نارنجی🍊

متنی که خانم سحر دولتشاهی تو صفحه‌ی اینستاگرامش نوشته به شدت غم‌انگیزه: دلم کرمان است. همراه تویی که روی جعبه‌ی آهنی نشسته‌ای و موهایت را می‌بری. دلم رشت است. کنار تو که عرض میدان را به جای تمام قدم‌هایی که ما برنداشتیم طی میکنی و به پرواز درمیآیی. دلم ارومیه است. کنار تویی که زخمی هستی. تویی که زخمت زخم من است. دلم سقز و بانه است. کنار شمایی که موی زنان‌تان چیزی جز حرمت و زیبایی نیست و حالا فریادتان جهان را پر کرده است. دلم تهران است. کنار تویی که پشتت به دوربین است و مشتت رو به آنهایی که باید، تا بفهمند آینده از آن شماست. دلم جا به جای سرزمینم است. قلبم سنگفرش پاهایی است که برای بازگرفتن حق آزادی و احترام زن، به سوی تاریکی می‌دوند. دیگر غمگین نیستم. نامت ماند مهسا. رمز نشد. فاش شد. فریاد شد. تو، ما شدی و ما همه با همیم. همه با هم

برای تغییر مغزها که پوسیده‌ان

شعار "زن، زندگی، آزادی" قابلیت تتو شدن داره. اونم کوردیش.🕊

در غم ما روزها بی گاه شد روز ها با سوز ها همراه شد

برای پیروز و احتمال انقراضش :)

کاش اشک بعدی، اشک شوق باشه..