زندگانی که "گاف" ندارد

اعصاب و روانتونو به هم می‌ریزن بعد چند قدم می‌رن عقب بعد یه مدت با تعجب نگاهتون می‌کنن می‌گن وا این چه طرز حرف زدن و رفتار کردنه ، طوری طبیعی جلوه می‌دن یه آن به خودتونم شک می‌کنید که نکنه واقعا بی هیچ دلیلی انقدر اعصابم به هم ریخته؟

حالوم بذ

اونجایی که داری خودتو به اب و اتیش میزنی که بلخره فراموشش کنی و‌ اون یهو‌پیام میده ته بگاییه👍

من واقعا از چیزی که الان هستم میترسم

تو حال بدم رفتی تو حال خوبم اومدی! فکر کردی هنورم همون حسو ب تو دارم؟

همه‌ی گم شدن ها عادیه. تو فقط یه مدت کوتاه دنبال گردنبند موردعلاقت میگردی،فقط یه مدت کوتاه دنبال لباس های قدیمیت میگردی اما خیلی زودتر از اونی که بفهمی فراموش میکنی و جایگزین بهتری براشون میاری و بعد از گذشت یه زمان زیاد،اخرشب که چشماتو بستی یهو یادت میاد که چقدر با اون لباس زیبا بودی و یا اون گردنبند تو همه خاطره های خوبت بوده. این گم شدن ها از لباس و وسایل موردعلاقت شروع میشه تا به انسان های مهم دورت برسه. همه ما گم میشیم. آدم‌ها ما رو گم میکنن.

تولد،اغاز تنهایی ماست. ما به این دنیا میایم،رشد میکنیم و تلاش میکنیم به ارتباط با ادم ها،باپدر با مادر با دوستان با جامعه یاس ما در برطرف کردن تنهایی ادامه پیدا میکنه تا روزگاری در زندگیمون عاشق میشیم یک‌نفر رو میبینیم که روانشناسا بهش میگن magical other(دیگریِ شگفت انگیز)و ناگهان این حس رو در اعماق ناخوداگاهمون تجربه میکنیم که بلاخره پیداش کردم! بلاخره کسی که اون خاطره،اون همبستگی مطلق رو برای ما دوباره بازآفرینی کنه رو تو این جهان پر از تنهایی پیدا کردیم. و برای همین اون ادم اسمش magical otherِ چون جادوییه حضورش اون ادمو میبینیم و عاشق حضورش میشیم اون ادم خیلی جادوییه اون خیلی ادم مهمیه برای ما اون ادم وصل میشه به بنیادی ترین ارزوی ما،همین که دیگه تنها نباشیم.. وصل میشه به اولین زخم زندگی ما همون زخم جدایی ما از مادرمون‌. این وعده رو به ما میده و اون حس رو در ما ایجاد میکنه که با حضور اون ادم بار دیگه کامل میشیم تنهاییمون رو میتونیم از بین ببریم ما اینجا عاشق میشیم! و هر عاشق شدنی،پیروزی امیدِ بر دانشِ شخصی.. ما عاشق میشیم،به این امید که چیزهایی که در معشوق هست در خودمون نبینیم و پیدا نکنیم..

«بابا گفت جوری زندگی کن که بعد از تو، آدم ها تورا یادشان بیاید.»