Ulusal Harekat Teşkilatı

CHP, Atatürk'ün kurduğu partidir. Doğru. Ancak Atatürk ilkelerinden uzaklaşmıştır. Ancak hala CHP'ye tapan ahmaklar var. Osmanlı, Ertuğrul Gazi'nin kurduğu partidir. Doğru. Ancak 16. yüzyıldan sonra ahlak ilkesinden uzaklaşmıştır. Osmanlı'nın son döneminde hala Osmanlı yönetimine tapan kimseler vardı. Onlar da ahmaktı. CHP hastası ahmaklar ile Osmanlı hastası ahmaklar aynıdır. Bir sistem, kurucusundan dolayı savunulmaz. İlkelerinden dolayı savunulur. İlkelerden şaşılmışsa, sistem desteklenemez!

Özgür Özel'in söylediğine göre, Türkiye'de 6 milyon A*rap vatandaşı varmış. Daha önce de milyonlarca K*ürt vatandaşı olduğunu söylemişti. Bu söylemleri bilip de hala CHP'ye oy veren varsa, AKP'liler gibi vatana ihanet içindedirler.

Bir Türk öğretmen, Irak'lı bir öğrenci tarafından öldürüldü. Avrupa'da böyle bir şey olsa, milyonlar sokağa dökülürdü. Ancak Türkiye'de böyle bir şey olmadı. Neden? Çünkü "Bana dokunmayan yılan bin yaşasın" zihniyeti var. Bu zihniyeti bitiremiyoruz. O halde yılanın dokunmasını bekleyeceğiz.

Türkçüler, ülke içerisinde en çok korkulan gruptur. Çünkü güçlendiklerinde, karşıt olan herşeyi yok ederler. Korkularının hakkını vereceğiz.

Uzun vadedeki amaçlarımızdan birisi de, Türkçü piyasada güvensizlik oluşturan kimseleri tek tek damgalamaktır. Böyle kimseleri piyasadan silmeliyiz. Silmeliyiz ki, Türkçüler en azından birbirlerine güvenebilsinler.

Milliyetçi oluşumlar, söz konusu "İslam" olduğunda genellikle bölünüyorlar. Bizim dinler konusundaki görüşümüz ise gayet nettir: Bizi alakadar etmiyorlar. Dinler var olsunlar ya da olmasınlar, bizim hedefimiz Türkçülüktür. Yalnızca Türkçülüktür. Böyle de kalacaktır.

3 Mayıs Davasının bugün 80. Yılındayız. Normalde 3 Mayıs Türkçüler Günü olarak anılır. Ancak bu aralar Türkçüler günü diye değil Milliyetçiler Günü, Türkçülük Günü gibi adlarla anılmaya çalışılıyor. 3 Mayıs’ı Milliyetçiler Günü olarak anmak demek Dünya’daki bütün milliyetçileri anmak manasına gelir. 3 Mayıs biz Türkçülere özeldir ve özel olarak kalacaktır. Bunu da diyen biz değiliz. Bunu diyen bizzat Hüseyin Nihal Atsız’ın kendisidir. 3 Mayıs 1962’de Atsız, yazmış olduğu makalesinde kısaca şöyle der: “Tarih bunu bağışlamayacak ve Türkçüler günü olan 3 Mayıs, bir gün Türklerin günü olunca onlar tarihin büyük mahkemesinde layık oldukları akıbete uğrayacaklardır.” 3 Mayıs ne Milliyetçiler günüdür ne de başka bir gündür. 3 Mayıs bizim günümüzdür. Türkçüler Gününün, Türklüğün ve Türkçülüğün içinin boşaltıldığı şu dönemde Türk ve Türkçü kalabilen herkesin 3 Mayıs’ı kutlu olsun.

Türkçü teşkilatlarda klasik bir sorun var: Rekabet ile düşmanlığı karıştırıyorlar. Mısır yetiştiren bir çiftçi, her yıl en kaliteli mısır ödülünü alırmış. Çiftçi, ödül aldığı mısırların tohumlarını da ekmeleri için komşularına dağıtırmış. Bunu öğrenen bir gazeteci röportaj yapmak için çiftliğe gelmiş. Gazeteci çiftçiye sormuş: “Seninle her yıl aynı yarışmaya giren komşularına, kaliteli tohumlarından vermeyi nasıl göze alabiliyorsun?” Çiftçi cevap vermiş: “Yoksa bilmiyor musun? Rüzgar, olgunlaşan mısırlardan polenleri alır ve tarla tarla dağıtır. Eğer komşularım kalitesiz mısır yetiştirirse çapraz tozlaşma sonucu her geçen yıl ürettiğim mısırın kalitesi düşer. Eğer kaliteli mısır yetiştirmek istiyorsam, komşularıma da kaliteli mısır yetiştirmeleri için yardım etmeliyim”. Mevzu aslında bu kadar basit.

Ermeni Tehciri mevzusunda; Hükümet yetkilikeri de muhalefet görevlileri de Ermeni taraftarı bir tavır takındılar. Bu başka bir ülkede olsa halk ayaklanır, yakılmadık siyasi bina bırakmazlardı. Ancak Türkiye'de sosyal medya dışında tepki veren olmadı. Çünkü sosyal medyada tepki verince mücadele verdiklerini sanıyorlar, tatmin oluyorlar. Uyuşuyorlar. İşte bu sebepten halk sevicisi değiliz. Tek amacımız Türkçülüğü hakim kılmak. Bu böyle devam edecek.

Ermeni Tehciri konusunda siyasilerin tutumu belli. Hemen hemen hepsi ermeni taraftarı. Aynısı Uganda'da olsa, "Hayır biz soykırım yapmadık!" diye ayaklanırlar, sağa sola iki mızrak atarlardı. Türkiye'de o da yok. Yine şu tez doğrulanıyor: "Türkiye'de halk her daim boyun eğer. Ya sana, ya başkasına... "