یلدا/y🌨🌨🍀🍀🍁🍁

اصلاح آشیانه به دست من و تو نیست توفیر آب و دانه به دست من و تو نیست گر کارها به وفق مرادت نشد مرنج چون اختیار خانه به دست من و تو نیست درکارهای رفته مکن داوری کزان جز قصه و فسانه به دست من و تو نیست خامُش نشین که تعبیهٔ نظم این جهان از حکمتست یا نه به دست من و تو نیست خرسند باش تا گذرد خوش دو روز عمر گرداندن زمانه به دست من و تو نیست خوش باش و عشق ورز و غنیمت شمار عمر کاین دهر جاودانه به دست من و تو نیست ره ناپدید و غیب ندانستنی «‌بهار» می خور جز این بهانه به‌ دست من و تو نیست #ملک_الشعرای_بهار

در زندگی؛ زمانهایی فرا می رسد که تصور میکنی همه چیز به پایان رسیده است، در حالی که آن زمان ، نقطه آغاز است !

قصه عشق ویگن

۸۹ سال از نامگذاری ایران میگذرد در فروردین سال 1314 خورشیدی طبق بخشنامه وزارت امور خارجه و تقاضای دولت وقت ، نام رسمی ایران ( به جای پرس ، پرشیا و غیره ) توسط رضاشاه برای کشور ما انتخاب شد . در مغرب زمین از قرون وسطی ، ایران به نام هایی از قبیل : پرس ( فرانسوی ) ، پرشیا ( انگلیسی ) ، پرسیس ( یونانی ) نامیده شده است . اسمی که امروز "ایران" گفته می شود بیش از 600 سال پیش " اران " Eran تلفظ می شد . سعید نفیسی در دی ماه 1313 نام " ایران " را به جای " پرشیا " پیشنهاد کرد . این نامگذاری در آغاز مخالفانی نیز داشت و براین باور بودند که در " پرشیا " فرهنگ و تمدنی نهفته است که نمی توان آن را حذف کرد و شناخته شده و بین المللی نیز است ؛ اما حامیان نامگذاری ایران ، اعتقاد داشتند که واژه ایران بسیار کهن و بر اقتدار سیاسی کشور می افزاید . " واژه ایران " بسیار کهن و قبل از آمدن آریایی ها به سرزمین مان اطلاق می شد و نامی تازه و ساخته و پرداخته نیست . پروفسور آرتور اپهام پوپ ( 1969 – 1881 میلادی ) ایران شناس مشهور امریکایی در کتاب " شاهکارهای هنر ایران " که در سال 1338 توسط دکتر پرویز خانلری به زبان فارسی ترجمه شده است ، می نویسد : « کلمه ایران به فلات و توابع جغرافیایی آن حتی در هزاره پیش از آمدن آریاییان نیز اطلاق می شود » واژه " ایران " از دو قسمت ترکیب شده است . قسمت اول به معنی اصیل ، نجیب ، آزاده و شریف است . قسمت دوم به معنی سرزمین یا جا و مکان است . معنی واژه " ایران " سرزمین آزادگان است . فردوسی در شاهنامه در باره خوی آزادگان ( ایرانیان ) چنین می سراید : تو با دشمن ار خوب گفتی رواست / از آزادگان خوب گفتن سزاست دکتر بهرام فره وشی ( 1304 – 1371 ) ایران شناس و استاد پیشین دانشگاه تهران در خصوص ریشه واژه ایران می نویسد : « ایران در زبان اوستایی به صورت ائیریه Airya و در زبان فارسی باستان اریه Ariya آمده است . در اوستا هم نام قومی ایرانی به معنی شریف و نجیب و اصیل است . این واژه در زبان ایرلندی کهن هم به همین معنی است . قسمت اول کلمه ایرلند Ir – Land به معنی نجیب و شریف و قسمت دوم آن به معنی سرزمین است . ایرلند به معنی سرزمین نجباست » منبع : برگرفته از مقاله "چگونه ایران شدیم؟"

#م ما نوشتیم و گریستیم ما خنده‌کنان به رقص برخاستیم ما نعره‌زنان از سرِ جان گذشتیم... کس را پروای ما نبود. در دوردست مردی را به دار آویختند. کسی به تماشا سر برنداشت. #احمد_شاملو

آی دل جهان به کام تو شد شد نشد نشد دولت اگر غلام تو شد شد نشد نشد این سکه ی بزرگی و اقبال و سروری یک روز هم به نام تو شد شد نشد نشد روز ازل چو قسمت هر چیز کرده اند عیشی اگر سهام تو شد شد نشد نشد دامی به شاهراه مرادی بگستران صدی اگر به دام تو شد شد نشد نشد