تپه‌ی‌ِپروانه‌ها

نمی دانستم تا چه حد قدرتمندم تا زمانیکه کسی را بخشیدم که پشیمان نبود و عذرخواهی را پذیرفتم که هرگز صورت نگرفت .. ॐ⃤ @psygalaxy_official

حیوانات را دوست داشته ‌باشید، اما انسان‌ها را بیشتر؛ آن‌ها به عشق و مراقبت بیشتری احتیاج دارند. انسان‌ها پوزخند و تمسخر و کنایه را می‌فهمند و از قضاوت‌ها، عمیقاً بی‌تاب می‌شوند. تو حرفی می‌زنی و فراموش می‌کنی و نمی‌دانی حرف ِ تو درون ِ یک انسان، چه جهنم ِ سهمگینی به پا کرده. مراقب حرف و رفتارهایمان باشیم، و هر آدمی را، حتی در اشتباه‌آمیزترین حالت ممکن، «خودمان» ببینیم. آدم که با خودش بدرفتاری نمی‌کند!

فیلمی کوتاه و سورئال که تصمیمات بی‌تعقل انسان را در شرایطی آماده برای سوءاستفاده، نشان می‌دهد. فرهنگ، یعنی یادگیری استفاده‌ی درست از قابلیت‌ها، شرایط، ایده‌ها و ابزارها!

لبخند امروز یادت نره؛

آسمان امشب، سعی کرد کمی به اندازه‌ی چشم‌هایت زیبا باشد.

برای هیچ‌کس آن‌قدرها مهم نیست که تو تا چه اندازه غمگینی و داری لابه‌لای نقاب ِ آرامش و سکوتت چقدر رنج می‌کشی. انسان‌ها فقط چهره‌ی خندان و روی گشاده‌ی تو را می‌خواهند، برای هیچ‌کس تحمل کردن یک چهره‌ی گرفته و یک حال نگران، منفعتی ندارد. انسان‌ها معمولاً در روزهای آسانی کنار تو می‌مانند، روزهای سخت، آدم‌های سخت و دوستان سخت و رفیق‌های سخت می‌خواهد. ولی تو آدم‌ها را دوست داشته باش، حتی اگر برای هیچ‌کدامشان اهمیتی نداشته باشد که تو درست همین لحظه که آرام و خونسرد مقابلشان ایستاده‌ای، در اعماق کدامین پرتگاه ِ اندوه داری دست و پا می‌زنی.