند...