𝘜𝘱𝘴𝘦𝘵 𝘈𝘳𝘦𝘢 ☽︎

𝘠𝘰𝘶 𝘥𝘪𝘥 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘮𝘺 𝘧𝘳𝘪𝘦𝘯𝘥, 𝘯𝘰𝘸 𝘪𝘵'𝘴 𝘵𝘪𝘮𝘦 𝘧𝘰𝘳 𝘺𝘰𝘶 𝘵𝘰 𝙢𝙤𝙫𝙚 𝙤𝙣.

ولی باد بهاری امشب>>>

اینو یادتونه؟ امروز صدبار بیشتر بهش ایمان آوردم.

هی باید بکوبم تو سرش بگم بچه نفهم! بشین با همین خرست بازی کن کاریتم نباشه ولی آخر شب باید تو کلانتری پیداش کنم... میدونین چی میگم؟

بدبختی من اینه که فقط خودم خودمو درک میکنم نه این نه آدمای اطرافم کافی نباشن فقط خدا لطف کرده یه ذهن پدرصگ به شدت فعالی به من داده که هیچوقت به همین که هست راضی نمیشه. مثل این دانشمندا هستن تو بچگی خیلی پیش فعال بودن و جای ماشین کنترلی با دل و روده تلوزیون بازی میکردن، اینم مثل یه بچه پیش فعال و ناآرومه که من سعی میکنم هندلش کم ولی زندگی تکراری و بی نواخت من براش مثل یه پیله است و اون مدام میخواد ازش فرار کنه چی بگم...نه میتونم سرزنشش کنم نه تحسین...فقط باید بهش عادت کنم

خدایا به من صبر کیم نامجون رو بده.

باور کنید بعضی وقتا درک نشدن میتونه دلیل مرگ آدم باشه....

اگر یه بار بهم گوش کنی میبینی که من با تمام حرفا و پیشنهادام دارم تلاش میکنم امید رو تو خودم زنده کنم و جلوی تسلیم شدن خودمو بگیرم ولی ظاهرا تو فقط میخوای انقدری کشش بدی تا ببرم و تمام انگیزمو برای آینده از دست بدم...

تا یکی دو دفعه هم حرف خودمو میزنم میگه تو نمیخوای گوش کنی و فکر میکنی از من بیشتر حالیته.... نه بیشتر حالیم نی، اندازه سنمم حالیم نی، من فقط یه ذهن پر از خلاقیت و ایده دارم که ذهن بسته پیر تو نمیتونه درکش کنه!

به معنای واقعی کلمه دوز درک مغزم رو رو هزار بردم و تمام مدت جلوی خودمو گرفتم تا توهینی به اون آدم نکنم ولی فکر کنم تا راهمو ازش جدا نکنم مدام باید جلوش سکوت کنم و سر تکون بدم و این باعث میشه اون فکر کنه ازم بالاتره!