Alwayss.fm

Менің қазіргі ермегім осы. Оқымасаңдар, көріңдер. Әдемі басталып жатыр)

Мен бір емтиханға дайындалып жатқанда, "я не смогу", "құлап қалсам не болад" дегенде, мен сахнаға шығарда дірілдеп қорқып тұрғанда, мен ертең ент дегенде, мен "жалығып кеттім", "дым білмеймін" дегенде, мамамның: "Мой ребенок гений, ты моя умница, ты все сможешь" дегені жеткілікті болатын. Кішкентай кезімде мама осылай айтқанда өзімді басқалардан ерекше ақылды, өнерлі сезінетінмін. Қазір хабарласып сабаққа барғым келмей тұр дегенімде дәл осыны қайталап айтып береді. Бұдан кейін қалай бармайсың? Біздің бүгінгі жетістігіміз жақындарымыздың қолдауының арқасында🤍

Деппін ғой.

Көрімдікті каспиден қабылдаймын🤭

Екі езуім екі құлағымда, менен бақытты адам жоқ боп күн кешіп жатырмын) Ұйқысыз түндерімнің нәтижесі кітап боларын кім білген. Бүгін математика кафедрасы өзінде ақын барын білді☺️✨

Ал, сүйінші!

Азапты уақыт жылжып өтіп, мен 5/5 деп жазған кезде өзімнен артық бақытты, еркін адам болмайтын шығар, сірә. Аян айтпақшы, #студент сессияшылықтан құтылып, үйдегілердің ыстық құшағына қаланың сұрғылт тартқан көшелерін айырбастап кете барғанда дүниенің ең ғажабы осы екен ғой дейтіні рас. Бірақ менің жағдайымда сол ғажап көрініске жету үшін аяғымды аттасам болды, әкімшілік құқық, Кенесарының көтерілісі, екінші ретті сызықтар әрі қималар шыға береді. Нәтижесі жақсы болса екен.

Жылап тұр аспан, жұбата алармыз, Күліп тұр оған көп күнә. Пенделер біздер күнәһарлармыз. Періштелерде жоқ кінә.   Ғаламды былғап ғасыр өткенде, Тәңірден рақым сұрамай. Жұмыр жер толса қасіреттерге. Көк аспан қайтсін жыламай... © Ақжол Түменбай