سلامت - مدرسه زندگی زنبق

البته نباید یک نگاه کلی به این موضوع داشت و تصور کرد که سطح قیمت‌ها در بعضی استان‌ها پایین‌تر از استان‌های دیگر بوده، چراکه ممکن است به دلیل قیمت بالای کالاها در این استان‌ها، سطح تقاضا و خرید ساکنان پایین آمده و از شتاب رشد قیمت جلوگیری کرده باشد. شوک گرانی 3‌ساله به نظر می‌رسد بخش بزرگی از افزایش سطح تورم عمومی پس از حذف ارز ترجیحی 4200 تومانی و جایگزین کردن آن با عددی بالاتر (28500 تومان) در سال 1401 و با عنوان «جراحی اقتصادی»‌رخ داده است. در بسیاری از گروه‌های کالایی 1.5 تا 2.5 برابر شدن سطح تورم کشور در 3‌سال اخیر مشهود است. در گروه خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها سطح تورم 3سال گذشته 1.7 درصد رشد کرده . سطح تورم گروه کالایی گوشت قرمز و گوشت ماکیان 2.7 برابر در این 3‌سال رشد داشته است. تورم 3‌ساله در بخش روغن و چربی‌ها 2.7 برابر شده و دربخش چای و قهوه نزدیک به دو برابر شده است. در گروه کالایی پوشاک و کفش سطح تورم در سه سال 1.6 برابر شده است. در حوزه اجاره مسکن این عدد 1.2 برابر شده است. در بخش بهداشت و درمان تورم در 3 سال نزدیک به 1.5 برابر شده و تورم بخش «استفاده از حمل و نقل عمومی»‌در این3 سال دو برابر شده است. اما نکته جالب، بخش‌هایی مانند تفریح یا هتل‌داری و رستوران‌داری است. تورم بخش تفریح و فرهنگ در این 3 سال 1.3 برابر شده و تورم حوزه هتل‌داری و رستوران 2.5 برابر طی سال گذشته رشد کرده است.

#قانونگذاری_در_حوزه_سلامت هزینه خانوارها در سه سال ۱.۵ برابر شد! بررسی‌ داده‌های تازه‌ای که مرکز آمار ایران از شاخص قیمت مصرف‌کننده در اردیبهشت‌ماه ارایه کرده نشان می‌دهد به‌ طور متوسط سطح تورم ایرانی‌ها در 3 سال گذشته نزدیک به 1.5 برابر شده است. این در حالی است که شوک قیمت‌ها در بخش کالای خوراکی بیشتر است و به سمت 2‌برابر شدن ظرف سه‌سال رفته است. اما این عدد از کجا آمده؟ داده‌های مرکز آمار نشان می‌دهد شاخص قیمت مصرف‌کننده برای خانوارهای کشور در اردیبهشت‌ماه امسال به عدد 243 رسیده است. در این اعداد و ارقام، قیمت سبد هر استان در سال پایه که اکنون 1400 است، برابر ۱۰۰ در نظر گرفته می‌شود. بنابراین وقتی سبد مصرفی کل کشور در اردیبهشت‌ماه به عدد ‌ 243 می‌رسد، یعنی قیمت سبد مصرفی خانوارها از سال 1400 تاکنون 143‌درصد رشد کرده و به عبارتی فقط در سه سال، حدود 1.5 برابر شده است. در بخش کالای خوراکی عدد شاخص در اردیبهشت ماه 274.4 رسیده که نشان می‌دهد نزدیک به 175 درصد در سه سال رشد تورم ایجاد شده است. در بخش کالای خوراکی و خدمات نیز عدد شاخص به حدود 230 رسیده و نشانگر 1.3 برابر شدن سطح تورم ایرانی‌ها در این بخش است. البته باید توجه داشت که 1.5 برابر شدن تورم در عرض سه سال، به مدد تغییر «سال پایه» به دست آمده است. مرکز آمار سال گذشته با تاخیر در اعلام نرخ تورم، دلیل آن را «تغییر سال پایه»‌ از 1395 به 1400 عنوان و هدف از این کار را « فراهم شدن امکان محاسبه واقعی‌تر نرخ تورم » ذکر کرد. اتفاقی که در سال‌های گذشته نیز رخ داده بود. اولین‌بار، بانک ملی ایران در سال 1315، محاسبه شاخص هزینه زندگی و شاخص بهای عمده‌فروشی کالاها را در نقاط شهری آغاز کرد. در سال 1338، با تغییر سال پایه، محاسبه شاخص هزینه زندگی و شاخص بهای عمده‌فروشی کالاها مورد تجدیدنظر قرار گرفت و با تاسیس بانک مرکزی ایران در سال 1339، مسوولیت تهیه شاخص‌های مذکور، به این بانک محول شد. بانک مرکزی ایران، با توجه به تغییرات قابل ملاحظه در الگوی مصرف خانوارها و ترکیب هزینه آنها، سال 1348 را سال پایه قرار داد. در سال 1353 سال پایه به این سال تغییر کرد. در سال 1361، ایـن سال به عنـوان سال پایه انتخـاب شـد و تجدیدنظر در زمینه محاسبه شاخص‌های مذکور به عمل آمد. بانک مرکزی در سال 1378، سال پایه را از سال 1369 به سـال 1376 تغییـر داد. در سال 1391 اطلاعات این شاخص براساس سال پایه 1390 توسط دفتر شاخص قیمت مرکز آمار ایران محاسبه و در سالنامه آماری کشور قرار گرفته و منتشر می‌شود. سپس سال مبنا 1395 تعیین شد و دست آخر همین یک سال پیش، ‌سال پایه به 1400 تغییر پیدا کرد. از این تحولات دو چیز بیش از همه دیده می‌شود: اول «تورم مزمن» اقتصاد ایران است که بیش از سه دهه ادامه یافته و تلاش‌های دولت‌های مختلف برای پایین کشیدن آن، به کاهش مقطعی تورم در یک یا دو سال انجامیده و در بقیه سال‌ها، همواره در عددی بالای 20 یا 30 درصد حرکت کرده است. نکته دوم، ‌تغییر سال پایه است که به گونه خاصی، تورم به وجود آمده را در «عدد»‌اعلام شده پایین‌تر نگه می‌دارد اما مردم عادی به خوبی آن را لمس می‌کنند. به طور مثال، ‌مردم می‌بینند که یک دستگاه خودروی پراید در سال 87 به قیمت 7 میلیون تومان فروخته می‌شد و الان باید بالای 300 میلیون تومان برای آن پرداخت کرد. یا مثلا قیمت یک کیلو گوشت قرمز در سال 95 حدود 15 هزار تومان بوده و الان بالای 600 هزار تومان است. ممکن است که روی کاغذ و عددهای اعلام شده، تورم و میزان چند برابر شدن قیمت‌ها پایین باشد؛ ‌اما سطح عمومی قیمت رشد کرده و به رشد خود هم ادامه می‌دهد. شرایط پیچیده تورم در استان ها اما با همین فرمول می‌توان دید که میزان تورم در 19 استان کشور بالاتر از سطح متوسط کل کشور است. هرچند شتاب رشد قیمت‌ها در این 3 سال متفاوت بوده است. مثلا در استان مرکزی یزد قیمت سبد مصرفی خانوارها بیش از 170 درصد در این 3 سال رشد کرده. یا در استان مجاور یعنی اصفهان، این عدد 158 درصد بوده است. در استان‌هایی مانند آذربایجان غربی با رشد بیش از 157 درصدی روبه‌رو بوده‌ایم و در کرمانشاه یا کردستان رشد نزدیک به 160 درصدی در این 3 سال رخ داده است. در عین حال در یکسری استان‌ها نیز ارقام پایین‌تر بوده است. استان‌هایی مانند خوزستان، سمنان، قم، تهران، مازندران و حتی بوشهر در این 3 سال با شتاب کمتری در افزایش قیمت سبد مصرفی خانوارها روبه‌رو شده‌اند. مثلا در استان تهران، میزان افزایش قیمت سبد مصرفی خانوار از سال 1400 تاکنون 130 درصد بوده. یا در قم، این عدد 145.1درصد شده است.

#بیماریهای_شایع چرا آلزایمر در ایران جوان شد؟  در هر سه ثانیه یک نفر در دنیا یادش می‌رود که کجاست، چهره فرزندانش را فراموش می‌کند و به‌خاطر نمی‌آورد که چه غذاهایی را دوست داشته و با دوستانش چه خاطراتی را پشت سر گذاشته است. این اتفاق در ایران هم رخ می‌دهد در کشور ما هر ٧دقیقه یک نفر به «دمانس» - زوال عقل - مبتلا می‌شود که باعث شده تا یک‌میلیون و چهارصد هزار نفر با این فراموشی کُشنده دست‌وپنجه نرم کنند. از زمانی که کرونا آمد، جهان شکل دیگری از خودش را نشان داد. حتی بیماری‌هایی که پیش از این نیز وجود داشته‌اند نیز شمایل دیگری از خودشان را رونمایی کردند. کرونا در بین انسان‌ها فاصله انداخت و روابط اجتماعی را تا حد زیادی کاهش داد. حالا این روابط کم، وقتی با ترس، اضطراب، وسواس و انزوا همراه شد خودش را به شکل بیماری‌های مختلف ازجمله آلزایمر نشان داد. چندوقت پیش خبری در رسانه‌ها منتشر شد که نشان می‌داد سن ابتلا به آلزایمر به ٤٩سال رسیده و این زنگ خطری برای جامعه است که تا چند سال آینده به مرحله میانسالی می‌رسد. معصومه صالحی، مدیرعامل انجمن دمانس و آلزایمر ایران که این خبر را داده بود به سؤالات «شهروند» در مورد ابعاد مختلف این ماجرا پاسخ می‌دهد. 🔅شما اعلام کردید که بیمارانی زیر ٥٠سال داشته‌اید که به آلزایمر مبتلا بوده‌اند. چرا سن آلزایمر کاهش پیدا کرده است؟ کرونا شرایط زندگی انسان‌ها را تا حدود زیادی تغییر داد. یکی از دلایلی که آمار این بیماری را بین مردم بالا برده است افسرگی هایی است که پس از کرونا ایجاد شد. هم‌اکنون بیمارانی داریم که با وجود آنکه هنوز به ٥٠سال نرسیده‌اند به آلزایمر مبتلا شده‌اند. بیش از ٤٠٠بیمار در انجمن شناسایی شده‌اند که در فاصله ٤٠تا ٦٠سال قرار دارند و در مرحله پیش آلزایمر قرار دارند. 🔅چطور می‌توان از دمانس یا آلزایمر جلوگیری کرد؟ نوع رژیم‌های غذایی و به چالش کشیدن مغز دو راهکار اساسی است که می‌تواند در درمان دمانس یا زوال عقل تأثیرگذار باشد. در این مسیر بهتر است درمان از کودکی آغاز شود. حذف فست‌فودها از رژیم‌های غذایی یا آموزش یک زبان جدید می‌تواند در تقویت حافظه فرد موثر باشد. یکی از دلایل ابتلا به دمانس یا آلزایمر در میانسالی ضربه به سر در دوران کودکی یا جوانی است. به همین دلیل استفاده از کلاه ایمنی یا بستن کمربند در خودرو می‌تواند از این اتفاق تا حدود زیادی بکاهد. کم کردن مصرف گوشت قرمز، نمک، شکر و ورزش کردن نیز می‌تواند در پیشگیری از این بیماری تأثیرگذار باشد. 🔅از کجا بفهمیم که در معرض آلزایمر قرار داریم؟ فرد مبتلا کم‌کم خاطرات، توانایی و مهارت‌هایی را که پیش از این داشت، از خاطر می‌برد و خودکنترلی خویش را از دست می‌دهد. علائم بروز آلزایمر هم اغلب ۵، ۱۰ یا حتی ۲۰ سال قبل از آشکار شدن آن، شروع می‌شود که یکی از بارزترین آنها اختلال در به‌خاطر سپردن اطلاعات جدید است. اما وقتی این بیماری پیشرفت می‌کند، فرد دچار نوعی سرگردانی و گیجی می‌شود. فرد مبتلا به آلزایمر سه مرحله را پشت سر می‌گذارد؛ پیش‌بالینی، اختلال شناختی و زوال عقل یا همان آلزایمر. در مرحله اول فرد علائمی را نشان می‌دهد که علامت‌های شروع آلزایمر است. شروع فراموشی‌ها، اختلال در عملکرد طبیعی و قضاوت و حتی اشتباه در استدلال و ادراک از مشخصه‌های این مرحله است. هر چقدر که زمان بگذرد و بیماری شدیدتر شود، مهارت‌های زبانی و ادراکی نیز کاهش پیدا می‌کند. در چنین مواقعی فرد مدام از دیگران می‌ترسد و با هر رفتاری واکنش تند نشان می‌دهد. چنین فردی نسبت به استرس و رفتار اطرافیان حساس‌تر می‌شود و از این مرحله که بگذرد فرد به مرحله حاد بیماری می‌رسد که در آن هیچ کنترلی بر رفتار خود ندارد. 🔅چند توصیه برای پیشگیری از ابتلا به آلزایمر -تا جایی که می‌توانید ورزش کنید. -غذاهای سالم بخورید. در رژیم غذایی‌تان هم این موارد را بگنجانید؛ غلات کامل، سبزیجات برگِ سبز، ماهی، لوبیا، روغن زیتون و آجیل. -وقت خود را با دوستان بگذرانید و به سرگرمی‌ها ادامه دهید. ارتباطات اجتماعی ممکن است اتصالات سلول‌های عصبی را در مغز تقویت کرده و حافظه و تفکر را بهبود بخشد. -مدیتیشن را تمرین کنید. مدیتیشن ممکن است فشار خون، اضطراب، افسردگی و بی‌خوابی را کاهش دهد. -خوب بخوابید. شواهد زیادی نشان می‌دهد که خوابِ خوب می‌تواند به پیشگیری از آلزایمر کمک کند و با پاکسازی آمیلوئید بیشتر از مغز مرتبط است. یک مطالعه هم نشان داده افرادی که در دهه ۵۰ و ۶۰ زندگی خود ۷ ساعت در شب می‌خوابیدند در مقایسه با افرادی که ۶ ساعت یا کمتر در شبانه‌روز می‌خوابیدند ۳۰ درصد احتمال ابتلا به زوال عقل کمتر بود. @salamat_zanbagh

#قانونگذاری_در_حوزه_سلامت به مناسبت پنجاهمین سالگرد برنامه گسترش یافته ایمن سازی و واکسیناسیون، در مطالعه‌ای که مقاله آن در مجله لنست منتشر شده (لینک)، تاثیر این برنامه (برای ۱۴ عامل عفونی) در ۱۹۴ کشور و در فاصله پنجاه ساله بین ۱۹۷۴ تا ۲۰۲۴، با مدل سازی بررسی شده است. این برنامه واکسیناسیون از سال ۱۹۷۴ توانسته تا از مرگ ۱۵۴ میلیون نفر جلوگیری کند. از این تعداد، ۱۴۶ میلیون نفر کودک زیر پنج سال و ۱۰۱ میلیون نفر زیر یک سال بوده‌اند. بیشترین کاهش مرگ ناشی از واکسیناسیون برای سرخک (۹۳/۷ میلیون نفر) بوده است. به واسطه این برنامه به طور میانگین، به ازای هر مرگی که جلوگیری شده، ۶۶ سال عمر اضافه شده است و این در مجموع و با در نظر گرفتن کاهش مرگ، بیماری ها و ناتوانی ها، نزدیک به ۱۰/۲ میلیارد سال زندگی (۶۶ سال برای هر کدام از ۱۵۴ میلیون مرگ جلوگیری شده به طور متوسط) می‌شود. برآورد شده است که چهل درصد از کاهش مرگ و میر در نوزادان به واسطه واکسیناسیون بوده است و این تاثیر برای منطقه آفریقا از سازمان بهداشت جهانی، بیش از ۵۰ درصد بوده است. در سال ۲۰۲۴، احتمال زنده ماندن یک کودک زیر ۱۰ سال تا تولد بعدی‌ اش (یک سال عمر بیشتر)، ۴۰ درصد بیشتر از یک حالت فرضی بدون واکسیناسیون از سال ۱۹۷۴ برآورد شده است و افزایش احتمال بقای ناشی از واکسیناسیون تا اواخر بزرگسالی (برای ۲۵ و ۵۰ سال به ترتیب: ۳۵ و ۱۶٪) نیز قابل مشاهده بوده است. منبع: ساینتومتریک

#آسیب‌های_اجتماعی_و_سلامت بیش از ۵۰ هزار مرگ در سال در ایران مستقیم با مصرف دخانیات است!! محمدرضا مسجدی،دبیرکل جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات: «استعمال دخانیات در میان دختران زیر ۱۵ سال، ۱۳۵ درصد افزایش یافته است». او نگفته این افزایش در چه بازه زمانی رخ داده است. او هزینه مصرف دخانیات در ایران را سالانه ۱۸۰ هزار میلیارد تومان عنوان کرده و گفته است دو برابر این رقم هم باید برای درمان بیماری‌های ناشی از مصرف سیگار هزینه شود. حمیدرضا شاهسون،از اعضای جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات: سالانه ۷۰ میلیارد نخ سیگار در ایران تولیدمی‌شود. شرکت‌های تولیدکننده سیگار در ایران از ۱۰ واحد به ۲۸ واحد افزایش یافته است. سن مصرف سیگار در ایران به دوره دبستان رسیده است. حسین فرشیدی،معاون وزیر بهداشت: سالانه ۵۰ هزار نفر در ایران به دلیل عوارض مصرف سیگار جانشان را از دست می‌دهند.سالانه باید ۱۰ هزار میلیارد تومان از درآمد شرکت‌های تولیدکننده سیگار به وزارت بهداشت پرداخت شود، اما تاکنون تنها پنج هزار میلیارد تومان از این مبلغ پرداخت شده است

#محیط_زیست_و_سلامت فرونشست ۵۷ هزار کیلومتر مربع زمین در ایران در سه دهه گذشته۱۵۰ میلیارد مترمکعب آب بیشتر از حد معمول از آبخوان‌ها برداشت شده و این مساله سبب فرونشست زمین در محدوده‌ای دست‌کم ۵۷ هزار کیلومتر مربع با میزان به طور متوسط یک سانتی‌متر در سال شده است. به گزارش ایلنا، محمد درویش، کارشناس حوزه آب با بیان این مطلب گفت که "کارآیی مناطقی که دچار فرونشست شده‌اند از دست رفته و تا زمانی که ناترازی آبخوان‌ها کنترل نشود، مهار بحران فرونشست امکانپذیر نیست". این کارشناس همچنین یادآور شد که "مصرف آب در بخش کشاورزی و صنعتی، باید متناسب با توان بومی کشور باشد". درویش خواستار تعریف نوعی از اقتصاد در کشور شد که "آب‌محور" نباشد و اظهار داشت: «تا زمانی که همه تخم‌مرغ‌های‌مان را در سبدی نگذاریم که چشمش به آسمان باشد، هرگز امیدوار نباشیم که بحران و خطر فرونشست را مهار کنیم.» بر اساس اظهارات کارشناسان، میزان فرونشست زمین در ایران ۹۰ برابر میانگین کشورهای توسعه یافته است. مهمترین دلیل فرونشست در ایران "بحران آب" است. درحال حاضر ۳۰۰ دشت ایران دچار پدیده فرونشست هستند و در برخی شرایط از فرونشست عبور کرده و زمین وارد مرحله بحرانی ایجاد فروچاله‌ها قرار گرفته است. اصفهان، بالاترین خطرپذیری فرونشست زمین را دارد  و این پدیده حدود ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر را در محدوده کلانشهر اصفهان و اطراف آن تهدید می‌کند. بر اساس سند امنیت غذایی در کشور و ابلاغ آن توسط مجلس شورای اسلامی تا سال ۱۴۱۱ باید  ۳۰ میلیارد متر مکعب آب در بخش کشاورزی صرفه‌جویی شود و ۴۵ میلیارد متر مکعب ناترازی آبخوان‌ها و ۲۰ درصد فرسایش خاک کاهش پیدا کند، با این وجود چگونگی اجرای این سند مشخص نیست.

#والدگری چهار دلیل برای اینکه به دخترتان نگویید  «زیباست» اظهارنظرهای گاه و بیگاه در مورد ظاهر یک دختر ممکن است باعث آسیب او شود، حتی اگر مثبت به نظر برسند! وقتی به‌طور مکرر درباره ظاهر دخترمان اظهار نظر کنیم و زیبایی صورت و بدنش را تحسین کنیم، این پیام را به او می‌دهیم که ظاهرش مهم‌ترین و قابل اعتناترین ویژگی اوست. شاید تکرار چیزهایی شبیه به این‌ها: خیلی قشنگی! امروز خوشگل شدی! تعریف و تمجیدهایی عادی، گذرا و بی‌ضرر به نظر برسد اما این دست اظهارات ممکن است در درازمدت اثری مخرب بر شخصیت دختران و تعریف آن‌ها از هویت‌شان داشته باشد. ولی چرا؟ سارا نیوتون، نویسنده، پژوهشگر و شخصیت رسانه‌ای که موضوع رفتار با دختران نوجوان محور اصلی کارهایش است، در مقاله‌ای در روزنامه گاردین نوشته که ۷۰ درصد از ۴۰۰ دختر نوجوانی که در نظرسنجی برای آخرین کتابش شرکت کردند، درباره وزن‌شان اظهار نگرانی کردند: «تعدادی از آن‌ها گفتند صبحانه و ناهارشان را حذف کرده‌اند تا لاغر بمانند و گروهی هم گفتند امیدوارند در بزرگسالی با جراحی پلاستیک ظاهر بدن‌شان را بهبود بخشند.» ما نیازی به این نمی‌بینیم که به پسرانمان بگوییم چقدر خوش‌تیپ و زیبا هستند یا چقدر لباس‌هایشان را دوست داریم، با این حال تعصبات ناخودآگاه‌مان باعث می‌شود به دختران چیزهایی بگوییم که عمرا آنها را به پسرها بگوییم. در دنیایی که به ظاهر و تصویر، وسواس زیادی دارد، اظهار نظر در مورد ظاهر، لباس یا موضوعات مشابه فقط می‌تواند این باور رایج را در میان دختران تشدید کند که «تصویر همه چیز است» اینکه چگونه به نظر می‌رسید مهم است نه اینکه چه کسی هستید یا چه می‌گویید. این اظهارنظرها در مورد یک دختر می‌تواند باعث شود او فکر کند که عزت نفسش به صفات یا ویژگی‌های خاصی مرتبط است. او ممکن است با این تصور بزرگ شود که «زیبا بودن» ارزش بیشتری نسبت به استقلال و قوی بودن دارد. این امر ممکن است منجر به عذرخواهی و شرم او بابت هوش، رک بودن و حاضرجوابی یا هر ویژگی دیگر او شود که برای یک دختر نامطلوب تلقی می‌شود. «وقتی باور کنیم اعتمادبه‌نفس ما به مؤلفه‌های بیرونی وابسته است، به هنگام ناراحتی یا شکست به‌سختی می‌توانیم خودمان را جمع‌وجور کنیم، درنتیجه راحت‌تر افسرده می‌شویم. همه اینها باعث می‌شود دخترها به‌سادگی تسلیم شوند، کمتر مصمم باشند و احساس بی‌کفایتی کنند.» این وضعیت ممکن است در زندگی آینده باعث شود که این دختران مسیرهای شغلی یا ارتقای شغلی را رد کنند، زیرا حس می‌کنند قادر به انجام آنها نیستند. بر اساس تحقیقات روانشناس کارول دوک، در طول یک روز مدرسه، پسران به طور متوسط هشت برابر بیشتر از دختران تنبیه می شوند. این پدیده از سن چهار سالگی شروع می‌شود. از آنجا که خودکنترلی دختران زودتر ایجاد می‌شود، دختران مایل می‌شوند با انجام کار خوب بیشتر «تحسین» شوند، در حالی که پسران تشویق می‌شوند تا بیشتر «تلاش» کنند. نتیجه این است که در دختران ذهنیت محدودکننده ایجاد می‌شود. آنها ممکن است باور کنند که نمی‌توانند تغییر کنند. وقتی دختران به ذهنیت‌های ثابت و ایستایی می‌رسند، ممکن است به سادگی دست از تلاش بردارند زیرا می‌ترسند شکست بخورند و نهایتاً به این اعتقاد می‌رسند که قابلیت و شایستگی افراد کلید موفقیت است نه تلاش آنان. پس به دختران چه بگوییم؟ به‌جای این که درباره ظاهرشان اظهار نظر کنیم، به کارها و رفتارهایشان اشاره کنیم و بپرسیم به چه چیزهایی علاقه‌مندند. به‌جای این که به آن‌ها بگوییم دختر خوبی هستند، از کیفیت‌های قابل توجه در شخصیت‌شان بگوییم، مثل اینکه چه‌قدر صبور و کوشا هستند یا چه مهارت بالایی در خوب گوش کردن دارند. به‌جای اظهارنظر درباره بایدها و نبایدهای رفتار مناسب برای دختران، مهارت ابراز نظر و بیان ایده‌ها و دفاع از خود را در آن‌ها تشویق کنیم و به آن‌ها بگوییم شجاعت‌شان چه‌قدر تحسین‌برانگیز است. یک تغییر کوچک و جزئی زبانی تضمین می‌کند که دختران نوجوان با آمادگی بیشتری به دنیای بزرگسالی وارد می‌شوند.