لاک سیاه

من دیگه تورو انتخاب نمیکنم، من بار ها بین خودم و تو، تورو انتخاب کردم و تو نفهمیدی، اولویتم رو روی حال تو گذاشتم ولی تو اهمیت ندادی، همه وقتمو صرف با تو بودن کردم و تو کنار من بودنو به کوچیک ترین چیزا فروختی، دیگه از خودم هیچی نمونده، من باید به داده خودم برسم.

احساساتشو خاموش کرد تا از خودش محافظت کنه و تا ابد در تاریکی مطلق حبس شد.

ولی تو داری منو از دست میدی...

Ben senle yanlızlığımı paylaşmışdım...

قول میدم دیگه باور نکنم

ولی پناهگاه ها ساخته شدن تا خراب شن چرا باید بهشون پناه ببریم وقتی یه شب تو تاریکی محض همون لحظه که آروم گرفتی تورو میان تا از بیخ نابود کنن شاید با شکستن احساساتت با قطع کردن بهترین بخش تصوراتت شاید هم فقط با یه لبخند تاریک و ساکت چرا وجود دارن برای نابود کردن ما ؟ برای خورد کردن ما تو اوج ارامش؟ مثل وقتی که به پالپ های آبمیوه رسیدی و از دستت میفته و می‌ریزه زمین :")

انقد پیگیرش بودم فکر کرد بهش نیاز دارم

از اول شروع میشه ولی پایانش همونه.

عه_بله

عه درام ملودرام :)) از این تست‌های کوچک و بامزه که دوست دارم. ژانر زندگی شما چیه؟