Шəмілге жазған хаттардан...

қумаш, брат.

жүрегіңе қарашы, мен бармын ба?

Сезімім менің сергелдең емес, мазасыз. Сезімім менің елес секілді, қазасыз, Сезімім менің шоқ емес бəлки от шығар, Мұң-суымен өшірсең дағы сөнбейтін Арыны қатты, қылмыс секілді жазасыз.

- өлеңді қалай көтереміз, əпке? - өлең онсызда биік қой...

тырмысып келем. дауылдан аман қалуға тырмысып ағашқа жармасқан жанның күйіндемін. не дауыл тоқтайды, не ағаш сынады. бастысы өзім сынбасам екен.

сəтсіздік те кейде "бақыт".

бəрі бір бақыттан үмітті. үміті сөнсе де, сенімін қапсыра құшақтап бақытын іздеп жүр... бақыт сəттерден құралатынын ұмытпашы.

бақытты мына өмірден іздейтініңе таңданам... махаббатты қолдан жасауға тырысатыныңа қарап тіпті айтарға сөз таппаймын...

сүйікті болу үшін сүйіп "үйрену" керек. сүю де еңбекті талап етеді.

қара ойлардың көлеңкесі жүрегіңді тұмшалағаны сонша, өз жүрегіңе де сенбейтін болғансың ба? жүректен асқан сені түсінер, сені сүйер ештеңе жоқ. болмайды да. болмаған. жүрегіңді сақта. өмір жолыңды қара мысықтар қоршап алса да, жүрегіңдегі жылуың сөнбесе өтпелі кезеңнен іркелмей өтерсің... өтпей қалсаң ше?...