شادی،عشق،آرامش

▫مرده ها بیشتر از زنده ها گل دریافت می کنند،چون افسوس قوی تر از قدر شناسی است! - آنه فرانک @being_of_truth

چهل سال پیش، دخترهای خانه صبح ها زود بیدار می شدند تا قبل از مدرسه رفتن، همه جای خانه را رفت و روب کرده باشد و بعد اجازه داشتند راهی مدرسه شوند. پسرها بايد يا صبح زود يا عصر، نان و مايحتاج خانه را خريد ميكردند و كارهای مردانه را در كمك پدر خود انجام ميدادند. حالا با نسلی روبرو هستیم که صبح که بیدار می شوند، از هتل خانه شان خارج می شوند. چون که والدینشان به عنوان مستخدمین "هتل خانه " همه جا را رفت وروب خواهند کرد. و با يك تلفن همه چيز درب خانه مهياست. نسلی که در برابر اتاقی که در آن می خوابد و خانه ای که در آن زندگی میکند و ظرفی که در آن غذا می خورد احساس مسئولیت ندارد؛ آیا در برابر سرزمینی که از آب وخاک آن بهره مند است حس مسئولیت خواهد داشت؟! برای این نسل، سرزمین هم چون هتلی است که می توان خورد و خوابید و ریخت و پاشید؛ از مواهب طبیعی آن بهره مند شد و بعد اگر باب میل نبود آن را ترک کرد. سرزمین هم، مثل خانه، برای این نسل، هتل است. با این تفاوت که متأسفانه مستخدم سرجهاز ندارد و همه فقط برای خوردن و خوابیدن و بردن آمده اند. این نسل را چه کسی وچه کسانی چنین تربیت کردند؟ کی بود؟ کی بود؟! اتفاقاً این دفعه، من بودم، تو بودی، ما بودیم و...همه بودند. کمی به خود بیاییم و تکانی به خودمان و این نسل هتل نشین بدهیم! گرچه به نظر من نسلی که این بچه ها رو تربیت کرد، فکر می کرد چون خودش سختی کشیده باید هرجور امکاناتی رو برای بچه اش فراهم کنه و این موضوع از تهیه سیسمونی برای کودک به دنیا نیومده شروع میشه و متاسفانه ادامه پیدا میکنه تاجاییکه شان والای مادر و پدری خودش رو در حد یک مستخدم برای اربابش پایین بیاره مبادا که آبی در دل فرزندش تکون بخوره... اما غافل شد از اینکه هر باغچه و مزرعه ای با آب زیادی فاسد میشه و به لجنزار تبدیل خواهد شد... گاهی باغبان به گیاهش بی آبی رو تحمیل میکنه چون میدونه اون گیاه نیاز داره چند روز بستر خشکی داشته باشه تا بتونه ریشه هاش رو توی خاک رشدبده و به حیاتش ادامه بده! امیدوارم همه ما مادرها و پدرها بتونیم به این درک برسیم که امکانات هتلی ایجاد کردن برای فرزندانمون افتخار نیست! مسئولیت پذیر کردن و قدردان بار آوردن کودکمون افتخاره! @being_of_truth

‍ شیخ ابوسعید ابوالخیر در راه بود، گفت : هر جا كه نظر می‌كنم بر زمین همه گوهر ریخته  و بر در و دیوار همه زر آویخته! كسی نمی‌بیند و كسی نمی‌چیند .... گفتند : كو؟ كجاست؟ گفت : همه جاست هر جا كه می‌توان خدمتی كرد ، یا هر جا كه می‌توان راحتی به دلی آورد آن جا كه غمگینی هست و آن جا كه مسكینی هست.  آن جا كه یاری طالب محبت است و آن جا كه رفیقی محتاج مُرُوَت .... @being_of_truth

‌ برای اعتراف نزد کشیش رفته و کشیش به او گفته بود خداوند همه‌چیز را میخواند و می‌بیند. کدام خدا؟ آن خدایی که مخلوقِ فکر ماست؟ و ما فکر می‌کنیم با پرستیدنِ او رستگار می‌شویم؟ چه رستگاری‌ای از این بالاتر که آدمی خویش را بشناسد؟ خداشناسی یعنی خودستائی اما خویشتن‌شناسی اصل وجود انسانی است. اگر بندگانِ آن خدا خودِ حقیقیِ خویش را بشناسند به کمالِ مطلوب می‌رسند زیرا خودشناسی یکی از راه‌های رستگاری است نه خداشناسی که ما را به خودستائی بکشاند... این است راه خودستائی: تمام مردم همین‌اند، خدا را می‌ستایند، در مقابل فرماندهان تعظیم می‌کنند، به همه دروغ می‌گویند، حیله و تزویر می‌فروشند، چون خود را نشناخته‌اند و به موجودیتِ «انسان» پی نبرده‌اند کتاب: آخرین مهلت نویسنده: ژان پل #سارتر #بریده_کتاب #فلسفه ‌‌@being_of_truth

«إبتَسم؛ ‏فَلَن یَتغیّر العالم بِحُزنک» ‏بخند ‏که جهان با اندوهِ تو دگرگون نمی‌شود... #جبران_خلیل_جبران @being_of_truth

عشق : شناخت یگانگی در دنیای دوگانگی ست . @being_of_truth

هنگامی که با ذهن فعال به حقیقت هستی می اندیشی آنرا هرگز مشاهده نمیکنی زیرا ذهن لباسی میشود و خود را بر حقیقت عریان میپوشاند. آنگاه آنچه که میبینی ذهن است و حقیقت همچنان پنهان‌. @being_of_truth

اورندگان در رقصند اهنگ داران در رقصند سپيد بالان در رقص اند عقابان طلايي در رقصند زمين در تحول بزرگي ست . @being_of_truth

از عشق و اشتیاق و سعادت بدرخش و درخشش طلایی خود را هویدا کن بگذار بودای طلایی بدرخشد @being_of_truth