𝗘𝗤𝗠𝗔 | اغماء

#پارت‌25 حس کردم دومین جمله‌اش را به درستی متوجه نشدم‌. چرخ خوردم و همزمان چشم در چشم شدیم و شاهان گفت: -خوش ندارم تا چشم منو دور می‌بینین بریزین سر زنم و چرت و پرت بارش کنین! هر حرفی که دارین جلوخودم بزنین، خودم جوابتونو میدم! غزل حرصی پایش را روی زمین کوباند و پر از حرص رو به مادرش گفت: -مامان یه چیزی بگو! مادرش بی حرف نگاهی به من انداخت و گفت: -ازش عذرخواهی کن غزل! کَر شده بودم انگار! نگاه خیره ام در نگاه مردی بود که برای دفاع از من خواستنم را بهانه کرده بود!. صدای پچ پچ وار غزل بلند شد اما من بدون اینکه متوجه صحبتش شوم، تنها دستم را به نرده گرفتم تا از سقوطم جلو گیری کنم ! شاهان بی حرف به سمتم آمد و رو به رویم ایستاد، بخاطر اختلاف قدی فاحش میانمان مجبور بودم سرم بالا بگیرم. دستش را به آرامی دور کمرم حلقه کرد و خیره در چشم هایم زمزمه کرد: -خوبی؟ خوب نبودم! امروز به اندازه‌ی کافی تنش های زیادی را پشت سر گذاشته بودم و همین باعث سست شدنم بود. سرم را به نشانه‌ی منفی تکان دادم و نفهمیدم چه شد که ثانیه‌ای بعد میان زمین و هوا معلق شدم و صدای بلند شاهان در گوشم پی‌چید: -جلوی زبونتو نمیتونی بگیری؟وای به حالته غزل اگه طوریش بشه! #نویسنده‌رایکا

بچه ها وقت نکردم رمانو بفرستم، الان پارت 25 میفرستم:)

مغز همدیگه رو میگاییم ولی تهش بهتر از همه با هم کنار میایم.💔

00:00

دلم گرفته از همه کسی‌نبود که منو آروم کنه جز مورفین همه تنهام گذاشتم تنهاتر از همیشه😞💔😢

ولی کسی که برات آهنگ میفرسته^^^🦋