❤️دلنوشته های من وتو🩷

برای هیشکی مهم نیس تو چجوری شباتو صبر میکنی پس بزار هرکی هرچی دلش خواس پشت سرت بگه و تو واسه خودت زندگی و از هر لحظه اش لذت ببر!عمرت اونقد طولانی نیس که بخوای نگران این چیزای بیخود باشی فقط آخرش خودتی و خدات و آرزوهات پس همین سه تارو محکم بغلشون کن:))

هم قهر باشی هم دلت تنگ باشه ،چه پارادوکس تلخی:))

خودت رو به خدا و دیگران رو به لیاقتشون بسپار... :)!

خودم خودم را دلداری میدهم و میان ناله های زیر لب ،میدانم امیدی به خویش نیست.دست و پایم گویی برای من نیستند و احساسشان نمیکنم.سرم از هرچه که باید و نباید درد می‌کند و گلایه دارد.چشمانم آنقدر ماتم زده اند که دیگر غم هایم درونشان جا نمیشوند. رها کنیم.من خوب هستم .

ببین من خودم یجورایی خودمو دارم میدونی چی میگم هیچوقت به آدمای دورم نمیگم کسایی که باعث میشن تنها نباشم من همیشه تنهام ، هممون همیشه تنهاییم ولی من عادت کردم به نبودن آدما و هیچوقت دلم نمی‌خواد دورم شلوغ باشه ولی خب من با یه آدم درست حسابی ام دورم شلوغه

آدم های صبور یه خصوصیت عجیب دارن ؛ بی نهایت لبخند می زنن ... این لبخند شاید تو نگاه اول حس گذشت بده...! اینکه «هر زخمی زدی ، هر‌ چیزی که گفتی فدای سرت ، من فراموش می کنم!» ولی آدم های صبور هیچ‌وقت هیچ چیزی رو فراموش نمی کنن...! زخمارو می شمارن...! حرفارو مرور می کنن و همچنان لبخند می زنن...! یه روز که صبوری دیگه جواب نداد ، با همون لبخند، تو یه چشم بهم زدن برای همیشه فراموشت می کنن... انگار که هیچوقت تو زندگیشون نبودی.

من بلدم چجوری حالِ خودمو خوب کنم، ولی همیشه منتظر بودم تو یه تلاشی برای بهتر شدنم بکنی :)!!🙂💔