Tot Hij Komt 👆🏼!

'𝐼𝑘 𝑔𝑎 𝑟𝑒𝑐ℎ𝑡 𝑜𝑝 𝑚𝑖𝑗𝑛 𝑑𝑜𝑒𝑙 𝑎𝑓: 𝑑𝑒 ℎ𝑒𝑚𝑒𝑙𝑠𝑒 𝑝𝑟𝑖𝑗𝑠 𝑤𝑎𝑎𝑟𝑡𝑜𝑒 𝐺𝑜𝑑 𝑖𝑛 𝐶ℎ𝑟𝑖𝑠𝑡𝑢𝑠 𝐽𝑒𝑧𝑢𝑠 𝑟𝑜𝑒𝑝𝑡.' Filippenzen 3:14 '𝐺𝑒𝑙𝑢𝑘𝑘𝑖𝑔 𝑖𝑠 𝑑𝑒 𝑚𝑒𝑛𝑠 𝑑𝑖𝑒 𝑖𝑛 𝑑𝑒 𝑏𝑒𝑝𝑟𝑜𝑒𝑣𝑖𝑛𝑔 𝑠𝑡𝑎𝑎𝑛𝑑𝑒 𝑏𝑙𝑖𝑗𝑓𝑡. 𝑊𝑎𝑛𝑡 𝑤𝑖𝑒 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑒𝑓 𝑑𝑜𝑜𝑟𝑠𝑡𝑎𝑎𝑡, 𝑜𝑛𝑡𝑣𝑎𝑛𝑔𝑡 𝑎𝑙𝑠 𝑙𝑎𝑢𝑤𝑒𝑟𝑘𝑟𝑎𝑛𝑠 ℎ𝑒𝑡 𝑙𝑒𝑣𝑒𝑛, 𝑧𝑜𝑎𝑙𝑠 𝐺𝑜𝑑 ℎ𝑒𝑒𝑓𝑡 𝑏𝑒𝑙𝑜𝑜𝑓𝑑 𝑎𝑎𝑛 𝑖𝑒𝑑𝑒𝑟𝑒𝑒𝑛 𝑑𝑖𝑒 𝐻𝑒𝑚 𝑙𝑖𝑒𝑓ℎ𝑒𝑒𝑓𝑡.' Jakobus 1:12

En als wij, van onze kant, ons best doen om ons leven zo goed mogelijk te leiden -onze kilometers te lopen achter onze Heer aan- dan ligt er voor ons straks een geweldige beloning klaar in de hemel. Niet omdat wij nu zo goed gelopen hebben en die beloning verdienen, maar omdat we een Heer hebben die tot het uiterste gegaan is en die beloning al voor ons verdiend heeft. Wij hoeven onszelf alleen maar aan Hem toe te vertrouwen om hem op te mogen halen. 

Maar wat alle christenen gemeen hebben: ze hebben allemaal hun Vader nodig, want ook als christen heb je weleens een periode waarin het allemaal tegen lijkt te zitten. En hoe standvastig je over het algemeen ook bent, dan kan de moed je in de schoenen zakken, je voelt je alleen staan of je kunt gaan twijfelen aan je geloof.  Net als dat kind, dat zijn ouder dan om hulp vraagt om de wandeling af te kunnen maken en de medaille die klaarligt op te mogen halen, mogen wij dan onze Vader om hulp vragen. Hij zal ons dan maar al te graag aan Zijn hand meenemen en als het erg zwaar is, draagt Hij ons. 

Als christen zijn we ook aan de wandel. We lopen de vooraf voor ons vastgestelde levenskilometers - want de Bijbel zegt: 'Uω oɠᥱᥒ ⱬᥲɠᥱᥒ ຕɩʝᥒ ʋoɾຕᥱꙆoo⳽ ᑲᥱɠɩᥒ, ᥲꙆꙆᥱ⳽ ωᥱɾᑯ ɩᥒ Uω ᑲoᥱƙɾoꙆ oρɠᥱtᥱƙᥱᥒᑯ, ᥲᥲᥒ ᑯᥱ ᑯᥲɠᥱᥒ ʋᥲᥒ ຕɩʝᥒ ᑲᥱ⳽tᥲᥲᥒ oᥒtᑲɾᥲƙ ᥱɾ ᥒɩᥱt ᥱ́ᥱ́ᥒ.' (Ps. 139:16) - en dat doen we ieder op onze eigen manier en in ons eigen tempo. Je hebt christenen die hun eigen plan trekken en hun weg alleen lopen. Ze praten niet veel over hun geloof en zoeken geen aansluiting bij anderen. Hun geloofsleven speelt zich vooral van binnen af. Er zijn er ook die precies het tegenovergestelde doen: ze lopen hun weg graag met anderen en delen hun geloof met iedereen, die ze tegenkomen. Er zijn christenen die veel steun en aanmoediging van andere christenen nodig hebben; de ene christen komt van het ene op het andere moment tot geloof terwijl de ander altijd gelovig is geweest of tijd nodig heeft gehad om het geloof helemaal te omarmen.

Het leukst vind ik de jongste kinderen. Ze lopen en je kunt precies aan ze zien hoe ze zich voelen, ze doen zich niet beter voor dan ze zijn. Lachend als ze blij zijn, huilend als ze moe zijn, boos als het niet gaat zoals ze willen. Het ene kind loopt netjes aan de hand mee, de ander wil alleen lopen. Regelmatig zie je ook ouders die, wanneer de nog kleine beentjes moe worden, hun kind proberen te motiveren, hun hand vasthouden of, als het even echt niet meer gaat, hun kind dragen.

Kortgeleden werd in mijn woonplaats de Avond4daagse gelopen. Honderden kinderen en volwassenen liepen samen 4 avonden lang het vooraf vastgestelde aantal kilometers om op de laatste avond hun beloning, die felbegeerd medaille in ontvangst te mogen nemen. Als je langs de kant staat te kijken, zie je allerlei mensen met verschillende loopstijlen langskomen. Er zijn er die alleen lopen en er een stevig tempo op na houden. Anderen lopen in groepjes, tempo zit er niet in maar ze hebben het wel reuze gezellig samen. En dan heb je de tweetallen die gezellig babbelend lekker doorlopen. Ook zijn er mensen die helaas een hulpmiddel nodig hebben, maar al rollend komen ook zij aan hun kilometers. Kortom, op allerlei manieren komen mensen tot hun doel.

#BringThemHomeNow

*Breaking news* Als dit toch waar mag zijn....🙏🏼 Er circuleren berichten in Israël dat leden van het gezin Bibas gezien zijn in een clip op een bekend Gazaans Instagram account In de clip zie je twee kindjes met rood haar (eentje loopt met gebogen hoofd en eentje wordt gedragen). Ze lijken de juiste leeftijd te hebben, Ariel was 4 en Kfir 9 maanden toen ze werden meegenomen en we zijn inmiddels 8 maanden verder. Laten we blijven bidden dat dit idd die twee jongetjes zijn en dat zij en hun moeder Shiri en vader Yarden snel gevonden mogen worden en eindelijk terug kunnen naar hun familie, ze zijn al veel te lang weg! 🙏🏼🙏🏼🙏🏼

Wat een ontroerende foto.... Zijn dochter, Noa, werd gered na 251 dagen... Haar zoon, de Yamam commandant Arnon, stierf daarbij als held... Twee ouders uit een land, waar men altijd meevoelt met elkaars vreugde of pijn, waar men altijd eigen vreugde deelt met de pijn van de ander en de ander diens vreugde deelt met jouw pijn. Dit is Israël.  Am Yisraël Chai 🇮🇱❤️