❤️‍🔥𝚂𝙴𝙽𝙸 𝙸𝚂𝚃𝙰𝚈𝙼𝙰𝙽🍃

Ishq inqirozi... 31-avgustdan...premyera Samara&Shohnur Bizning ishq inqirozga yuz tutdi! Balki sevishni eplay olmadik... -uni sevasanmi?    Gapir! U menga o'tli nigohlarini qadadi,har doim men uchun yoqimli bo'lib kelgan bu ko'zlar ayni dam go'yo qonga to'ldi.. Yelkamdan yanada qattiqroq ushladi... -og'riyapti Shohnur... -gapir dedim senga! Jin ursin! Meni jahl bilan yerga irg'itdi... Siyosat olamidagi yigitning g'aroyib sevgi qissasi https://t.me/+kaUfnVvqoPg1NTRi

#Ajal_izidan Avtor : #Mila Asar haqida : Juda ózgaruvchan harakterga ega bólgan qizning fantastikaga boy bólgan hayoti. Qiz qanday qilib fantastikaga kirib kelishi,óz-ózidan turli vaqtlar aro,zamonlar aro sayohatda bólib qolishi,bularni barini,ótmishni,ózini vazifasini bilib olishi,sevgi yóllari,sinovlari hamda burchini qanday bajarishi haqida sózlovchi hikoya.

Asar boshi...

— Буви-и-и, шуни эслатманг, ўзимни ҳам юрагим сиқилди. Нима бу ҳақида ўйламайди дейсизми?, — деди бу гал Гулбиноз қўлларини илиниб турган сочиққа артиб, сўнг бувисини ўпиб қўяркан, — Иш ҳақида ҳам ташвишланманг. Мен мени ҳурмат қолган ва менга ишонганлар орасида ишлашга ҳақлиман ҳамда шунақасидан топаман ҳам. — Қандай қилиб?, — Омина буви бироз ишонқирамай, ичкарига кириб кетаётган набирасининг ортидан бақирди, — Қаёққа? Гулбиноз, ҳатто, ортига қайрилмай, уфлаганча овозини баландлатди: — Киймимни алиштириб чиқай. Улар бувисига қолиб кетганида ҳали ёшроқ қиз эди. Синглиси ва ўзи. Ота-онаси икки қизини ҳеч нимадан кам қилмаслик ва ўзи шундоқ ҳам тўкилиб ётган уйини тиклаш учун ўзга давлатдан паноҳ топишганди. Хонасига кирганида синглиси қўлидан тушмайдиган телефонини ёстиғи остига тиқиб, опасига қайрилди. — Хуш келибсиз, опажон. Бугун яна қандай машмашалар, — опасининг азвойи бузуқ эканини кўриб гапни ўзгартирди, — Сизга нима бўлди? Кайфиятингиз йўқ... — Ишдан бўшадим... Гулбиноз ўзини беҳол ётоғига ташлаб шифтга тикилди, икки оппоқ қўллари жуфтлашиб, кўксининг устига қўйди. — Янами?! Ҳа, бу савол уларнинг уйига нечанчидир марта такрорланиши. Гулбиноз эса ишдан бўшашдан зерикмайди. — Атай қилаётганим йўқ, Нозигул, — Гулбиноз орада хўрсиниб қўйди, — Асабларимни тамом қилишди. — Яна ўша турқи совуқ аёлми? Гулбиноз ишлайдиган жойда бир аёл бор эди, ёши тахминан ўзидан ўн катта, аммо ўзини ёш қизчалардек ҳисоблаб, ёшини сир тутадиган ҳамкасби илк кундан унга тинчлик бермаганди. Ниҳоят ўз истаганига эришиб, Гулбинозни ишдан бўшатирди. Қиз унга нима ёмонлик қилган, ўзи ҳайрон. — Ўша Эъзозахонни эслатма илтимос. — Лекин опа, — Нозигул аста опасининг ёнидан жой олди, — Ота-онам ҳали бери пул жўната олмайди, эшитдингизку. Муоммоларини ҳал қилгунча икки ой кетаркан, бувимга жўнатган пуллари эса тугаш арафасида, барча сиздан умид қилаётган эди. Ҳали замон холам ҳам қайтиб қолади, лекин холамни ойлиги ўзи ва Зафардан ортмайди. Гулбинознинг битта дона холаси бор бўлиб, уч йил аввал турмуши ўхшамай ажрашиб қўя қолган ва ўғли Зафар билан ёлғиз қолишганди. Гулбинознинг ота-онаси четга ишлагани кетганида бувиси уларга қараб ўтириш учун, бўйи етган икки қизни ёлғиз қолмаслиги учун уларнинг уйига кўчиб келди, ўзининг уйини эса ижарага қўйди. Барибир тоғаси билан келинойиси ҳам четда эди, бувисига улардан бошқа қарайдиган одам йўқ. Шундай қилиб бувиси ва набиралари бир бирига қарайди. Холаси эса иши туфайли вилоятга кўп чиқиб кетади, қайтганида тўғри Гулбинозларнинг уйига келади. Бувиси шунга кўндирган. Шундай қилиб қаровсиз ҳовлида холаси, ўғли, бувиси ва шу икки қиз истиқомат қиларди. — Сен ҳам ишла. Гулбиноз муоммоларга ечиб топгандек қувониб кетди. — Мен ҳам?, — Нозигул қошини кўтарди, — Мен қаерда ишлайман? — Билмасам энди, сиз ҳам катта қиз бўлиб қолдингиз! Гулбиноз кесатганча ҳаммомга кириб кетди. Сувни ёқиб қўлини ва юзини яхшилаб чайгач, шу ердаги ойнага қараб турди. Ўзининг аксига анча боқди. Нега бир жойда муқим ишлай олмайди. Ҳамма уни ёмон кўришига қандай асоси бор? Нега уни яхши кўрадиганлар кўра кўпроқ ғаши келиб мулоқат қиладиганлар кўп? У одамларга нима қилганди? Тарбияси жойида бўлса, баъзи қизларга ўхшаб босар тусарини билмай қолган. — Салгина заҳарман холос, — деди аксидан кўз узмай. — Салгина?, — ортидан кирган Нозигул кулди, — Яхшигина денг! Гулбиноз қўлидаги сочиқни синглисига қарата отди. — Буни уларга кўрсатмаганман, доим ўзимни яхши тутишга ҳаракат қиламан. Агар менга ҳеч ким тегмаса ҳеч қачон чакагим очилмаган. Лекин, нега мени бунчалар кўра олишмайди? Мен дунё гўзали эдимми? — Сиз жуда беғубор ва мулойим кўринасиз, ҳудди мендек, — кулди синглиси, — Одамлар сизни фаришта ниқобини тақиб юради атайлаб деб ўйласа керак. Масалан, эркаклар?, — шундай деб опасини айлантирди, — Бунчалар тарбияли ва ёқимтой қиз экан дейди. Ўзингизни жуда яхши тутасиз. Бу эса бошқа аёларга ёқмайди. Чунки улар сизни ўзини масумадек тутиб юради деб ўйлайди. Тушуняпсизми?

— Масума?, — энди Гулбиноз кулди, — Менми? Шундай кўринаман, Нозигул. — Айнан шу чеҳрангиз сабабли аёлларнинг нафратига сазоворсиз. Ойимнинг бир гапи бор ёдингиздами... — Тупроғи енгил одамлар!, — бармоғини шиқиллатиб деди Гулбиноз. — Шундай! Бунчалар тупроғингиз енгил бўлмаса, сизни илк марта кўрган одам ҳам ҳасаддан куяди. — Нозигул!, — Гулбиноз бирдан эсига тушган нарсадан сакраб тушди, — Гранд Ҳоусе деган жойни эшитганмисан? — Қандай жой? — Таксист амаки қандайдир катта жой ҳақида гапирганди. Онлайн ҳужжат топширса бўларкан, — хонага кирар кирмас сумкасини титкилаб телефонини қўлига олди, — Бир кўрайчи, нима экан у. Телефонда чиққан расмларга кўра қандай жой эканини англаш қийин бўлди. — Нима экан, опа ўқиб кўринг. — Гранд Ҳоусе, Ўзбекистондаги илк туристик-меъморий қароргоҳ бўлиб, ўз бизнес шаклига тарихий ёдгорликлар, савдо комплекслари ва дам олиш зоналарини қамраб олади. Шунингдек кичик бизнес шакллари ҳам мавжуд. — Қизиқ, бу ерга ким бўлиб ишга кирмоқчисиз? — Билмайман! Синглиси ҳудди унга ишонмагандек ўзини тутиши Гулбинознинг асабларини бироз таранглаштирди. — Хуллас мен ҳужжат топшириб қўявераман, — деди қиз рўйхатдан ўтиш тугмасини босиб, — Фақат... Бу ерда менинг йўналишимда... Иш йўққа ўхшайди... Рўйхатни охиргача кўриб чиқиб, кайфияти тушиб кетди. Синглиси унга қарашиб юбориб, минг хил ўйловлардан сўнг оддий лавозим бўлимини танлашди. — Нега ахир, — Гулнознинг жаҳли чиқди, — Мен оддий ходим бўлиб ишлайманми? Нозиш, мен олий маълумотлиман! — Бошқа иложи йўқ экан опа кўрдингизку. Ходимларга катта талаб қўяркан, — Нозигул экранга уриб қўйди, — Сиз аввал бир суҳбатдан ўтиб келингчи, бу ёғига Худо Подшоҳ!

Қиз амакининг гапига аҳамият бермай машинадан тушиб, икки эшик наридаги уйи томон шаҳдам қадам босиб кетди. Уйга кирар кирмас, димоғига эндигина билқиллаб пишган овқатнинг ҳиди урди. Айнан шу пайт қорни очганини чиндан ҳис қилиб, узоқдан чироғи ёниб, кўриниб турган ошхонага борди. — Мен келдим, — ичкарига кирар кирмас, деди қиз ҳовлиқиб, — Бувижонимга алангали саломлар! — Тўғри салом бер қизим, — телевизор кўриб ўтирган бувиси кўзойнагини тўғирлаб набирасига қарадию, оёқ остини кўриб эси чиқиб кетай деди, — Оёқ киймингни еч, ярамас қиз! Сенга неччи марта айтдим, гилам тўшалмаган бўлса ҳам кўча оёқ киймингни ечиб кир деб! — Буви-и-и, — қиз эркаланиб қўйди пошнали олди ёпиқ оёқ кийимини ечаркан, — Кафелку... — Барибир! Синглинг неча марталаб артди, сен дарров кир қиласан. Бу ер ошхона бўлса, оёқ тагидаги микробларинг бутун уйга кирадику, болам. — Хўп. Қиз аста қозон бошига бориб, ичига қаради. Яшил барглари ялтираб туриб, ичида ўзидан хушбўй ҳид таратиб овқат пишиб турибди. Ёки пишиб бўлган. — Дўлмами?, — деди биттасини қўлига олиб бир тишлам тишларкаб, — Эрталаб росса егим келди дегандим. — Қўлингни юв! Гулбиноз!, — бувиси яна урушиб жеркиб берди, — Сенга атаб пиширдим шуни. Боя телефонда нима дединг, ишдан бўшадим дедингми?, — Гулбинозга гап таъсир қилмагач, ёнига бориб қўлидаги пульт билан ўнг қўлига уриб қўйди, — Қўлингни юв! Нега бўшадинг ишдан? — Асабимни бузишди, — деди Гулбиноз раквина ёнига бориб, — Мени ёш деб менсишмаяпти. Мажлисда ҳам ғоялар билан чиқаман ҳеч ким эшитмайди. Аслида бу мени вазифамку. — Ёшлигинг қолибдими?, — деди Омина бувиси пультни ўйнатиб, — Ўзинг катталарга гап қайтаргандирсан? — Катта деб мени истаганча ерга урушидами?, — Гулбиноз энса қотириб, яна қозон бошига бордида, битта дўлмани оғзига соволди, — Йўқолсин ҳаммаси. Олса ишимни олади, жонимни эмас. — Сен қиз ҳеч узоққа бормадинг. Бироз тилингни тийишни ўрганганингда бир жойда тош қотармидинг. Эртага қандай эрга ёлчийсан, ҳайронман, — деди бувиси юраги ачишиб, — Ота-онанг сизларни деб четда ишлаб юрибди.

1-боб. Яна бир омадсизлик. Яна битта ишдан ҳайдалди. Тўғрироқ қилиб айтганда, ўз ҳуқуқини паймол қилишга йўл қўймади, бу катта ёшли ишчиларга ёқмади ва директори қолган ходимларга ён босиб секин эшикни кўрсатиб қўйди. У эса йўл бўйлаб ўйлаб кетди. «Наҳотки шу қадар жиззаки ва беткачопар бўлсам?» Ахир, у тегишимаган одамни тирнамаса? Одамларнинг ўзи унга тегишиб сўнг уни айбдор қилиб қўйишса нима қилсин? Шунча вақт ожизлик қолишига рухсат бера олмаётган қиз, ихтиёрсиз равишда йўл бўйи уйигача йиғлаб келди. Ора-орада таксичи орқа ўриндиқда ўтириб олганча, ҳиқиллаб кетаётган қизга ғалати қараб қўйди. — Нега йиғлаяпсиз?, — таксичи амаки кўнгли бўлмай сўради охири, — Кимдир хафа қилдими? Амакининг юзидан маълумки, у қизни қандайдир йигит хафа қилган деб ўйламоқда. Билмайдики, арзимас қиз собиқ ҳамкасблари туфайли ичидан тўкилмоқда. — Ишдан кетдим, — деди базўр бурнини тортиб, қўли билан юзига тушган кўз ёшини артаркан. — Шунга хафамисиз?, — таксист амаки самимий кулиб қўйди, — Эх, қизим бу дунёда ҳеч нима кўз ёш тўкишга арзимайди. — Шундай дейсизку, амаки..., — қиз бирдан ҳаёл суриб қолди, — Барибир алам қиларкан. Бир йил меҳнатим кетганди. — Неча ёшсиз қизим?, — амаки яна саволга тутди. Қизнинг юзи буришди. Кап-катта эркак имкон топилиши билан ёш қизга гап отсада! — Ҳеч бўлмаса исмингизни айтарсиз?, — амаки қиз нотўғри тушунганини бўлиб мийиғида кулди. Орқада ўтирган қиз яна оғзига талқон солингандек жимиб қолгани учун таксичи амаки мужмал бўлиб айтишга арзигулик гап излади. — Мени нотўғри тушундингиз, чоғи? — Нима учун? — Ёш сўрадим, исм сўрадим... — Ҳа... — Касбингиз нима эди, ишдан кетишга нима сабаб бўлди?, — амаки яна гапга тутгач, қизнинг афти ангори ўзгарди. — Тренермен, — қисқа жавоб берди қиз. — Спортсладй? — Йўқ. Спортдан эмас. Компания бошқарув тренери. — Бизнес тренерми? — Шунақароқ. — Қаерга қарамасам, ҳамма психолог, — амаки яна бир бор кулди. — Мен психолог эмасман, тренерман, — қиз дарров чўрт кесди. — Масалан, мен ҳам аслида таксист эмасман десам ишонасизми? Қиз ялт этиб кўз қири билан амакига қараб, кўзгу орқали кулгу жилваланиб турган кўзларини кўриб кулиб юборди. — Ва сизни қандайдир ўз бизнесингиз бор. Ҳозир шунчаки зериканингиздан ёки ҳоббй бўлгани учун одам олгансиз. — Умуман олганда, ҳа. Ишонмайсизми? — Йўқ, нега энди? Ишонаман. — Унақага ўхшамайди. — Қайси таксига чиқсам шундай дейдида, — қиз тушунтиргандек бўлди, — Масалан нега сизни машинангиз оддий? — Кўзбўямачилик. Қиммат машиналаримдан бирида чиқсам, сиз ўтирмаган бўлар эдингиз. Қизнинг жаҳли чиқди. Нима, у ёш бола бўладиган аҳмоқмиди? Ёш йигит бўлганида бошини айлантиряпти деб тушунарди, ёши катта амаки нима учун бу гапларни айтяпти? — Ҳазиллашдим, тўғри айтасиз, мен миллионер эмасман, — амаки деди бир зум ўйланиб, — Бу эса менинг касбим. Ота касбим. Қиз индамай қўя қолди. Билганди шундай бўлиб чиқишини. Машина ўзи яшайдиган кўчага қайрилганида, ҳалиги амаки сўнгги бор гапириб олай деди чоғи. — Сиз креатив маслаҳатчилик қила оласизми? — Касбим шунга яқин, — қиз шошилибгина келишилган пулни сумкасидан олди, — Мана келишган пулимиз, амаки. — Шаҳар марказида «Гранд ҳоусе» филиали бор биласиз-а? Ўша ерга яна бош иш ўрнига ваканция эълон қилинибди. Эрталаб эълонда эшитгандим. Омадингизни синаб кўрарсиз, зўр жой дейишади.

Сен истаган ҳаёт Муаллиф: #Эфнан

Ассалому алайкум барчага. Мен янги админка #Эфнан бўламан. Бу каналда бугундан янги асар ташлаб тураман, сизлар билан келишиб ва танишиб кетамиз деган умиддаман. Менга имкон берган канал эгасига катта раҳмат 🥰

Assalomu alaykum kapalaklaaaar. 🪻💙🦋 Dangasa yozuvchingiz shu yerda. Ammo yaxshi va yomon xabar bilan. Yomoni ijoddan ketyapman. Yaxshisi esa kanal huvillamaydi. Bitta yaxshi yozadigan qiz topdim. Yozishi ham oʻzi ham yoqdi. Sizlarga ham yoqadi degan umiddaman. Men esa qachon ijodga qaytishim noma'lum. Shungacha oʻz asarlarini sizlar bilan boʻlishadilar. Ijodni endi boshlagan ekanlar. Qoʻllab quvvatlash kerak albatta. ❤️ Barchaga raxmat azizlarim. #Lady_milo shu yerda boʻladi. Shunchaki ijod qilmayman. Sabablar bor.