مدیریت اجرایی

✳️ فراتر از طوفان مغزی ✅ رویکردهای نوین در حل مشکل از دیدگاه HBR 📝 چارچوب‌های شکل‌گرفته در ذهن شما اولین مشکل است. 🧠 یکی از واژه‌هایی که در دنیای مدیریت کسب و کار زیاد شنیده‌ایم "طوفان مغزی" است. طوفان مغزی رویکردی است که افراد را با استفاده از مهارت کشف راه‌حل‌های جدید و نوآورانه به سمت وسوی حل مشکل رهنمون می‌کند. اما تجربه ثابت کرده است طوفان مغزی آن‌چنان که انتظار می‌رفت در حل مشکل موفق نبوده است. زیرا طوفان مغزی انبوهی از راه‌حل‌ها را ارائه می‌دهد؛ ولی قادر به تغییر چارچوب‌بندی مشکل و بازنگری در چارچوب‌های آن نیست. 📖 پژوهشگران معتقدند باید از طوفان مغزی عبور کرد و به طوفان دیدگاه رسید. طوفان دیدگاه بر یک رویکرد تغییرات در چارچوب‌بندی مشکل قرار گرفته است. وقتی چارچوب‌های فکری شکل گرفته‌اند، طوفان مغزی آن‌چه را که ارائه می‌دهد بر اساس چارچوب‌های شکل‌گرفته در مغز افراد است. اکنون به یک رویداد فراتر از طوفان مغزی نیاز داریم. 🌀طوفان چارچوب‌ها چه مکانیزمی دارد؟ از Brainstorming تا Framestorming برای درک این رویکرد باید ابتدا فرآیند حل مشکل را بازنگری کنیم. ✍️محمدهادی موقعی ⬅️ مجله HBR فوریه 2024 https://t.me/ExecutiveManagement

Edit, Sign and Share PDF files on the go. Download the Acrobat Reader app: https://adobeacrobat.app.link/Mhhs4GmNsxb

Document from Amir Sadeghi - Ph.D

🔺مجمع جهانی اقتصاد، چهارمین گزارش «آینده مشاغل» را در سال ۲۰۲۳ منتشر کرده است. در بخشی از این گزارش از سازمان‌ها در مورد اصلی‌ترین عواملی که مانع تحول کسب‌وکارشان هستند پرسیده شده است. این داده‌ها با نظرسنجی از ۸۰۳ شرکت در ۲۷ صنعت مختلف در سراسر دنیا به دست آمده است. 🔺طبق نظرسنجی انجام شده، کمبود مهارت در نیروی کار و عدم توانایی سازمان‌ها در جذب استعدادها، اصلی‌ترین عوامل محدودکننده تحول کسب‌وکارها هستند.

📈 میزان رشد اقتصادی کشورهای منطقه در۵۰سال گذشته؟!

💲ثروتمندترین شرکت های جهان درسال۲۰۲۳

✳️ مدیرعامل والمارت کاندیدای ریاست جمهوری نمی‌شود. ✅ مولوی بیت زیبایی دارد که شرح احوال این روزهای ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری است: «شکر که آن ماه را هر طرفی مشتری است!» نیست ز دلّالِ گفت، رونقِ بازار من 🔸مولوی به کنایه می گوید: نگاه کنید و ببینید که همه مشتریِ “آن ماه” هستند. این حکایتِ جایگاه ریاست جمهوری در کشور ماست که از بذرپاش تا آخوندی و زاکانی … همه مشتریِ نشستن بر این صندلی هستند. ●سوالی که پیش می آید این است که آیا در ده ها سال گذشته شنیده شده که مدیرعامل تویوتا کاندیدای نخست وزیری در ژاپن بشود؟ یا اینکه مدیرعامل اَپل (یا مدیرعامل والمارت) کاندیدای ریاست جمهوری در آمریکا بشوند؟ خیر. 🔺چرا همه راه ها به رم ختم می شود؟ در کشور ما تفکر غالب «نگاه دولتی» به اداره امور کشور است. تنها امر جذاب و تنها راهکار «منشاء اثر» بودن/شدن (و حتی تنها راه توسعه فردی!) «وصل شدن» به امر حاکمیتی است. مدیرعامل والمارت و اپل کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا نمی شوند چون باور دارند کاری که می کنند «مهمتر از ریاست جمهوری» است. 🔸آنچه که آنها در عرصه بخش خصوصی انجام می دهند چنان وسیع و اثرگذار است که هرگز به صندلی ریاست جمهوری فکر هم نمی کنند. «همه راهها» به رم ختم نمی شود و توسعه فردی/اثرگذاری اجتماعی به ریاست جمهوری ختم نمی شود؛ بلکه عرصه های وسیعی برای «کار» وجود دارد. 🔹گردش مالی آرامکو عربستان از فروش نفت در سال ۲۰۲۲ معادل ۵۳۵ میلیارد دلار بوده است در حالی که گردش مالی شرکت آمازون در سیاتل ۵۷۴ میلیارد دلار بوده است! (چنین عرصه ای از کار در بخش غیردولتی شکل گرفته). ●اسماعیلی وزیر ارشاد است و در تمام عمرش به غیر از جایگاه دولتی، هرگز منشاء اثر ویژه ای نبوده، لذا حالا اگر بخواهد «کاری» کند (یا مطرح شود) چاره ای به غیر از کاندیدای ریاست جمهوری شدن ندارد. «گزینه دیگری» ندارد! او مثل مدیرعامل هوندا نیست که سال ها هدایت پیچیده ترین بنگاه صنعتی-اقتصادی را انجام داده باشد و امروز برای «سی سالِ آینده هوندا» برنامه و کار دارد. 🔹مدیرعامل نیسان بودجه ای را مدیریت می کند که ۳۱ برابر «بودجه شهرداری تهران» است. اما زاکانی اگر می خواهد کاری کند فقط از مسیر «امر حاکمیتی» (نمایندگی مجلس و شهرداری) است و هرگز توان/انگیزه شکل دادن ساختاری را نداشته که طی مثلا ۳۰ سال آینده منجر بشود به «نیسان یا سونی ایرانی». 🔺از این منظر فرق چندانی بین بذرپاش و آخوندی نیست. اینها با اینکه دو تفکر سیاسی متفاوت دارند ولی هیچ یک توان شکل دهی “ساختار” در بخش خصوصی را نداشته و ندارند. آخوندی این پتانسیل را داشت که یک شرکت پیمانکاری بین المللی ایجاد کند که رقیب پیمانکارهای ترکیه ای بشود ولی «کار» در ذهن آخوندی فقط به عرصه دولت/حاکمیت محدود می شود. 🔸بذرپاش در ۲۷ سالگی بدون هیچ تجربه و تخصص بر صندلی یکی از تخصصی ترین بنگاه های صنعتی کشور نشسته و مدیرعاملی یک خودروساز بزرگ «ولی دولتی» را تحویل گرفته است! او در تمام این سالها تمام سلول های مغزش دولتی بوده و دولتی تر هم شده! لذا برای او عرصه ای به غیر از عرصه کارِ دولتی متصور نیست. 🔹در زبان فارسی، ما ایرانیان در گذشته کارهای بزرگ را «شاهکار» خطاب می کرده ایم؛ یعنی کارِ شاه. اساسا پس زمینه فکری و تاریخی در ذهن ایرانی این است که «کار بزرگ» مربوط به امر حاکمیتی است. پروژه های بزرگ مربوط به بخشی خصوصی نیست بلکه «شاه کار» است. سابقه این نگاه، تا اینجا می رسد که وحید حقانیان هم بعد از ۴۵ سال کار در عرصه دولتی/حاکمیتی، هنوز می خواهد مابقی سال های زندگی را به «فعالیت دولتی» اختصاص دهد. در مختصات فکری حقانیان هرگز این مفهوم جایگاهی نداشته که «میتسوبیشیِ ایرانی»  را بنیانگذاری کند. 🔸در منظومه فکری حقانیان شکل گیری هیتاچیِ ایرانی یا سامسونگ ایرانی «وظیفه دیگران» است و او هرگز گمان نمی کند که پس از ۴۵ سال کار دولتی چرا باید باز دوباره بیاید «در همین عرصه» کار کند؟ او از خود نمی پرسد که اگر قرار بود منشاء اثر در عرصه حاکمیت شده باشد، خب تا کنون شده بود. به بیان دیگر «اولویت ذهنیِ» حقانیان، امر دولتی است؛ دقیقا مشابه بذرپاش و آخوندی و زاکانی و دیگران. 🔺لذا فرق چندانی میان این اسامی نیست. 🔹ممکن است گفته شود در کشورهای دیگر دولت/حاکمیت بستر شکل گیری بخش خصوصیِ قوی را فراهم می کنند ولی در ایران این بستر فراهم نبوده/نیست. این حرف اگر چه قابل تامل است ولی باید دقت شود که اندرکنش دولت و بخش خصوصی است که منجر به تعالی یک ملت و تولید ثروت می شود. شکل گیری پاناسونیک در بستر حمایت دولتی نبوده و ماتسوشیتا زمانی که در جوانی پاناسونیک را بنا نهاد حمایت دولتی نداشت، ولی از یک جایی به بعد ساختار حاکمیتی ژاپن حامی او بود. بحث این است که: ماتسوشیتای ایرانی کجاست؟

✴️غایبِ این انتخابات ۱۴۰۳ چهره های با تفکر (کارنامه) غیردولتی است. 🖊️دکتر محمدرضا اسلامی https://t.me/ExecutiveManagement

✳️ مدیریت با گزینه های فراوان ✅ مدیر عاملانی که همه گزینه‌های ممکن را پیش روی خود نگاه می‌دارند، معمولا هیچ‌کدام را اجرا نخواهند کرد. بنگاه‌هایی که همه قسمت‌های بازار را هدف می‌گیرند، معمولا دست‌آخر به هیچ‌کدام دست نمی‌یابند. فروشنده‌ای که همه معامله‌ها را تعقیب می‌کند در انتها هیچ معامله‌ای را جوش نخواهد داد. 🔸ما گرفتار یک اجبار وسواسی برای برداشتن هر تعداد هندوانه ممکن با یک دست هستیم و سوار هیچ کاری نیستیم، ولی گزینه‌ها را پیش رویمان باز نگه می‌داریم. این موضوع به‌ راحتی می‌تواند به‌ قیمت موفقیت‌مان تمام شود. باید یاد بگیریم که درها را ببندیم. 🔹یک استراتژی کسب‌و‌کار در درجه اول بیانیه‌ای است برای چیزهایی که نباید مشغول‌شان شویم. یک استراتژی مشابه برای زندگی‌تان قرار دهید: چیزهایی را که نباید در زندگی دنبال کنید، روی کاغذ بیاورید. به عبارت دیگر به یک تصمیم حساب‌شده برای آزاد کردن برخی امکانات برسید و هر وقت گزینه‌ای مطرح شد آن را با فهرست آنچه که نباید سراغ‌شان بروید و درگیرشان شوید بسنجید. این کار نه ‌تنها شما را از به دردسر افتادن حفظ می‌کند، بلکه کلی از زمانتان را برای اندیشیدن آزاد خواهد کرد. 🔸یک بار این فکر سخت را به سرانجام برسانید و بعد به‌ جای آنکه هر بار که دری گشوده‌شد، بنشینید و ذهن‌تان را مشغول کنید، فقط به این لیست مراجعه کنید. 🔹بسیاری از دروازه‌ها ارزش وارد شدن را ندارند حتی وقتی که دستگیره‌های درشان به‌راحتی بچرخد و باز شود./ راهنامه مدیر https://t.me/ExecutiveManagement

✳️ درک مردم و حاکمیت از فساد چقدر تفاوت دارد؟ ✅ مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی به بررسی مهم‌ترین مصادیق فساد از دید حاکمیت و مردم و همچنین از نظر فراوانی رخداد فساد پرداخته است. ▪️به منظور شناخت و جلوگیری از بروز فساد در جامعه ابتدا باید مصادیق مختلف آن را اعم از اقتصادی، اداری، قضایی، سلامت، حکمرانی، فرهنگی و اجتماعی شناخت. ▪️در تحقیق حاضر، مرکز پژوهش‌های مجلس از شاخص‌های مرکزیت درجه، مرکزیت بینابینی، مرکزیت نزدیکی و شاخص‌های محوریت و مرجعیت به منظور رتبه‌بندی مصادیق فساد و عاملین فساد استفاده کرده است. ▪️باتوجه به جدول ارائه شده، «اختلاس» که از مصادیق فساد اقتصادی است، از نظر مردم و حاکمیت مهم‌ترین مصادق فساد در کشور تلقی می‌شود. ▪️«رشوه»، «پارتی بازی»، «رانت‌خواری» و «گران‌فروشی» مصادیقی از فساد هستند که از نظر مردم و فراوانی رخداد آنها مشترک هستند./كانال قواعدبازی https://t.me/ExecutiveManagement