☀️’жарығың

«а ты, тем временем, наверно видишь сны, укрывшись с головою в одеяло. а я пью чай и тихо жду весны, и понимаю, как тебя мне мало.»

II Сағыныш жайлы қайтадан толғау болар да, бәлкім, қолайсыз, Дегенмен, жаным, көгілдір дүние сағынбағансын арайсыз. Өмірде мынау сағынбағандар – бақытсыз,бақсыз, талайсыз, Қазақтың жыры Абайсыз! Өткелі қыруар жолдарда жанға батқан да шығар сан ызғар, Бір қасық суды аңсатқан шығар сан тарам – сарша тамыздар, Бірақ та, жаным, өледі қыран қияға самғап баратып, Болғасын бейбақ өз жүрегінің сағынышына қарыздар. О, шіркін, менің сағынышымдай көлемі шексіз болса аудан, Ондағы жандар көз ашпас еді-ау, қуану менен шаршаудан. Сүйем мен сені, сүйем мен сені көкірегі ыстық дүние, Тұратын түгел сағыну менен аңсаудан! Сағыныш деген – молшылық қазына, бола да берер артық-кем, Ал, нағыз асқақ сағыныштарда араның балы бар, тіптен. Мен мынау ыстық жүрегіммен қара тасты да сағынам, Қаланып қалса тәртіппен! Сағыныш деген алдыңда тұрған ақ ала басты көк заңғар, Бақытың сенің – бағытын солай бара жатсаалып пәк жандар. Заманым менің жанарымда алып сағыныш болып жарқылдап, Ағады тынбай күңіреніп-сыңсып аэропорттар мен вокзалдар. Сағыныш шалғай сапарларыма жасаған шақта иелік, Кеудеме менің сан рет кеткен табан астынан күй еніп. Қойнымда менің қалғиды бүгін ақ жүпар әлем қыз-өмір, Сол сағыныштың кірпіктеріне сүйеніп... Мен бүгін сонау көгілдір көлге сағынып ұшып барамын, Бірге қақ қанат қасымнан қалмай, сағынып көрген, қарағым, Жалғасын сен айт бұл асқақ әннің, жабылып кетсем егер мен Ғұлама жылдар судырлатқанда парағын. Қараңғы түнде қамығып жүрсең, қанатына алып қаусырар, Бұл өзі, жаным, әйбат-ақ дүние, күні жоқ тіпті таусылар. Сағыныштар да төбеңнен өтер түйдек те түйдек көш болып, Көктемдегі барлық тырнаның онда даусы бар! Зулайды ол бүгін – тұсымда менің жаңғырып барлық ендікпен, Сұрша құмдарға, қүм шағылдарға таңдайы кеуіп, сел күткен, Егер сен жарық жанарыңды алсаң қайғы мен мұңға қаптатып, Сағынып жүрмегендіктен! Сағыныш деп ұқ жүйткісе поезд босағасына әнді іліп, Сағыныш деп ұқ далалар жатса, қалалар жатса жаңғырып. О, сәлем саған, шартарап қырға жұлдыз боп ағып баратқан, Өз жүрегімнің түкпіріндегі тұңғиық, түпсіз мәңгілік!

Жайығыма келдім. ішімдегіні көз жасым айтып берді. өзі түсінгендей,қатты толқып кетпесі бар ма?..)

көңіл-күйім нәскиге түсіп отыр.

«біресе көбелектің қанаты тисе,сынып кетердей нәзік болып,біресе шойын балтамен шапсаң да сызат түспейтін мықты бола қалатыным..»

уақыты,күні,айы бәрі жадымда. ұмытқа қалдырмаппын.

«анасы есімін саған арнап қойғандай»

«анасы есімін саған арнап қойғандай» туған күніңмен,S.✨

естір құлақ болмаса,айтқандарым бір тиын.

миымнан кетер емес мына сөздер..)