drowned.

تو یه عمر خودتو گول زدی آره گول زدم ک هر جونور مریضی ک پیداش میکنم با بقیه فرق داره نداره یعنی هیچوقت نداشته. همشون شبیه هم بودن دروغاشون کثافت کاریاشون خودخواهی هاشون همه درداشونن یکی بود از قصه ساختن خوششون میومد همون قصه ای ک خودشون نقش اولش و داشتن و بقیه فقط حاشیه باشن و تو و من همیشههههه جز بقیه بودیم حتی تو زندگی خودمون چون تو به همه غیر خودت اهمیت دادی چرا؟ چرا خودتو اینقدر آسون ندیده گرفتی ؟ اینقدر بیخیالی ؟بیخیالی نسبت ب دردای خودت زخمای خودت مگه توو احساس نداری؟ گریت نمیاد مگه تو آدم نیستی تو خلوت خودت مچاله نمیشه؟ مگه تو شبا تو تاریکی چشاتوو رو هم میزاری و خوابت نمیبره تک تک وقتایی ک یکی و باوور کردی و اوون تورو بازی داد فکر نمیکنی؟ از سادگی خودت عصبانی نمیشی؟ چجوریه؟ ک بلدی از خودت فقط خودت عصیانی شی ولی از بقیه نه دلم میخواد برات ی بارم ک شده فقط یه بار بقیه باشم همونی باشم ک میبخشیش همونی باشم ک بخاطرش از همه کارام میگذری دلم میخواد ی ببار پاشی از جات و بخاطر من پرده ها و بزنی کنار بخاطر من پنجره و باز کنی ک هوای پر دروغ اینجا هوای کثیف اینجا عوض شه دلم میخواد ی بار حس کنم برات مهمم اونقدر ک واس خاطر من تو روی همه وایسی اونقدری که ب همه پشت میکنی فقط بخاطر من اینو بهم بدهکاری من هیسه پشتت بودم هیچوقت تنهات نزاشتم تو غصه ها و مشکلات همیشه شونت بودم تکیه گاهت شدم همیشه جمعه کردم بهم بدهکاری این حمقه که اینبار تو از زیر این خرابه ها پاشی همه چیو بزنی کنار صاف وایسی بالا سر من دستت و دراز کنی دستم و بگیری بلندم کنی بگی بریم یبار سر اون اسلحه و سمت من نگیر یه بار یه بار چاقوتو تا دسته تو سینه من فرو نکن ی بار یه بار زورت فقط به من نرسه یه بار دلم میخواد برگردم ب ده سال پیشم و از خواب ک بیدار شدی و بهت بگم قراره خیلی بفیتی قراره خیلی اذیت شی دروغ بشنوی خیانت ببینی قرار تو جمع شلوغ آدما تنها باشی قراره روز تولدت بد بغص کنی قراره وقت سال نو تو سرت پر سوال شه ک اصلا مهمه امسال چجوری شروع شه؟ قراره تو بارون تو برف تو بهار پاییز تو گرما تابستون یهو زل بزنی به یک نقطه و تو فکرات گم شی ولی قرار نیست تموم شی قرار نیست تموم شم من هنوز ب قصمون امید دارم باور دارم من هنوز فکر میکنم تو تویی ک جنگیدن بلدی سهمت بیشتره تو این دنیا قراره بعد کلی سختی لبخند بزنم میخوام بهت بگم یادت نره خندیدن نزار از یاد منم بره مرتب یادم بنداز یاد خودت یاد من یاد بقیه آدما .... میدونم تلخم میدونم برای تو که خیلی شیرینه برای همه اما حق بده همیشه همه دنیات سر من خراب شده همیشه همه دنیای کوفتیت سر من خراب شده تنم زخمیه فقط فرصت میخوام پاشم زخمام و ببندم و دوبارا لبخند بزنم

من عوضی زندگی خودم بودم هستم هربار ک فتادم بالا سر خودم وایسادم و داد زدم داد زدم پاشو بچه بازی در نیار دنیا ک ب آخر نرسیده پاشو این ادا اصولا جیه جمع کن خودتو حتی فرصت ندادم زخمام خوب شه همش طلب کار بودم از خودم به خودم سخت گرفتم فک میکردم باید کمک کنم باید بجنگم برای ا گردن چیزی که بقیه راحت دورش انداختن من جنگیدن بلد بودم کم نیوردن اما نزاشتم اون ترکای عمیق قلبم هیچوقت خوب شه اونوقت اون ناامیدی که تو دلم ریشه کرد از اینکه پس کی قراره یکی حواسش به من باشه اینجا کجاست؟قرار نبود این شکلی باشه قرار نبود حالم از روزام بهم بخوره قرار نبود نتونم به چشای خودم تو اینه خیره شم قرار نبود روزام بویی دود و خاکسار بگیره و وقتی نگاه میکنم ببینم نمیشه هیچی و از تو خرابه بیرون کشید .قرار نبود حس کنم نامیدم قرار نبود مثل دونه های برف جلو دهنم بگیرم و اشکام و پنهون کنم حالا اما اینجام تو خرابه ای ک برام ساختن هربار ک شکستم و سکشتم و تیکه تیکه ریختم تو خودم و حالا من و تیکه های پر از حسرت توی خودم غرق شدم آره حقمه حقمه حقته تویی ک فکر میکردی آدما لیاقت مهربونی و لبخند و توجه کردن و دارن حقته ک از بالای خیال های مسخره با مغز بخوری زمین و ببینی آدمیزاد و جون ب جونش کنی ی جور جونور پسته ححقیره که از آزار دیدن بقیه لذت میبره

وای تک تک جمله هاش حرفای دلمه :))))) حیف ک نمیشه همش و تایپ کرد:)

من اینجام تا حقیقت لعنتی و بکوبم تو صورتت و از خواب بیدارت کنم بزنم زیر گوشت و فریاد بزنم پاشو پاشو پاشو احمق پاشو ببین دارن تیکه تیکه قلبت و از میان دستت بیرون میکشن و دونه دونه خیالا قشنگت و به گند میکشن دلم میخواد زیر گوشت فریاد بزنم پاشو برو پنجره و باز کن و فریاد بزن جوری ک سکوت این منظره لعنتی و بشکنی جوری که دلم قرص شه راحت له نمیشی جوری که خیالم راحت باشه نمیشه تورو راحت زمین زد اما میدونم قراره بشکنی من این ۱۰ سال و زندگی کردم خورد شدنت و دیدم تو خودم هزار بار شکستم و تیکه هام و جمع کردم و دوباره کنار هم چیدم جوری قلب هزار پارم ک رفوع کردم ک بدمش دست کسی تو ذوقش نزنه حالا ولی برمیگردم به پشت سرم نگاه میکنم میبینم کم گزاشتم نه برا بقیه برا خودم من یه دل سیر خوش بودن ب خودم بدهکارم من به خودم هزارتا بغل و مهربونی بدهکارم تو خودم پنهون شدم با یه لبخند غمگین ک انگار داره بهم فوش میده

نترس میدونم قراره بشکنی قراره هزار بار بشکنی پشت هم کسی قرار نیست دلش برات بسوزه چون آدما فقط آدمن نه فرشته هایی که تو ذهنت ساختی آدما دروغ میگن هزار مدل کثافت کاری در میارن فقط برای اینکه ب اون چیزی ک میخوان برسن براشون مهم نیست رو نعش قلب تو پا بزارن و حس قشنگت و نادیده بگیرن و زیر پوتینای گلیشون له کنن آدما زذلن عوضی ان قراره دلت بشکنه من بهت دروغ نمیگم دروغای رنگی و شاد

دلم میخواد از تو آینه بهش خیره شم و بگم نترس من هستم هربار که زخمی شی من هستم هربار ک دلت بگیره هستم اصلا از بین همه این آدما فقط منم ک همیشه پای دل شکستنات هستم پا به پای گریه کردنات هستم وفتی تو خلوت خودت پتو و میپیجی دورت و به صدای بارون برف مگه برف صدا داره؟ آره صدا داره دونه های برف ، دونه های سفید سبک برف هزاران فریادن ک دستاشونو گزاشتن رو دهنشون ک مبادا خلوت سرد زمستونیو پریشون کنن وقتی تو خلوت زمستونی خودت پت و دورت میپیجی و ب صدای بارون صدای دونه های برف گوش میدی من زل میزنم به بیرون پنجره و با انگشتام رو بخار شیشه می‌نويسم نترس

دلم میخواد برگردم به ده سال پیشم و یه روز ک من ده سال پیشم از خواب بیدار میشه و تو آینه نگاه میکنه بهش خیره شم و بگم نه عزیزم دنیا به اون قشنگی ک فکر میکنی نیست آدما خوب نیستن همشون بدن مگه اینکه خلافش ثابت شه اونم اگه یه وقتی دیدی خلافش ثابت نشد بدون یارو زرنگه بلده چجوری دروغ بگه