-آمفی تئاتر کلوسئوم

حالا زندگی می‌کنیم ببینیم چی میشه دیگه.

گفتی بزرگ می‌شی یادت میره. یه سال گذشت یادم نرفت. زخم‌های بدتر تجربه کردم یادم نرفت. شمع‌های رو کیک زیاد شد و یادم نرفت. به قول تو، من بزرگ تر شدم، اما یادم نرفت و جاش هنوز مثل روز اول تازه‌ست و درد داره. سال‌ها گذشت و من فراموش نکردم چی شد و چی رو تحمل کردم و چقدر احساس حماقت داشتم، اون روز‌ها بخشی از زندگی من بودن، نوجونیم، شاید بهترین روزها، نه یه مشت کاغذِ خط خطی که پاره کنم بریزم سطل آشغال و به قول تو، یادم بره.

-بیگانه، آلبر کامو

مگه قرار نبود امتحانا تموم شه راحت شیم:)))

واقعا ناراحتم که باید ساعت شیش بیدار شم هر روز

من هیچوقت آروم نیستم. هیچوقت آروم‌و قرار ندارم، و شاید مشکلم همینه.

این روزا بیشتر از همیشه احساس خودم بودن می‌کنم.