.‌میم فِ.

🤲

رو سر بنه به بالین؛ تنها مرا رها کن ترک منِ خرابِ شبگرد مبتلا کن.

اشک من رنگ شفق یافت ز بی‌مهری یار؛ طالع بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد.

آن یار کز او خانه ما جای پری بود سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش بیچاره ندانست که یارش سفری بود @estekannalbeki

ای فلک‌گر مرا نمیزادی اوجاقت کور بود؟ من که خود راضی به این خلقت نبودم؛زور بود؟