Qalbdagi satrlar🧚

- MEN QANDAY XOTINMAN? SIZGA FARZAND TUG'IB BEROLMASAM? NIMA SIZNI OTA BO'LGINGIZ KELMAYDIMI? AA? DO'STLARINGIZ YONIDA BOSHINGIZ DOIM EGIK TURISHINI ISTAYSIZMI? GAPIRING! JIM TURMAAAAAANG! NAHOTKI MENI DEB FARZAND KO'RISHDAN VOZ KECHYABSIZ? NAHOTKI? NEGA? ABDULHAMID MENI O'LGIM KELMAYABDI. SHU HAYOTDA YASHAGIM KELYABDI. O'LISHNI ISTAMAYMAN!

#Nafas #29 Tong otishi bilan tayyorlanib uning uyi tomon oshiqdim.Ertalabdan uning bir kayfiyatini kòtaray. Axir kechagi tushlikning javobini berishi kerak. Mashinamni tezlikda boshqarib uning uyi qarshisiga keldim. –Hali Nafas uyĝonishga ulgurmagan deb umid qilaman.-deya telefonimni olib unga qónĝiroq qila boshladim. Taxmin qilganimdek, mana bunisi taxminan 10 martta qilishim birortasiga javob bermadiyaa...kim ekanligiga ham qiziqmaydi bu qiz.. Sabrim tugay deb turganda birdan qónĝiroqni qabul qildi.Shoshganimdan uning ,,alo" deyishidan oldin ózim sòz boshladim. –Uyĝondingmi ? Juda kuttirdingku. U gapimni eshitgach biroz sukut saqladi va:–Alo eshitaman kim bu ?-tavba bu qiz hozir sózlarimni eshitmadimi deyman.Unga yana bir necha oĝiz gapirganimdan sóng oynadan qarashini aytdim. Kòramiz meni shu yerda ekanligimni bilsa qanday holatga tusharkin. –Sen bu yerda Nima qilyapsan? Òlging keldimi Nima...?-mana Men kutgan sózlarni aytdi. –Juda sos honang qaysi ekanligini bilib oldim.-dedim atayin jiĝiga tegish uchun. –Tanla òzing pastga tushasanmi ? Yo ózim uyingdan seni olib chiqaymi? –Hozroq kózimga kòrinma..yòqol bu yerdaan yòqsa... –Yoqsa Nima? Óldirsanmi? –kerak bòlsa ha. –Agar zaxring yordamida óldirsang Men roziman.-òzi nega bunday dedim bilamdimku ya lekin u bilan tortishish uning asabiylashgandagi yuz qiyofasini kòrish Men juda yoqyapdi. Amma qancha tursam ham u pastga tushavermagacha òzim uyiga kirishga qaror qoldim.–Diqqat diqqat meni eshit.Òylab qarasam Seni pastga tushush niating yoq shekilli.Shuning uchun ózim kirib ketyapman.-degancha telefonni óchirib uy eshigi tomon harakatlandim. Eshik qònĝiroĝini chalar ekanman ichkaridan oxista qadam tovushlari eshitila boshladi. Amma eshik ochilishi bilan chiqib kelgan insonni kórib bir zum tilim aylanmay qoldi. Eshikdan Nafas Dan boshqa kimdir chiqishini bilardim lekin bu odam emas.Axir qarshimdagi uning otasi.. Dadamning hayotini vayron qilgan inson.Unga hozir Nima deya olaman.Ichimda nimadir ortga qaytib ketishga undayapdi.Amma shu vaqt bu yerga Nima uchun kelganim yodimga tushdi va òzimni qòlga oldim va:–Hayrli kun janob.-dedim. –Hayrli kun.Sen haydovchi aytgan bola bòlsang kerak. –Ha - dedim uning Nima haqida sòrayotganni bilmasam ham. –Yaxshi biroz kutub tur hozir qizim ham chiqadi.Uni senga ishondim. Ularning sòzlarini eshitib ĝoyat hursand bòldim.Axir ózim ham shuning uchun kelgandim.Ana endi Nafas hech qanday qarshilik qilolmaydi Men bilan ketishga majbur bòladi. –Hop janob- dedim ichimda turli hayollar bòlsa ham.Va Nafasning chiqishini kuta boshladim.

#Nafas #28 Atayin uning uchun sotib olgan gullarimni yana etiborsiz qoldirdi. Qachongacha bunday qilmoqchi bilmadim.Juda maĝrur qiz ekanda.. Gullarni ohistalik bilan stol yoniga qòyib uning qarshisida joy egalladim. —Kelasan deb òylamagandim. –Nima kelmasligim kerakmidi ?-soradi u. –Ammo umid qilgandim - dedim menga qarab turgan kòzlariga termulgancha. Yana nimadir demoqchi bòlib endi oĝiz juftlaganimda afitsant buyurtma qilib qòygan tamomlarimni olib kelib qoldi. —Yoqimli Ishtaxa Nasafxonim. —Senga ham, bu tushlikni hech qachon unutaolmaysan.-deya ovqatlanishni boshladi. –Unutish niatim ham yoq - degancha Men ham oĝzimga qarshimdagi taomdan bir luqma solganimni bilaman ichimga bir ót tushganday bóldi.Huddu ovqatni emas chóg yutgandekman.Yonib ketyapman.Buni qancha sezdirmaslikka urunmay baribir u payqab qolgani aniq. Uning yonida uyatli bòldi. Axir qayerdan ham bilsin achchiq tamomlarga allergiyam borliginini yaxshiham hali yutushga ulgurmagandim. Qanchalik qiynalganimni sezdi shekilli bir stakan suv uzatdi. –Raxmat- deyoldim holos hirillagan ovoz bilan. Ammo birdan suvni yutishga ulgurmasimdan puflab yubordim –Suvmi bu ??? Yo sening zaxring?? –istaganing deb hisoblayver. Mayli meni vaqtim tugadi.Ketishim kerak,aytganimdek bu tushlikni unutaolmaysan.-degancha òrnidan turub mening jabobimni kutmasdan ham bu yerdan ketdi. Oĝzimdagi olov biroz pastlagandan sòng taomni keltirgan afitsantni yonimga chaqirdim. –Nega taomni adashtirib qóydingiz ? Men sizlar qatiy tayinlagan edimku taom achchiq bólmasin deb.- afitsan yigit ĝazabimni qórqqani uchun iymanib javob berdi. –Kechirasiz janob.Ammo honim aytdilarki siz ularga taomingiz achchiq holda olib kelishimizni tayinlagan ekansiz. –Nima honim ??? - afitsantning sózlaridan sòng Nima bòlganini tushunib yetdim.Bu makkora honim òzicha meni ustimdan kulmoqchi bòlibdida.Ha qisman bunga erishdi ham Ammo endi kulush navbati meniki. Meni òzinga tobora qiziqtirib qòyyapsan Nafas .

— Orzuing nima? — Mmm...Nima desam ekan? Agar orzuimni aytsam,ustimdan kulasiz! — Kulmayman,aytaver. — Meni bir umrlik orzuim. Charxpalakka chiqish. — Nima? — Aytgan edim-ku kulasiz deb. — Ho'p,ho'p bo'ldi. Yur,orzuingni amalga oshiramiz. — Nima rostanmi? — Ha,yur!