《 آن گـــــرگ》

معنی این نگاه چیست؟

دوست معمولی شدن یعنی حتی وقتی کنارشیم دلتنگشی یعنی کنار یه غریبه که بیشتر از هرکسی میشناسیش

رو به سوی خیمه ها زینت شتابان میرود در میان دود و اتش اشک ریزان میرود ذکر طفلان حرم صد هاح و واویلا شده هریکی از خیمه ای سویی هراسان میرود آنچنان رو سوی اتش راه زینب میرود گوئیا دخت علی سوی گلستان میرود گوئیا ساحل هیچ ندارد این دریای غم کودکی هرسو روان اتش به دامان میرود اتش اندر خیمه آل‌عبا افکنده خلق مضطرب زینب به دنبال یتیمان میرود قحطی آب است و لب تشنه همه اهل حرم از تن آنان توگویی او عطشان میرود مانده زین العابدین تنها میان خیمه ای عمه اش بیمار ان بیمار نالان میرود در میان خیمه ها جسم شهیدان مانده است بی معین درمانده زینب سوی انان میرود

هزار نامه‌ی غمگین به خانه‌ی تو رساندند و دست آخر عاشق شدند نامه‌رسان‌ها...

در خرمن عشاق علی چون کاهم یک طفل نوآموز کلاس شاهم آن خالق یکتا که درست اما من سجده کنم این حضرت حیدر راهم

شیرین شد و نقش تلخ فرهادم داد دلبـــر شد و بی تفــــاوتی یادم داد تا نـــام تو را صـــدا زدم با گریــــه عشــق آمد و بی بهــانه بر بادم داد