گوشه تابلو

https://www.instagram.com/reel/C8rmE_9McfN/?igsh=MXgzd3A1NzJhb3liMw== اینو حمایت میکنید جوجوها؟

دوست دارید بیام داستانشو شب بهتون بگم؟👈🏻👉🏻

البته محتوای من راجب یکی از این دخترهاست، ژان دارک فرانسوی. احتمالا اسمشو شنیده باشید.

همچنین گور بابای کنکوری بودن محتوای آبنبارت، میخوام یه پست تحلیل هنری بزارم...راستی میدونستید زمان قدیم دخترایی که مثل پسرا رفتار میکردن یا دوست داشتن لباس بپوشن جادوگر تلقی میشدن و توی آتیش میسوزوندنشون؟

ولی ملیکا خیلی خوشگله امیدوارم همیشه سینگل بمونه برش دارم برای خودم.

با اینکه خیلی این تیک تاک خودم و ملیکا رو دوست داشتم اما نشون هیچکس ندادم چون احساس ناامنی میکردم بخاطر پرانرژی بودنم توش یا حتی به قول معروف اورریکتم. ولی امروز صبح که دیدمش اینطوری بودم که...واقعا چرا؟ گور باباش. تو فقط خوشحال بودی، ازین مهمتر داریم؟

زندگی همینطوریشم سخته، شماها هم ریکشن توت فرنگی نمیزارید.

ولی جالب اینجاست که عکسایی که توی خونش گرفته اون حالت تشویش مالیخولیایی رو نداره. آرامش خالصه. به خدمتکارش گفته بیا میخوام ازت عکس بگیرم، اونم خیلی ساده ایستاده و منتظر مونده تا فرایند ثبت عکس تموم بشه.

میبینید چقدر به نقاشیاش شباهت داره؟ ثبت یه لحظه‌ی ناگهانی، حالت گیج و بهت زده‌ی صورتش، برهنگی و تشویش دنیای اطرافش.

مونک یه مدت بخاطر فروپاشی روانی توی بیمارستان بستری شد، این مدت یه بیان هنری جدید برای ابراز روحیاتش پیدا کرد و اون عکاسی بود. عکس هایی از خودش و پرستارهای بیمارستان.