Sempé

انگار سامپه جان از این ایده‌ش خیلی خوشش اومده بوده.

«من برخلاف خیلی از دوست‌داران کاریکاتور، سامپه را نه با کتاب «نیکولا کوچولو» بلکه با کتاب‌های جیبی مملو از کارتون‌های مستقل کمیک‌استریپ چندصفحه‌ای و جذابش شناختم. آن‌موقع‌ها در سال ۱۳۵۰، یک کتاب‌فروشی کتب فرانسوی در خیابان کریم‌خان، تقریباً روبه‌روی نشر ثالث فعلی وجود داشت که من همهٔ کتاب‌های جیبی سامپه را از آن‌جا تهیه می‌کردم؛ بعداً این فرصت را در سال ۱۳۷۰ به دست آوردم که از یک کتاب‌فروشی اختصاصی، کتاب‌های کارتون از جمله کتاب‌های سامپه در شهر پاریس، چند کتاب دیگر او را شخصاً خریداری کنم و همان فضا و مکانی را که سامپه در آن‌جا نفس می‌کشید، زندگی می‌کرد و سوژه می‌آفرید، حس کنم. ... چیزی که سامپه را از بقیهٔ هم‌قطارانش متمایز می‌کند، سوژه‌های عجیب و غریب سورئالیستی و ابزورد و نگاه روان‌شناسانه و هوشمندانهٔ او به روابط بشری درون اجتماع، خانواده‌ها و ازدحام شهرهاست؛ کار او از کاه کوه ساختن و از هیچ، همه‌چیز ساختن است، بدون ادعای خاصی و بدون ژست‌های روشن‌فکرانه و عوام‌فریبانه و سوژه‌های صرفاً رئالیستی شعارگونه... سوژه‌های او دربارهٔ روابط زن و شوهری، مانند جاخالی دادن تخیلی زن به همسرش که او هم در فکر و خیالش قصد هول دادن زنش را به دره دارد، و یا اشارهٔ طنزآمیز او به روابط کاری رئیس و مرئوس در محیط اداره، یا نزاع رانندگان در ترافیک شهر پاریس مثل پیاده شدن یک رانندهٔ عصبانی و درشت‌هیکل از ماشین کوچک مدل مینی‌ماینر خود به قصد گوشمالی دادن یک رانندهٔ ریزاندام که از درون یک کامیون بزرگ و عظیم‌الجثه‌ پیاده می‌شود، شیطنت‌های بچه‌کوچولوها در خانواده و محیط مهمانی و... تجمع ماهی‌های آکواریوم یک مغازه برای تماشای صحنهٔ تصادف اتومبیل‌ها و درگیری رانندگانش یا شخصی که به قصد تفریح جلوی آینه‌های مخصوص داخل یک فروشگاه بزرگ، تصور خود را به شکل کج‌ومعوج می‌بیند و بعد که می‌آید سوار ماشین پارک شده‌اش کنار خیابان بشود، می‌بیند که ماشینش هم بر اثر تصادف به شکل کج‌ومعوج درآمده!... این‌همه سوژه‌های بکر و بدیعی و متفاوت فقط از ذهن یک نابغهٔ فرازمینی عرصهٔ کارتون و کاریکاتور چون سامپه برمی‌آمد‌.» – جواد علی‌زاده (کارتونیست)، بخشِ شب‌نامهٔ مجلهٔ آگاهیِ نو، شمارهٔ ۹. @sempearchive

«اگر در زندگی، درآمد بیش‌تر و استرس کم‌تری داشتم، مرد ملیح‌تر و جذاب‌تری می‌شدم و به دخترخانم‌های جوان، گُل می‌دادم و به خانم‌های مسن، مربا!» –سامپه

الان فهمیدم دوبار نوشتم «نشر خوبتون» پررو می‌شن.🧍🏻‍♀

حس این بچه‌هایی رو دارم که برای کانال تلویزیونی موردعلاقه‌شون صدا می‌فرستن می‌گن «عمو لُفطاً لاک‌پشت‌های نیمجا و دختر کفش‌گوزَکی رو بیش‌در بذار»