مورفو؛

بلد نیسم

خو حذفشون کن چه کاریه

لف بدین همه ؛)

یو دونت نو می دونت اور تینک

‌                                                 ‌ ‌‌‌    ‌ ادمای دلم همه مردن نشونی نیست از تولد همه یه روزی میرن و ندارن توقف درون هیچکسی نیست نشون چیزی جز تاسف و بدون وقتی بارون میاد از بالا میبینی یکی شدن اشک با قطره ها میفهمی نداشتن فرقی دیروزی فردا ها دیگه میدونی واقعی نبودن عشق و اغوش ها

من چقدر دلم واسه زمانی که میتونستم آدمارو باور کنم و دلم باهاشون صاف باشه تنگ شده.