گاه‌گویه‌های‌ مطهر

🌝💫🤔 🔴📣 #هر_پگاه_نو_با_یک_نگاه_نو... 🔢 فرگرد 1205 🔰 «رفتارهای ناگوار» و «کردارهای ناهنجار» 🖌__ هر «پگاه» و هر «صبحگاه»، که مردم «اندوهگین» در این «سرزمین»، از «خانه‌های رامش» و «آشیانه‌های آرامش» بیرون می‌آیند، همه با «اعصابی آشفته» و «اضطرابی نهفته»، گویی «گاله‌هایی از زباله» و «مُچاله‌هایی از سگاله» با خود حمل می‌کنند! اینان با سری «مَایوس از رهایی» و «مَانوس با تنهایی»، و با دلی «پردرد از بود» و «سرد از بهبود»، با «شتاب می‌دَوَند»، ولی جز به «سراب نمی‌رسَند»! 👈 «باور»ها، «نابارور» شده و «همایش»ها «بدونِ آیش»! - گویی هر «عابر» در «معابر»، «عَرّادۀ انزجار» و «آمادۀ انفجار» است. او با هر «شگردی» در جست وجوی «هماوردی» است که «گالۀ زُباله» و «مُچالۀ سگاله» را بر سر او فروریزد! - گویی او با هر «نیرنگ» با همه «سَرِ جنگ» دارد! 🔥 همۀ این «رفتارهای ناگوار» و «کردارهای ناهنجار»، ناشی از «فشارهای روانی» و «آوارهای نهانی» است. 👌 ... و همه‌ی این‌ها ریشه نه در «گفتارِ یاران»، که در «رفتارِ شهریاران» دارد! ✍ استاد شفیعیِ‌مطهر 1397/12/26 -------------------------------------------------- گاله: جوال، تاچه نواله: گلولۀ خمیر، لقمه، توشه مُچاله: چیزی که میان دست فشرده شده باشد سگاله: سرگین سگ مَانوس: انس گرفته، خوگرفته آیش: باروری، میوه دادن عَرّاده: آلتی جنگی در قدیم مانند منجنیق انزجار:  بیزاری داشتن، نفرت آوار: آزار، رنج، ستم، بی‌نظمی، فساد، غارت، چپاول 🌱🎋🌴 ✅ دیگر آثار و دانلود رایگان کتاب‌های این قلم؛ در کانال رسمی 'گزین گویه‌های مطهر' : 🌐 https://t.me/nedayemotahar

🌝💫🤔 🔴📣 #هر_پگاه_نو_با_یک_نگاه_نو... 🔢 فرگرد 1204 🔰 «بندِ لوسی‌ها» و «کمندِ چاپلوسی‌ها»! 🖌__ «روزِ رهایی انسان» از بندِ «یوزِ تنهایی دوران»، روزی است که بتواند خود را از «بندِ لوسی‌ها» و «کمندِ چاپلوسی‌ها» «برهاند» و خویش را به «حالتِ شایگانی» و «اصالتِ انسانی» «برساند». 👌 «تاجِ تعلُّق» به «رواجِ تملُّق» می‌انجامد. در این صورت «اصالتِ آزادگی» به «جهالتِ از خودبیگانگی» می‌انجامد و شخصیّت از ذاتِ افرادِ «پوچ»، «کوچ» می‌کند. 👈 در زیرِ رگبارِ «چرب‌زبانی»، «اصالتِ انسانی» محو می‌شود! در این جا «تاجوَرانِ پَست» از چاپلوسی‌ها «سرمست» می‌شوند و «هویّتِ اصیل» و «شخصیّتِ نبیلِ» خویش را فراموش می‌کنند. 🤔 چاپلوسی «دامی دَهشَتناک» است و «فرجامی وَحشَتناک» دارد، که «شیفتگانِ قدرت» و «فریفتگانِ صدارت» در آن فرومی‌افتند! 🙏 بیاییم «تملُّق را بمیرانیم» و «متملِّق را برانیم»! و«آهنگی بنوازیم» و «فرهنگی بسازیم»، که در آن «تملُّق، قبیح» باشد و «متملِّق تقبیح» شود! ✍ استاد شفیعی‌ مطهر 1397/12/25 -------------------------------------------------- لوس: چاپلوس، چرب‌زبان، متملّق یوز: پوزپلنگ، حیوانی گوشت‌خوار و درّنده شایگانی: ارزشمندی، شایستگی تعلُّق: آویخته شدن، دلبستگی و علاقه داشتن به کسی یا چیزی نبیل: نجیب و شریف، دانا و هوشیار دَهشَتناک: ترس‌آور، حیرت‌انگیز 🌱🎋🌴 ✅ دیگر آثار و دانلود رایگان کتاب‌های این قلم؛ در کانال رسمی 'گزین گویه‌های مطهر' : 🌐 https://t.me/nedayemotahar

#طنزسیاهنمایی.743 خودش را بیار، ولی اسمش را نیار!! گفت: ‏استالین در یکی از جلسات معمول خود ، خواست که برای او مرغی بیاورند: او آن را گرفت و در حالی که با یك دست آن را می‌فشرد با دست دیگر شروع به کندن پرهای آن مرغ کرد... مرغ از درد فریاد می‌زد و سعی می‌کرد از هر راهی که شده فرار کند ولی نتوانست چون دستان استالین برای او خیلی نیرومند بود. خلاصه استالین بدون هیچ مشکلی توانست همۀ پرها را از بدن مرغ بکند و پس از پایان کار به یارانش گفت: "حالا ببینید چه اتّفاقی می‌افتد! او مرغ را روی زمین گذاشت و از او دور شد ، رفت تا مقداری گندم بیآورد. همکارانش در کمال تعجّب او را مشاهده می‌کردند ، درحالی که مرغ بیچاره در حال درد و خون‌ریزی بود، او را دنبال می‌کرد. سپس استالین با دانه‌های گندمی که در دست داشت، مرغ را به هر گوشه از اتاق به‌سمت خود می‌کشید. در همۀ این مراحل مرغ پی‌درپی او را تعقیب می‌کرد و قدم‌به‌قدم دنبال او می‌رفت.‏در این مرحله استالین به دستیاران متعجِّب خود روی کرد و گفت : احمق‌ها به همین راحتی اداره می‌شوند. مشاهده کردید که مرغ با وجود تحمُّل تمام دردهایی که من برای او ایجاد کردم باز هم مرا تعقیب کرد تا دانه‌ای برای زنده بودنش از من بگیرد! گفتم: خب،حالا چه نتیجه‌ای از این روایت تاریخی می‌خواهی بگیری؟ گفت : می‌خواهم اثبات کنم که جامعۀ احمق‌ها را به همین راحتی می‎توان اداره کرد! گفتم: آری،این استنتاج درستی است،ولی چه ربطی به جامعۀ امروز ما دارد؟ گفت: اتّفاقاً اکثریّت جامعۀ امروز ما مردمی آگاه،بیدار و اهل تحلیل و تشخیص هستند و به مسائل سیاسی و اجتماعی روز اشراف دارند.علّت بیان این تمثیل این است که برخی از مدیران و مسئولان در «زبان قال» مردم را فهیم و آگاه می‌نامند،ولی در «بیان حال» یعنی در باطن مردم را فاقد درک و فهم می‌پندارند! مگر نشنیده‌ای آن ضرب‌المثل را که می‌گویند: «خودش را بیار، ولی اسمش را نیار.»؟ این مسئولان نیز خودش را می‌آورند،ولی اسمش را نمی‌آورند!عملاً مردم را تحقیرمی‌کنند، ولی اسمش را تجلیل و تکریم می‌گذارند! ملک علاءالدّین از فرمانروایان سلسلۀ غوریان قصد بهرام‌شاه کرد و بهرام‌شاه با او در کنار آب باران مصاف داد. بهرام‌شاه با وجود این که دویست فیل جنگی داشت، از علاءالدّین شکست خورد و شب از شدّت سرما به خانۀ دهقانی پناه برد. گفت: طعام چه داری؟ مرد دهقان پنیر و پونۀ لب جویی آورد. چون تناول کرد، به استراحت مشغول شد و از دهقان روانداز طلب کرد. نمدی به او دادند، و گفتند: برو و آن گوشۀ چادر بخواب. بهرام‌شاه که توقّع چنین رفتاری را نداشت و می‌خواست به واسطۀ موقعیّت‌اش بهترین غذا و بهترین جای چادر بخوابد، خیلی ناراحت شد و قبول نکرد که نمد را به دور خود بپیچد و بخوابد. مرد دهقان که خیلی خسته بود، نمد را به دور خود پیچید و خوابید. ساعتی از شب که رفت، سرما بر او غلبه کرد و رفت نمد را به دور خود پیچید تا بخوابد، کمی خوابید، ولی پس از مدّتی دوباره از شدّت سرما و لرز بیدار شد، هرچه نگاه کرد چیزی برای گرم‌کردن خود پیدا نکرد. شروع کرد به داد و بیداد که این چه رسم مهمان‌نوازی است؟! دهقان گفت: پالان خر آن گوشه هست! اگر می‌خواهی آن را برایت بیاورم؟ بهرام‌شاه ناراحت شد و هیچ نگفت و خواست بخوابد ولی نتوانست. سرما به حدّی بر او غلبه کرد که گفت: باشد، خودش را بیار، ولی اسمش را نیار!! گفتم: باز هم #سیاهنمایی کردی؟! شفیعی مطهر

🌝💫🤔 🔴📣 #هر_پگاه_نو_با_یک_نگاه_نو... 🔢 فرگرد 1203 🔰 «عصری عجیب» و «نسلی غریب»! 🖌__ من «عصری عجیب» و «نسلی غریب» را دیدم كه فاجعه را نه از «راهِ حمایت» که با «نگاهِ روایت» می‌نگرند. به پندارِ اینان، لحظه‌ها فقط «شکار» می‌شوند و پیامدهایش، «انکار». انسانیّتِ انسان به «محاقِ نسیان» می‌رود و عواطف او به «باتلاقِ حرمان». 👌 در «پهنای زمین» و در «درازای زمان» و در هر جامعۀ «اسیرِ انسداد» و «غیرِ آزاد»، - انسان، «مسخ» و انسانیّت، «نسخ» می‌شود! - «کرامت می‌میرد» و «عزّت، زوال می‌پذیرد»! - «قامت‌ها، خمیده» و «استقامت‌ها، تکیده» است. - «رشتۀ امید از هم گسسته» و «فرشتۀ نوید رخت بربسته» است. - «لبخند بر لب‌ها ماسیده» و «افرند بر دل‌ها خشکیده»! 👈 همه چشم به راه «سلیمانِ بسامان» و «قهرمانِ دوران» هستند؛ در حالی که رهایی‌ بخشی، جز «خویش» در «پیش» ندارند! ⭕️ در هر «مان» یک «قهرمان» است و هر «سلمان»، یک «سلیمان»! ✍ استاد شفیعی‌مطهر 1397/12/24 --------------------------------------------------- محاق: پوشیده شده، احاطه شده نسیان: فراموشی حرمان: بی‌بهرگی، نومیدی، بازداشتن انسداد: بسته شدن، بند آمدن مسخ: دگرگون کردن صورت و برگرداندن آن به صورت زشت‌تر نسخ: باطل کردن، رد کردن تکیده: لاغر، باریک، ضعیف ماسیده: بسته، سفت شده نوید: ميده، بشارت، خبر خوش افرند: فرّ و شکوه، زیب و زیبایی بسامان: خوب و نیکو و مرتب و با نظم و آراستگی مان: خانه، سرای 🌱🎋🌴 ✅ دیگر آثار و دانلود رایگان کتاب‌های این قلم؛ در کانال رسمی 'گزین گویه‌های مطهر' : 🌐 https://t.me/nedayemotahar

‍ هر پگاه نو با یک نگاه نو #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1203) «عصری عجیب» و «نسلی غریب»! من «عصری عجیب» و «نسلی غریب» را دیدم كه فاجعه را نه از «راهِ حمایت» که با« نگاهِ روایت» می نگرند . به پندارِ اینان ،لحظه ها فقط «شکار» می شود و پیامدهایش،«انکار». انسانیّتِ انسان به «محاقِ نسیان» می رود و عواطف او به «باتلاقِ حرمان». در «پهنای زمین» و در «درازای زمان» و در هر جامعۀ «اسیرِ انسداد» و «غیرِ آزاد»، انسان، «مسخ» و انسانیّت،«نسخ» می شود! «کرامت می میرد» و «عزّت، زوال می پذیرد»! «قامت ها ،خمیده» و «استقامت ها،تکیده» است. «رشتۀ امید از هم گسسته» و «فرشتۀ نوید رخت بربسته» است. «لبخند بر لب ها ماسیده» و «افرند بر دل ها خشکیده»! همه چشم به راه «سلیمانِ بسامان» و «قهرمانِ دوران» هستند؛ در حالی که رهایی بخشی جز «خویش» در «پیش» ندارند! در هر «مان» یک «قهرمان» است و هر «سلمان»،یک «سلیمان»! ✍ استاد شفیعی‌مطهر 1397/12/24 --------------------------------------------------- محاق: پوشیده شده، احاطه شده نسیان: فراموشی حرمان: بی‌بهرگی، نومیدی، بازداشتن انسداد: بسته شدن، بند آمدن مسخ: دگرگون کردن صورت و برگرداندن آن به صورت زشت‌تر نسخ: باطل کردن، رد کردن تکیده: لاغر، باریک، ضعیف ماسیده: بسته، سفت شده نوید: ميده، بشارت، خبر خوش افرند: فرّ و شکوه، زیب و زیبایی بسامان: خوب و نیکو و مرتب و با نظم و آراستگی مان: خانه، سرای

🌝💫🤔 🔴📣 #هر_پگاه_نو_با_یک_نگاه_نو... 🔢 فرگرد 1202 🔰 «سِلاحِ زور» یا «صَلاحِ شعور»؟! 🖌__ چشم‌ها را می‌توان بست و «ندید» و بینی‌ها را می‌توان بست و «نبویید». دهان‌ها را می‌توان بست و «نگُفت» و گوش‌ها را می‌توان بست و «نشنُفت»؛ ولی با هیچ «حیلۀ ژرف» و «وسیلۀ شگرف»، نمی‌توان جلویِ «فهمیدن» و «اندیشیدن» را گرفت! 👌 بنابراین برای «کمالِ کلام» و «انتقالِ پیام»، «پشتوانه‌ای بهتر از استدلال» و «نشانه‌ای برتر از استکمال» نیست. 🙏 بیاییم برای «حَشرِ حقیقت» و «نَشرِ واقعیّت»، «حقِّ آزادی» و «رمقِ نقّادی» را برای همه «بپذیریم» و به جای «سِلاحِ زور» از «صَلاحِ شعور» «بهره گیریم»! ✍ استاد شفیعی‌مطهر 1397/12/23 -------------------------------------------------- سِلاح: ساز و برگ جنگ، آلت جنگی صَلاح: نیک شدن، خیر و نیکی استکمال: تمام کردن، کامل کردن، به کمال رسانیدن حشر: برانگیختن، گِرد آوردن مردم نشر: پراکندن خبر 🌱🎋🌴 ✅ دیگر آثار و دانلود رایگان کتاب‌های این قلم؛ در کانال رسمی 'گزین گویه‌های مطهر' : 🌐 https://t.me/nedayemotahar