بازپرس

چین و نفت و ما و خرج اعطینا! بحران مسکن مردم را فقیر کرده و دولت وعده‌ی ساخت ۴میلیون مسکن داده، راه‌آهن و بنادر نیاز به توسعه‌ی ظرفیت دارند، تولید برق و بنزین از مصرف عقب‌مانده، کارخانه‌های سیمان و فولاد بهره‌وری پایین دارند و خیلی نیازهای ضروری دیگر، اما به نظر دولت «جای یک ورزشگاه تراز بین‌المللی در تهران واقعاً خالی بود» و باید در تفاهم با چین در ازای نفت صادراتی ساخته‌می‌شده! بعضی پروژه‌هایی که چین عمدتاً در ازای نفت و گاز و یا سایر مواد خام در بعضی کشورهای آفریقایی احداث کرده: - ساخت راه‌آهن کنیا بین شهر بندری مومباسا و پایتخت، نایروبی - ساخت راه‌آهن بین آدیس آبابا پایتخت اتیوپی و بندر جیبوتی که ارتباط اتیوپی را با آب‌های آزاد برقرار می‌کند - ساخت اتوبان ۱۰۰۰ کیلومتری که شرق و غرب الجزایر را به هم متصل می‌کند - مشارکت در ساخت مجتمع تولید انرژی خورشیدی ۱۶۰مگاواتی در مغرب - سرمایه‌گذاری در ساخت نیروگاه ۱۰۰ مگاواتی خورشیدی-حرارتی سنگ‌سرخ در آفریقای جنوبی -پروژه مسکن اجتماعی (مشابه مسکن مهر) در آنگولا تعیین پرو‌ژه‌ها و نحوه‌ی ساخت آن‌ها (مواد مورد استفاده، به کارگیری نیروی کار محلی، پایبندی به قوانین کار، پایبندی به قوانین بالادستی ساخت و ساز و ...) به خود کشور پذیرنده‌ بستگی دارد. دولت ایران تصمیم‌گرفته بین این‌همه کار روی زمین‌مانده، ساخت ورزشگاه لوکس را از پول نفت تأمین کند ولی برای تأمین مالی ساخت مسکن اجتماعی دو سال مردم را سر بدواند.

خانه‌ کارگر! محجوب، دبیر مادام العمر خانه‌ کارگر، گفته ما در انتخابات باید کسانی را که طرفدار اشرافیت هستند کنار بگذاریم!

لایی کشی مجلس «انقلابی» مجلس «انقلابی» نشان‌داد که ظرفیت بی‌نظیری در لایی کشیدن دارد و نام این کار را هم تبدیل تهدید به فرصت می‌گذارد. فشار مخفی برای افزایش قیمت بنزین هم یکی از این شاهکارهاست. از یک طرف به لایحه‌ی برنامه‌ی هفتم ایراد گرفته که چرا دولت نوشته « با ابزارهای قیمتی و غیرقیمتی برای رفع ناترازی انرژی اقدام کند» لابد منظورشان گران کردن قیمت است و مجلس اجازه نمی‌دهد! و از یک طرف دیگر لایحه‌ی بودجه را برگردانده و یکی از ایراداتش این است که چرا قیمت انرژی را زیاد نکرده‌اند.

تندروها نوبخت گفته که ما بلد نیستیم کشور را در شرایط تحریم اداره کنیم، اما در عین حال هم با جدیت اعلام کرده که می خواهد کاندیدا شوند و «کشور را دودستی به تندروها تقدیم نمی‌کنند.» هر بچه‌ای هم بعد از چند سال می‌فهمد که آن طرفی که تحریم را گذاشته آمریکاست و قصدی هم برای برداشتنش ندارد، اینها بعد از ۲۰سال مذاکره کردن و رودست خوردن هنوز طوری حرف‌می‌زنند انگار وجود تحریم‌ها تقصیر ایران است! یکی باید صورتشان را بگیرد جلوی اخبار و بهشان بگوید آن چیزی که دست «تندروها»ست جهان است، شما هم می‌خواهید کشور را هم دودستی بدهید دست همان‌ ‌ها تا مثله‌اش کنند.

دستاوردهای #خصوصی‌سازی فاضلاب انگلستان هر دو و نیم دقیقه یک بار فاضلاب خام و تسویه نشده به آب دریا و رودخانه می‌ریزد. این تصویر ساحل کورنوال است، یکی از مناطق اعیانی و توریستی انگلستان، جایی که همین دو ماه پیش آبش کاملاً قهوه‌ای شد و به گفته ساکنان محلی بوی گندش همه‌جا را برداشته بود. شرکت خصوصی فاضلاب گفت که برای ازدیاد آب باران مجبور شده فاضلاب خام را در دریا بریزد، اما این اتفاق نه مختص به همین یک بار بود و نه مخصوص همین شرکت. هر دو و نیم دقیقه یک بار فاضلاب خالص تصویه نشده می‌ریزد در آب‌های آزاد. چرا که نه؟ سال ۱۹۸۹ خانم تاچر که در ایران هم پیروان و عشاق زیادی دارد، فاضلاب بریتانیا را سپرد به بخش خصوصی. استدلال‌های این اقدام را زیاد شنیده‌اید، چون آنهایی که در ایران این استدلال ها را می‌کنند که از خودشان در نیاورده‌اند دارند از روی یک کتاب مقدس مشترک حرف می‌زنند که یکی از قهرمانانش مارگارت تاچر است. استدلال‌ها این بود: کاهش هزینه‌های دولت و ارتقای سطح خدمات و پایین آوردن قیمت‌ها. قیمت‌ها بالا رفتند سطح خدمات پایین آمد و حالا دولت باید ۱۰۰ میلیارد دلار برای اصلاح سیستم نابود شده‌ی فاضلابش هزینه کند.

آئينه‌ی عبرت ۱۰ سال پس چیزی که غربی‌ها آن را «انقلاب میدان» نامیدند و بسیاری آن را کودتا می‌دانند، اوکراین تبدیل به زمین‌سوخته‌ای شده که تنها بازسازی زیرساخت‌هایش صدها میلیارد دلار هزینه دارد. ۱۰ سال جنگ داخلی و ۲ سال جنگ تمام عیار با روسیه به نیابت از غرب، نفس اوکراین را بریده، و البته اگر برای مردم اوکراین آب نداشته برای آن دارودسته‌ای که قدرت را دست گرفتند نان زیادی داشته است. یکی از نقاط مهم در «انقلاب» که نام میدان را هم از آن گرفته‌است در سال ۲۰۱۴ افسانه‌ی کشتار میدان بود. قصه‌ای پر آب و تاب که می‌گفت نیروهای حکومت به روی معترضین در میدان آتش گشوده‌ و تک تیراندازها آنها را زده‌اند. این تیر آخر در قلب دولت یانوکویچ بود. جریان فکری غربگرا که خواهان پیوستن به ناتو و اتحادیه‌ی اروپا بود، حتی در اوج این «انقلاب» هم اکثریت قاطع مردم را همراه خود نداشت (طبق نظرسنجی‌ها کمی زیر ۵۰٪ موافق ایده‌ی پیوستن به اتحادیه‌ی اروپا بودند.) و از آن مهم‌تر اکثریت قاطع شرق اوکراین را در برابر خود داشت. حالا بعد از ۱۰ سال، رأی دادگاه‌های اوکراین با بررسی شواهد و مدارک بر ادعایی که همان موقع هم مطرح بود اما بایکوت می‌شد صحه گذاشته: تیرها از ساختمانی که در کنترل معارضین بود شلیک شده. کسانی کشته شده‌اند اما نه توسط نیروهای سرکوب دولت، توسط معارضین مسلح. بعد از ۱۰ سال سقوط اقتصادی، جنگ داخلی، جنگ خارجی و ویرانی مهیب، این قصه شاید جز خاطره‌ای از گذشته‌ای دور به نظر نرسد. اما فقط ۱۰ سال از آن روزها گذشته. ۱۰ سال ویرانگر.

نوابغ مشرق و «جهاد تبیین» امروز صبح مشرق با خیال راحت این مطلب را کار کرده و گفته که هیئت علمی رئیس قبلی هاروارد را که به نظر مشرق خیلی از نظر علمی پربار بوده وادار به استعفا کرده فقط چون به تفاوت‌های بیولوژیکی زن و مرد اشاره کرده (در این زمینه که بگوید مردان به لحاظ بیولوژیکی توانمندترند) اما رئیس فعلی را که اتهام تقلب دارد و از نسل‌کشی حمایت کرده برکنار نمی‌کنند! اما ماجرا چیست؟ پس از ۷ اکتبر بخش قابل توجهی از دانشجویان هاروارد و دانشگاه‌های برتر آمریکا حمایت گسترده‌ای از فلسطین انجام دادند و علیه اسرائیل به عنوان رژیم آپارتاید و دولت تروریستی که دارد در غزه مرتکب نسل‌کشی می‌شود کمپین‌های گسترده‌ای برای آگاهی بخشی و امضای طومار و ... راه انداختند. کاری که بی‌تردید برایشان هزینه‌های گزافی داشت، که کمترینش از بین رفتن آینده‌ی شغلیشان بود. (تصویر۲، گزارش BBC در مورد اینکه دانشجویان حقوق امضا کننده‌ی طومار علیه اسرائیل پیشنهادهای کاریشان را از دست دادند.) سرکوب و فشار در آمریکا اینطوری نیست که مستقیماً این دانشجویان را ببرند برای بازجویی یا تعلیقشان کنند، از طریق گروه‌های فشار اتفاق می‌افتد و فضای خفقان وحشتناکی را هم ایجاد می‌کند. لابی صهیونیستی که در خود دانشگاه‌های برتر آمریکا و تأمین‌کنندگان مالی‌شان هم بسیار قوی است این دانشجویان را متهم به «یهودستیزی» کردند و سعی کردند دانشگاه آنها را اخراج کند. این خانم به همراه مدیران ام.آی.تی و دانشگاه پنسیلوانیا(که آنها هم اتفاقاً زن بودند) جلوی این فشار ایستادگی کردند. برای این ایستادگی گنگره آنها را فراخواند و مدیر دانگشاه پنسیلوانیا مجبور به استعفا شده و فشار روی این خانم و مدیر ام.آی.تی برای استعفا ادامه دارد. طنز ماجرا اینجاست که مشرق به نیابت از لابی صهیونیستی پیگیر استعفای این‌یکی است. اما ماجرای حمایت از نسل‌کشی چیست؟ یکی از شعارهایی که حامیان فلسطین در جهان می‌دهند این است که «از رود تا دریا، فلسطین آزاد خواهد شد.» که اهمیتش در این است که تلویحاً اشاره به راه حل یک دولت آزاد و دموکراتیک در سراسر سرزمین فلسطین دارد، راه حلی که در میان دولت‌های جهان از قضا تنها ایران از آن حمایت می‌کند. لابی صهیونیستی تلاش گسترده‌ای دارد که این شعار به عنوان آرزوی «نسل‌کشی» یهودیان اسرائیل، جرم‌انگاری شود. حمایت ادعایی این خانم از «نسل‌کشی» این بوده که وقتی در کنگره از او پرسیده شده که اگر دانشجویان مستقیماً از نسل‌کشی یهودیان اسرائیل حمایت کنند بالاخره با آنها برخورد خواهید کرد؟ پاسخ داده که «نه و این بستگی به زمینه‌ی موضوع دارد و دانشگاه کسی را به خاطر ابراز عقایدش تنبیه نمی‌کند.» و اما ماجرای تقلب: بعد همین لابی صهیونیستی برای اینکه فشار را روی او زیادتر کند و وادار به استعفایش کند رفته و ۴۰ مورد «تقلب» ادعایی در مقالاتش پیدا کرده که بعضی از آنها صرفاً در این حد است که از متن دیگری نقل قول آورده و ریفرنس هم داده اما مثلاُ علامت گیومه را استفاده نکرده‌است. اما خوب خیال مشرق راحت است، چون در ذهن تنگ و تاریکشان همه‌چیز با هم جور درمی‌آید. این زن بی‌حجاب لابد حامی نسل‌کشی فلسطینیان هم هست. طنز ماجرا اینجاست که این رسانه‌ها باید در پیگیری سرنوشت این دانشجویان و این رؤسای دانشگاه‌های برتر آمریکا در خط اول باشند تا عمق سرکوب و خفقان را در آمریکا نشان دهند، محبوبیت راه‌حل یک دولتی را که ایران تنها حامی‌اش است و اصلاح‌طلبها و سازشکارهای داخلی تخیلی و بی‌مبنا می‌دانندش در میان جوانان جهان برملا کند و خلاصه در این موضوع روشنگری کند. اما به جایش چه کار می‌کند؟ می‌رود یک مطلب دست چندم از بیخ و بن غلط را از توئيتر کپی می‌کند. چندروز پیش مطلبی در مورد نحوه‌ی دروغ‌پردازی اکوایران کار کردیم. آنها حداقل هدفی را دنبال می‌کنند و به صورت سیستماتیک در راستای آن افسانه‌سازی می‌کنند. اینها با سفاهت هم حقیقت را ذبح می‌کنند و هم به پای خودشان شلیک می‌کنند!

نوابغ مشرق و «جهاد تبیین» امروز صبح مشرق با خیال راحت مطلبی کار کرده علیه رئیس فعلی دانشگاه هاروارد، کلودین گی (زن سیاه‌پوست دست چپ تصویر۱) و گفته که هیئت علمی، رئیس قبلی هاروارد را که به نظر مشرق خیلی از نظر علمی پربار بوده وادار به استعفا کرده فقط چون به تفاوت‌های بیولوژیکی زن و مرد اشاره کرده (در این زمینه که بگوید مردان به لحاظ بیولوژیکی توانمندترند) اما رئیس فعلی را که اتهام تقلب دارد و از نسل‌کشی حمایت کرده برکنار نمی‌کنند! اما ماجرا چیست؟ ماجرا این است که از پس از ۷ اکتبر بخش قابل توجهی از دانشجویان هاروارد حمایت گسترده‌ای از فلسطین انجام دادند و علیه اسرائیل به عنوان رژیم آپارتاید و دولت تروریستی که دارد در غزه مرتکب نسل‌کشی می‌شود کمپین‌های گسترده‌ای برای آگاهی بخشی و امضای طومار و ... راه انداختند. کاری که بی‌تردید برایشان هزینه‌های گزافی داشت، که کمترینش از بین رفتن آینده‌ی شغلیشان بود. (تصویر۲، گزارش BBC در مورد اینکه دانشجویان حقوق امضا کننده‌ی طومار علیه اسرائیل پیشنهادهای کاریشان را از دست دادند.) سرکوب و فشار در آمریکا اینطوری نیست که مستقیماً این دانشجویان را ببرند برای بازجویی یا تعلیقشان کنند، از طریق گروه‌های لابی اتفاق می‌افتد و فضای خفقان وحشتناکی را هم ایجاد می‌کند. لابی صهیونیستی که در خود دانشگاه هاروارد و در میان تأمین‌کنندگان مالی‌اش بسیار قوی است این دانشجویان را متهم به «یهودستیزی» کردند و سعی کردند دانشگاه آنها را اخراج کند. این خانم به همراه چند مدیر دیگر دانشگاه‌های برتر آمریکا (که آنها هم اتفاقاً زن بودند) فعلاً جلوی این فشار ایستادگی کرده. برای این ایستادگی گنگره آنها را فراخواند و دوتای دیگرشان مجبور به استعفا شدند، طنز ماجرا اینجاست که مشرق به نیابت از لابی صهیونیستی پیگیر استعفای این‌یکی است. ماجرای حمایت از نسل کشی چه بوده؟ یکی از شعارهایی که حامیان فلسطین در جهان می‌دهند این است که «از رود تا دریا، فلسطین آزاد خواهد شد.» که اهمیتش در این است که تلویحاً اشاره به راه حل یک دولت آزاد و دموکراتیک در سراسر سرزمین فلسطین دارد، راه حلی که در میان دولت‌های جهان از قضا تنها ایران از ان حمایت می‌کند. لابی صهیونیستی تلاش گسترده‌ای دارند که این شعار را به عنوان آرزوی «نسل‌کشی» یهودیان اسرائیل قلمداد کنند و با دانشجویان حامی فلسطین به عنوان حامی نسل‌کشی برخورد کنند. حمایت ادعایی این خانم از «نسل‌کشی» این بوده که وقتی در کنگره از او پرسیده شده که اگر دانشجویان مستقیماً از نسل‌کشی یهودیان اسرائیل حمایت کنند بالاخره با آنها برخورد خواهید کرد؟ و او پاسخ داده که «نه و این بستگی به زمینه دارد و دانشگاه کسی را به خاطر ابراز عقایدش تنبیه نمی‌کند.» ماجرای تقلب چیست؟ بعد همین لابی صهیونیستی برای اینکه فشار را روی او زیادتر کند و وادار به استعفایش کند رفته و ۴۰ مورد «تقلب» ادعایی در مقالاتش پیدا کرده که بسیاری از آنها صرفاً این است که از متن دیگری نقل قول آورده و ریفرنس هم داده اما مثلاُ علامت گیومه را استفاده نکرده‌است. اما خوب خیال مشرق راحت است، چون در ذهن تنگ و تاریکشان همه‌چیز با هم جور درمی‌آید. این زن بی‌حجاب احتمال اینکه آدم بدی باشد زیاد است. طنز ماجرا اینجاست که این رسانه‌ها باید در پیگیری سرنوشت این دانشجویان و این چند رئیس دانشگاه‌های برتر آمریکا در خط اول باشند تا عمق سرکوب و خفقان را در آمریکا نشان دهند، پذیرش راه‌حل یک دولتی را که ایران تنها حامی‌اش است و اصلاح‌طلبها و سازشکارهای داخلی تخیلی و بی‌مبنا می‌دانندش در میان جوانان جهان برملا کند و خلاصه در این موضوع روشنگری کند. اما به جایش چه کار می‌کند؟ می‌رود یک مطلب دست چندم از بیخ و بن غلط را از توئيتر کپی می‌کند. چندروز پیش مطلبی در مورد نحوه‌ی دروغ‌پردازی اکوایران کار کردیم. آنها حداقل هدفی را دنبال می‌کنند و به صورت سیستماتیک در راستای آن افسانه‌سازی می‌کنند. اینها با سفاهت هم حقیقت را ذبح می‌کنند و هم به پای خودشان شلیک می‌کنند!

۳۵همت از جیب شما برای شرکت‌های هواپیمایی طبق گزارش‌های مرکز آمار، فقط ۰/۰۶ درصد از جمعیت کشور از هواپیما استفاده می‌کنند و ۸۵درصدشان از ۳ دهک بالا هستند. اما دولت سوخت هواپیما را از شرکت‌های پالایشی لیتری ۲۲هزارتومان می‌خرد و ۶۰۰ تومان به شرکت‌های هواپیمایی می‌فروشد و ۳۵هزارمیلیاردتومان از جیب بقیه‌ی ملت خرج این کار می‌کند. تازه با این وجود قیمت بلیط‌ها معادل یا حتی بیشتر از قیمت‌های جهانی بلیط است. این یارانه سال‌ها ادامه داشته و دولت روحانی که به چشم برهم‌زدنی قیمت بنزین را ۳ برابر کرد و با تانک از روی خشم مردم قلعه‌حسن‌خان و شهریار و ... رد شد، اصلا بحثی هم برای حذف این بذل و بخشش‌ به طبقات بالا نکرد. عجیب اینکه عاشقان حذف «یارانه‌های پنهان» هم در مورد این یارانه‌ی آشکار چندان نظری ندارند. در حالیکه با در نظر گرفتن مصرف روزانه ۸۵میلیون لیتر بنزین در سال ۹۸، درآمد افزایش ۲۰۰۰ تومانی قیمت بنزین در یک سال کمتر از دوبرابر این مقدار و حدود ۶۲هزارمیلیاردتومان بوده است. اینجاست که آدم به فکر می‌رود که قربانی کردن معیشت مردم طبقات پایین «هزینه‌ی جراحی» است یا «هدف جراحی» هم هست؟