Dr. jamshid rasa داکتر جمشید رسا

﴿تاریخ آن‌ها با سر کار آمدن هر پادشاهی تغییر می‌کند. سپس همه به تاریخ هجرت رسول کریم صلی الله و علیه وسلم از مکه ی مکرمه به مدینه ی منوره اتفاق کردند و آن‌را سرآغاز تاریخ اسلامی قرار دادند.

اول محرم الحرام برای هر مسلمان مبدأ و اساس یک زندگی بهتر اسلامی، و خداحافظی و پدرود گفتن باگناهان است، و با شروع این ماه یک قرارداد و معاهده ی دیگری را هر مسلمان بایستی باخالقش منعقد سازد.

درین ماه کریم، روز نیکو و مبارکی است که برکت زیاد داشته و جایگاه بزرگ و حرمت قدیمی دارد؛ پیامبران علیهم السلام درین روز، روزه می گرفتند،

﴿هیچ روزی نیست که پیامبران آنرا مثل روز عاشوراء روزه داشته باشند.﴾

این همه توجه بخاطر فضیلت و مکانت این روز است؛ چون عاشوراء روز توبه است، روزی که الله سبحانه و تعالی توبه ی آدم علیه السلام را و توبه ی قوم یونس علیه السلام را پذیرفت؛ چنانچه علی بن ابی طالب رضی الله عنه روایت نموده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

« اگر می خواستی بعد از رمضان یک ماه را کامل  روزه بگیری، ماه محرم را روزه بگیر؛ چون محرم ماه الله است و در آن، روزی قرار دارد که الله توبه ی قومی را پذیرفته و توبه دیگران را نیز می پذیرد» ﴿مسند امام احمد و سنن ترمذی﴾

پروردگارا ! ما ( با نافرمانی از تو ) بر خویشتن ستم کرده ایم و اگر ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی از زیانکاران خواهیم بود .

«‏بی‌گمان الله تنها توبه کسانی را می‌پذیرد که از روی نادانی (و سفاهت و حماقت ناشی از شدّت خشم و غلبه شهوت بر نفس) به کار زشت دست می‌یازند،

سپس هرچه زودتر (پیش از مرگ، به سوی الله) برمی‌گردند (و از کرده‌ی خود پشیمان می‌گردند)،

الله توبه و برگشت آنان را می‌پذیرد.

و الله آگاه (از مصالح بندگان و صدق نیّت توبه‌کنندگان است) و حکیم است (و از روی حکمت درگاه توبه را بر روی توبه‌کنندگان باز گذاشته است).»

« توبه‌ی کسانی پذیرفته نیست که مرتکب گناهان می‌گردند (و به دنبال انجام آنها مبادرت به توبه نمی‌نمایند و بر کرده خویش پشیمان نمی‌گردند)

تا آن گاه که مرگ یکی از آنان فرا می‌رسد و می‌گوید:

هم اینک توبه می‌کنم (و پشیمانی خویش را اعلام می‌دارم).

همچنین توبه ی کسانی پذیرفته نیست که بر کفر می‌میرند (و جهان را کافرانه ترک می‌گویند). هم برای اینان و هم آنان عذاب دردناکی را تهیّه دیده‌ایم.»

وحال، برمیگردیم به این فرصت طلائی دیگری در ماه محرم الحرام، ماهی که در بخش قبلی در مورد رویداد های تاریخی در آن مفصلاً بحثی داشتیم.

اما، برای یک مسلمان، با دخول سال جدید اسلامی که از هجرت رسول کریم صلی الله و علیه وسلم اخذ شده، این خیلی مهم است تا در جهات معنوی و روحانی خویش اقدامات جدی را بخرج دهد و در شخصیت سازی خویش با استفاده از اندوخته های مکتب اسلام، اخلاق و اوصاف صحابه ی کرام، زندگی و سیرت خلفای موحد، احوال و اقوال ائمه و بزرگان، اقدامات جدی را طرح و راه اندازی کند.

نزد عمر رضی الله عنه  سَنَدی آوردند که سر رسید آن ماه شعبان نوشته شده بود. عمر رضی الله عنه  پرسید که مراد از شعبان، شعبان سال گذشته یا سال آینده یا شعبان کنونی است؟ سپس سران صحابه را جمع کرد و گفت:

﴿برای مردم تاریخی مقرر کنید تا بر اساس آن امور و معاملات خود را تنظیم بکنند﴾