կգամ

ես քո աչքերի մասին հարյուրավոր պատմություններ գրեցի, բայց դրանք այդպես էլ իմը չեղան..

Ես քո աչքերի մասին հարյուրավոր պատմություններ գրեցի, բայց դրանք այդպես էլ իմը չեղան..

ու թե մի օր դադարես նայել ինձ նույն հայացքով, ուրեմն իմացիր, որ այդ վայրկյանից սկսված՝ ես էլ չեմ լինի աշխարհի վրա...

թաց սրտով ՝ ուրիշին մի ընդունիր … կխեղդես …

սերը լավ գիտի ՝ կյանքիցս վեր եմ քեզ դասել…

Մարդիկ ինչ-որ մեկի կարող են ներել խելքը, նույնիսկ տաղանդը, բայց գեղեցկությունը` երբեք...

Հետ չնայեցի, որովհետև աշխարհում չկա ավելի ծանր բան, քան աչքերը, որոնք հրաժեշտ են տալիս…

Աստված ասաց. «Ես քեզ ցույց տվեցի, թե ով է նա, հաջորդ քայլը քոնն է»

Որքան շատ աշխարհներ կան քո մեջ, մինչդեռ դու իմ աշխարհն էիր միակ: Քեզ չէի գտել հանկարծ, դու եղել ես միշտ. մի տեղ բաժանվել էինք` տուն գնալու նման ու հանդիպել նորից: Հարկ չկար ճանաչել քեզ. դու մասն էիր իմ ամեն ինչի: Դու իմ թանկն էիր, լույսն ու օդը, իմ լեզուն, աչքն ու ականջն էիր, շոշափելիքն ու հոտոտելիքը: Իմ եկեղեցին էիր, աղոթքն ու Աստվածը, իմ լավն ու տաքն էիր, իմ շատությունը, իմ հացն ու ջուրն էիր, շնչառությունը: Դու իմ քաղաքն էիր, տունն ու փողոցը, իմ հայրն ու մայրն էիր, իմ հայրենիքը: Ամեն ինչն էիր իմ, ես տեր էի ու իշխանություն. ու թե տեսնես հիմա ինձ չես նկատի, որովհետև ես ոչինչ եմ առանց քեզ: Ես աշխարհը կտայի քո դիմաց, եթե աշխարհը դու չլինեիր...