همبند آتـــش🧡

ترفند دور زدن زیر مجموعه همستر 🐹

ــ عمو میگفت قراره این هفته واست خاستگار بیاد اینطور که تعریف میکرد مایه داره و خانوادش اصیل و خوش نامن غم از صدای مردونه و گرفته اش میبارید .. فنجون قهوه رو به لبهام نزدیک کردم و به سیاهی شب که از روی این بالکن دیدنی تر بود، خیره شدم ــ خب به هرحال هر دختری باید ازدواج کنه منم یکیش! لحن خونسرد و بیخیالم رو که دید فنجون قهوه اش رو عصبی روی دیواره بالکن گذاشت و روش رو برگردوند ــ آره درسته،، به سلامتی و دل خوش مبارکه!! دلم میخواست قهقهه بزنم اما خب الان وقتش نبود پسر کوچولوی جذاب حسود از روزی که ازم خواستگاری کرده بود و بهش جواب منفی داده بودم،، از این رو به اون رو شده بود و بداخلاق و عصبی شده بود یاغی و لجباز !! اما خب باید به منم حق میداد هرچی نباشه از بچگی باهم بزرگ شده بودیم و من اون رو مثل داداشم میدیدم توقع نداشتم کسی که همیشه برام حکم داداش رو داشته بیاد و بهم بگه که عاشقمه! برای اینکه بیشتر اذیتش کنم لبهام رو تر کردم و مثل دخترهای ذوق زده شونه هام رو جمع کردم و گفتم ــ میدونی رادین من عکس این پسره رو قبلا دیدم خیلی خوشگل و جذابه به خصوص ته ریش مرتب و مردونه اش که دل هر دختری رو میـبره !! به وضوح متوجه شدم که همونطور که سعی میکنه نگاهم نکنه، داره به ته ریش خودش دست میکشه .. خیلی سخت بود جلوی خنده ام و گرفتن فکر کن .. مدیر عامل سگ اخلاق شرکتی که توش کار میکنی و همه ازش حساب میبرن حالا مثل بچه های شیش ساله شده و داره حسودی میکنه! ــ ته ریش رو که همه دارن! مهم اینه که آدم باشه تنهات نزاره اذیتت نکنه و دوستت داشته باشه هه تو هنوز بچه ای معیارهات ظاهر و پول و ماشین و خونه است برای ازدواج زودی جوجه فهمیدی؟ به چهره حسود و پر حرصش نگاهی انداختم و با خنده گفتم ــ اره خب ولی این چیزها هم مهمه دیگه فکرش و بکن،، صبح به صبح دست بکشی روی ته ریش خوشگلش و بگی اقایی نمیخوای بیدا...... ــ بسه!!! از عصبانیت چشم هاش سرخ شده بود اما سعی میکرد ازم پنهون کنه ولی نمیتونست من بهتر از خودش میشناختمش این حسود خان و فنجون قهوه ام رو بین دست هام گرفتم و به رو به رو خیره شدم و بینمون سکوت شد چند دقیقه بعد با فکری که به سرم زد تصمیم گرفتم بهش بفهمونم که من با کسی دیگه قصد ازدواج دارم! ــ ولی میدونی چیه رادین بااینکه این اقا خیلی جذاب و خوشگل و پولداره اما من قصد ندارم که باهاش ازدواج کنم یعنی اگر صدتا خواستگار پولدار و خوشگل دیگه هم بیاد من نمیخوامشون!! ــ چرا ؟!! لحنش خشن بود ولی کنجکاوی ازش میبارید لبهام و غنچه کردم ــ اوممم خب چون من عاشق مرد دیگه ای هستم پوزخند صدادارش خنده ام رو تشدید میکرد ــ کی هست این مرد بدبخت؟ خندیدم و کامل به سمتش چرخیدم چهار زانو زدم و مثل کسایی که میخوان خاطره تعریف کنن با ذوق گفتم ــ میشناسیش! راهنماییت میکنم خودت حدس بزن! عصبی و حرصی و حسود پوف بلندی کشید که سریع شروع کردم و الا ممکن بود بزاره بره و نقشم ناکام بمونه ــ موهای پرپشت مشکی رنگی داره که واقعا ادم همش میخواد دستش و بکنه تو موهاش انقدر خوش حالته که .... ــ خیله خب برو مشخصه بعدی! با خنده لبم و گاز گرفتم و ادامه دادم ــ ته ریش خوشگل و مردونه جذابی داره چشم هاش و هم که دیگه نگم برات انقدر با جذبه و خواستنیه که نمیشه نگاهت و ازش بگیری هیکل و تیپ هم که دیگه اوف مانکنه لامصب .. خلاصه بهت بگم یه جذاب لعنتیه که دومی نداره بیحوصله نگاهم کرد ــ نمیشناسمش بااین مشخصات دادنت کیه؟ لبخندی به غم صداش و چشم های معصوم محزونش زدم .. دیگه دلم نیومد اذیتش کنم به چشم های خوشگلش خیره شدم و لب زدم ــ اسمش رادینه! https://t.me/+ns48xTjSIYgxODU0 https://t.me/+ns48xTjSIYgxODU0 https://t.me/+ns48xTjSIYgxODU0 https://t.me/+ns48xTjSIYgxODU0

- تو دیگه کجا؟! حرف منیژه خانوم، لحن و حالت طلبکارانه اش، بسته شدن در به رویم... همه و همه باعث می شود لبخند روی لبم بماسد. هرچقدر فکر می کنم کمتر به نتیجه می رسم. من هیچ کار اشتباهی نکرده ام که مستحق نگاه پر از تحقیر جاری ام، آن هم در شب عروسی جاری دیگرم و پشت در مجلس باشم! زیر نگاهش طاقت نمی آورم و سر به زیر می شوم. - عروسی دیگه! منیژه خانوم با شنیدن این حرف قهقهه می زند. انگار که خنده دارترین جوک در تمام عمرش را شنیده باشد. میان خنده بریده بریده می گوید: تو؟! واقعا... خودتو... قاطی ما می کنی؟! توِ... توِ گدا گشنه؟! از شدت حقارت دستانم را در هم قفل می کنم. منیژه خانوم با بدجنسی می گوید: - امشب خدمتکار تو عروسی هست! نیازی به وجود تو نیست! قلبم می شکند. تمام این رفتارها از بی غیرتی شوهر خودم آب می خورد. اگر ژوپین مرا مجبور نمی کرد همیشه مقابل خانواده اش خم و راست شوم، هرگز جاری ام مرا خدمتکار خودشان نمی دانست. - هان چیه؟! نکنه آقا ژوپین زبون صدمتریت رو بریده داده هاپو بردتش؟! صدای آهنگ و پایکوبی از داخل خانه به گوش می رسد. دلم می خواست برای چند ساعت هم که شده شاد باشم! - من هم به این عروسی دعوتم! با جان کندن این را به زبان می آورم و نمی گویم که من هرگز خودم را از این طایفه ندانسته ام! نمی گویم اگر اینجا مانده ام، بخاطر آن است که جای دیگری ندارم! بخاطر آنکه بعد از ازدواج از خانواده ام طرد شده ام! منیژه خانوم با نارضایتی از جلوی در کنار می رود و می گوید: باشه! بیا تو! اما حواست باشه به میوه و شیرینی حمله نکنی! حوصله ی آبروریزی ندارم! دلم می خواهد موهایش را بکنم و کف دستش بگذارم. این حرف ها را باید به بچه های خودش میزد که چند سال پیش گند زد به عروسی ام! اما دندان روی جگر می گذارم و پشت سرش راه میفتم. منی که به لطف ژوپین و محروم شدن از غذا، معده ام هر خوراکی ای را رد می کرد، چگونه می توانستم به میوه و شیرینی حمله کنم؟! منیژه خانوم مرا به گوشه ی سالن می برد. - همینجا بمون! حوصله ی ندیدبدید بازیت رو ندارم! درحالیکه تمام وجودم از حقارت و بغض می لرزد همانجا به تماشای رقص بقیه می ایستم. جاری ام با طنازی می چرخد و برادر شوهرم پیشانی اش را می بوسد. یاد شب عروسی خودم می افتم که فقط چند ساعت توانستم لباس سفید بر تنم داشته باشم. چراکه به لطف بچه های منیژه خانوم لباس عروسم کثیف شد! اجازه ی رقصیدن هم نداشتم و خبری از نگاه و بوسه ی ژوپین نبود! نگاهم به کیک چند طبقه می افتد و یاد کیک عروسی خودم می افتم. یک کیک کوچک با تزئین مسخره که پدر شوهرم از سر کوچه خرید و بچه ها با انگشتشان به جان خامه ی قرمزش افتادند! کاش به عروسی نمی آمدم... آن موقع فقط یک حسرت به دلم می ماند و حالا هزاران! به سمت در خروجی میروم که نگاهم به ژوپین می افتد که در حال رقص با دختری است. این بار احساس می کنم جان از تنم رفته است! خودم خوب می دانستم ژوپین دوست دختر دارد، اما انتظار نداشتم در جمع خانوادگی ای که من هم هستم چنین کاری انجام دهد! ژوپین نگاهش که به من می افتد به سمتم می آید و می غرد: اینجا چه غلطی می کنی تو؟! این چیه پوشیدی؟! می خوای آبروم رو ببری؟! - اما خودت این لباس رو برام خریدی! - بسه بسه! واسه من بلبل زبونی نکن! الان هم میری بیرون سالن! - اما من... با غیظ حرفم را قطع می کند. - اما بی اما! فقط میگی چشم! برو بیرون. هر وقت کیک رو بریدن میگم یه تیکه بندازن جلوت! درد حرف هایش از یک طرف و درد نگاه خیره ی آن دختر که منتظر ژوپین است از یک طرف دیگر... - من دیگه اینجا نمی مونم! به خونه هم برنمیگردم! ژوپین می خندد. - کار خوبی می کنی! اگه جایی پیدا کردی، حتما برو! در همان حین پدر و مادرم را می بینم که وارد سالن می شوند. یعنی امکان دارد مرا بخشیده باشند؟! یعنی می توانم بروم؟! ژوپین با تمسخر می گوید: چته؟! سکته کردی؟! - من امروز برای همیشه از زندگیت میرم بیرون! - تو که حتی ننه بابات هم نمی... ژوپین درحالیکه این را می گوید، رد نگاهم را دنبال می کند و با دیدن پدر و مادرم حرف در دهانش نصف و نیمه می ماند. https://t.me/+6YPGB6Vdrc1iNDE8 https://t.me/+6YPGB6Vdrc1iNDE8 خانواده ی دختره بعد از ازدواجش طردش کردن 🥺 پسره مدام تحقیرش می کنه تا اینکه شب عروسی برادرش پدر و مادر دختره میان و دخترشون رو می برن! 🥺

+ برو توی اون اتاق لباساتو دربیار کامل لخت شو تا بیام + لباسامو دربیارم؟؟؟ لخت شم؟؟؟ بدن منو تا حالا کسی ندیده چجوری لخت شم؟؟؟ + من برده هامو قبل رابطه معاینه میکنم من هنوز شالمم از سرم برنداشته بودم چه برسه لخت شم دستام منجمد شد کنار شالمو از سرم برداشتم مانتو و تاپ و شلوارمو هم دراوردم حالا فقط شورت و سوتین برام باقی مونده بود با کلنجار درونی زیاد سوتین و شورتمم دراوردم حالا کاملا لخت بودم دقیقا همون چیزی که گفته بود دستامو جلوی س.ی.نه و بین پام گذاشتم اصلا باورم نمیشد جلوی مردی که برای اولین بار دیدمش کاملا لختم + قبلا س.ک.س داشتی؟ + نه با لمس بدنم انگار آتیشی لای پام روشن شد آرزو کردم دستشو به پایین نبره. کف دستشو روی شکمم گذاشت و از نافم به سمت لای پام برد چشامو بستم و دندونامو بهم فشار دادم. با ضربه به بغل رونم بهم فهموند که پامو باز کنم منم مثل یه ربات گوش به فرمان شدم. انگشتشو لای پام کشید و به بالا آورد. + اسلیوی که توی جلسه اول اینجوری خیس میشه رو میدونی بهش چی میگن؟ + نمیدونم + هرزه دستکش پزشکی به دست و نگاه اخم آلودی به من کرد + روی میز خم شو با.س.ن.تو با دستات باز کن. یه دستگاه از کنار صورتم برداشت و دسته شو چرخوند و هی باز و باز تر شد و دوباره جمعش کرد سر دستگاه رو به پشتم فشار داد و... https://t.me/+4HoNiv_7Tpo1ZDI0 https://t.me/+4HoNiv_7Tpo1ZDI0 فیلم fifty shades of grey رو دیدی؟؟؟ یکی مثل کریستین توی دنیای واقعی 😱 زندگیشو رمان کرده 😐 #براساس_واقعیت_زندگی_نویسنده https://t.me/+4HoNiv_7Tpo1ZDI0 https://t.me/+4HoNiv_7Tpo1ZDI0 هـشـــدار❌ این رمان این رمان خاطرات نویسنده ست و یکبار فیلتر شده به خاطر صحنه های باز جنسی که داره پس اگه علاقمند به رمان های اروتیک نیستید این رمان مناسب شما نیست❌

" نترس زیاد اذیتش نمیکنن با مواد مخدر گیجش میکنن لخت ازش عکس میگیرن تا بتونی طلاقش بدی شرش از سرمون کنده میشه عشقم " کلافه اس‌ام‌اسی که از سمتِ مهشید رسیده بود رو بست و از اتاق بیرون زد ماهی مشغول سرخ کردن کتلت بود ابروهاشو در هم کشید تا اول از همه به خودش بفهمونه جایی واسه دلسوزی برای این دختر وجود نداره! _ دستات چرا قرمزه؟ ماهی ترسیده از جا پرید با دیدنِ طوفان آروم جواب داد _هیچی نگران نباش بخاطرِ گردگیریه طوفان پوزخند زد _ نگران نبودم به دستات نگفتی کلفتی؟ حساسیت به گردوخاک برای خانم خونه‌ست نه کسی که واسه کلفتی اومده ماهی سر پایین انداخت کاش زبون داشت تا فریاد بزنه منم خانم این خونه‌ام! هرچند اجباری و زوری طوفان سمتِ در رفت و صدا بالا برد _بلیطِ برگشتم برای پس‌فرداست حرفایی که زدم یادت نره که کلاهمون بد میره تو هم ماهی آروم سر تکان داد _چشم طوفان نگاهش کرد کاش اینقدر از خودِ نامردش حرف شنوی نداشت دخترک اما با مظلومیت تکرار کرد _ به خانوادتون نمیگم خونه تنهام تا شما رو سوال جواب نکنن تلفنارو هم جواب نمی‌دم طوفان سر تکون داد عذاب وجدانش هر لحظه بیشتر میشد از دخترک عصبی بود که با رضایت ندادن به طلاق مجبورش کرده بود چنین راه بی رحمانه ای رو امتحان کنه پیشنهاد مهشید بود! پول دادن به سه مردِ لاتی که تو محل مهشيد زندگی میکردن تا نصفه شب بیان خونه‌اش! بیان خونه‌ای که زنِ ۱۷ساله ی بی پناهش اونجا میمونه ، از ناموسش عکس بگیرن تا بتونه با عکس ها آبروریزی کنه و حاجی رضایت به طلاقشون بشه _طوفان خان؟ دستش روی دستیگره در موند با اخم نگاهش کرد موهاشو دو طرفش بافته و صورتش بچگانه تر شده بود _بگو _ممنونم عصبی پرسید _برای؟! _برای اینکه دیگه فکر طلاق نیستید محکم پرسید _ اون وقت از کجا میدونی دیگه فکر طلاق نیستم؟ دخترک مستأصل با انگشتاش بازی کرد و نگاهش رو دزدید _ حس می‌کنم... از اون شب که بابام اومد سراغم و تا پای مرگ کتکم زد انگار فهمیدید دروغ نميگم و نمیتونم طلاق بگیرم من ... من میدونم شما قبلِ من یه دختر دیگه رو می‌خواستید خواستم بگم بی چشم و رو نیستم که نفهمم من هرچقدرم باهام بد باشید ، دست روم بلند کنید و بدرفتاری کنید بازم تا آخر عمر ممنونتونم سعی میکنم براتون زنِ خوبی باشم طوفان وارفته دستاشو مشت کرد انگار خدا میخواست بهش تلنگر بزنه ناخواسته نرم شد _ این حرفای خاله زنکی بهت نمیاد بچه‌جون برو زود بخواب فردا مدرسه داری ماهی لبخند و روی پنجه هاش بلند شد _ مراقب خودتون باشید گفت و بَگ پارچه‌ای رو سمتش گرفت _ این کتلت و میوه‌ست برای تو راهتون طوفان نموند تا دلش بیشتر به درد بیاد بگ رو چنگ زد و از در خارج شد پاهاش جلو نمی‌رفت به خودش تشر زد "چه مرگته؟ بلایی سرش نمیارن... فقط چهارتا عکسه" کسی توی سرش فریاد کشید "زنته ، ناموسته همش ۱۷ سالشه هنوز بچه‌ست تو اون خونه‌ی درن‌دشت تنهاست از وحشت سکته میکنه وقتی دو سه تا نره خر برن بالا سرش" مهشید با دیدنش بوق زد ماشین رو خودِ طوفان براش خریده بود به محض اینکه سوار شد لباشو بوسید و ذوق زده با بدجنسی خندید _ زنگ زدم اسی اینا راه بیفتن ، وای خیلی خوشحالم طوفان بلخره گم میشه از زندگیمون بیرون طوفان با اخم سر تکون داد صداش گرفته بود _ راه بیفت مهشید به بگ دستش اشاره زد _ اون چیه؟ عجب بویی داره در ظرف کتلت رو باز کرد و گازی زد با تمسخر سر تکون داد _ دست‌پختش خوبه ، دختره‌ی دهاتی از زنیت فقط غذا پختن یاد گرفته بی‌حوصله غرید _ بسه ، بشین کنار خودم بشینم مهشید بی مخالفت اطاعت کرد و در ظرف دوم رو باز کرد _ هه ، احمق کوچولو مثل زنای دهه شصت خواسته با غذا و میوه دلبری کنه! اینجارو ببین... طوفان نگاهِ سرسری به ظرف انداخت اما خشک شد میوه های ریز شده که بینشون توت فرنگی هم به چشم می‌خورد میدونست ماهی به توت فرنگی حساسیت داره یادش از دستای قرمزش اومد گفته بود بخاطر گردگیری اینطور شده اما... مهشید کتلت دیگه ای خورد و سرخوش خندید _ به اِسی گفتم هر سه بریزن سرش این دختره مثل کنه بهت چسبیده با چهارتا عکس ول نمی‌کنه واستا شکمش از یکی ازینا بیاد بالا تا بترسه و طلاق بگیره قولِ یک شب پر و پیمون به هر سه تاشون دادم! طوفان عصبی و بهت زده پاشو روی ترمز کوبید مهشید جلو پرت شد و لب زد _ چی ش.... دست طوفان توی دهنش فرود اومد تا به حال بارها بخاطرِ دسیسه های این زن ماهی رو کتک زده بود مشتش رو روی فرمون کوبید و صدای عربده‌اش ماشین رو لرزوند _ تو گوه خوردی قولِ ناموسِ منو به اون حروم‌زاده ها دادی آکله مهشید مات نگاهش کرد و طوفان با اخرین سرعت فرمون رو سمت خونه چرخوند صدای دخترک توی سرش زنگ زد (من هرچقدرم باهام بدرفتاری کنید بازم تا آخر عمر ممنونتونم سعی میکنم براتون زنِ خوبی باشم) https://t.me/+h9uZL2fe5e9kYmE8 https://t.me/+h9uZL2fe5e9kYmE8

#همبند_آتش #پارت_507 "فرهان" پشت فرمون می‌شینم و ملیسا هم سوار می‌شه در حالی که از حرص در ماشین رو با شدت فراوون می‌کوبه تا بسته بشه... بهش حق می‌دم، عصبانیه و می‌تونه هر جور که بخواد سر من خرابش کنه! پر اخم بدون اینکه نگاهم کنه غر می‌زنه: - قبل راه افتادنت بگم...چون معلوم نیست توی کدوم جهنم دره‌ای هستیم باهات سوار شدم وگرنه حاضر نمی‌شدم یه ثانیه هم کنار آدم دروغگو و خائنی عین تو باشم! ابروهام بالا می‌پرن... پس راه سختی برای قانع کردنش در پیش دارم... جدی می‌پرسم: - خائن؟! به چی خیانت کردم؟! به سمتم می‌چرخه و حق به جانب می‌گه: - به اعتمادم! چشماش رو ازم می‌گیره و زیر لب مشغول سرزنش خودش می‌شه: - بارها ازم خواستی بهت اعتماد کنم و منم عین احمق ها چشم گفتم! تنها چیزی که الان بهش نیاز نداشتم از دست دادن اعتماد ملیسا بود پس با آرامش می‌‌گم: - هنوزم می‌خوام... باید بهم اعتماد کنی ملیسا چون کاری رو کردم که به صلاح همه بوده! پوزخندی از سر تمسخر می‌زنه و جواب می‌ده: - دستت درد نکنه! نفسم رو بیرون می‌دم و ماشین رو روشن می‌کنم... از آینه وسط دیوید رو می‌بینم که به پایین برمی‌گرده... بالاخره پرونده این گندکاری هم بسته شد، حالا من موندم و خان عمویی که دیگه کِشتیش به گل نشسته و توان مبارزه نداره! با صدای داد ملیسا به خودم میام: - این کوفتی چرا هنوز آنتن نداره؟! با حرص گوشیش رو سر داشبورد پرت می‌کنه و بعد روی مانیتور ماشین مشغول پیدا کردن لوکیشن می‌شه... بعد از چند ثانیه با سر به نقطه مشخص شده اشاره می‌زنه و می‌گه: - اینجاست، برسون و برو...

.

ترفند دور زدن زیر مجموعه همستر 🐹