lar chiqara boshladi,suv shovqinida bu ovozlar bosilib ketardi.
Bo'shanishiga yaqin qolganda Zarifaning ko'z oldiga o'z o'zidan maktabdagi moviyrang ko'zli Farangiz kelib ketdi,yosh bo'lsada formasi ortidan ko'kraklari ancha sezilib qolgandi qaddi basti ham boshqacha hipchabel huddi aktrissalarga o'xshaydi..Zarifa negadir shu qizni hayolidan chiqarolmadi shu tuni...
Ertasiga ishga kelgan Zarifa sinfda yo'qlama qilgach Farangizning yo'qligini bikib o'quvchilardan so'radi hech kim uning nimaga kelmagani bilmas ekan.Keyin bir o'quvchi Farangizning tez tez dars qoldirishini aytib qoldi..
Tanafus vaqti o'qituvchilar honasiga ketayotganida oldidan Afzal Nosirovich chiqib qoldi.
-Assalomalaykum Afzal aka.
-Valaykum xo'sh Zarifaxon ishga o'rganib qoldizmi!
-Ha asta sekin o'rganib borayabmiz.
-Ha yaxshi..dedi Afzal beixtiyor Zarifaning kokraklariga suqlanib qarab qoyarkan.Bundan jahli chiqqan Zarifa achchiq qilib tomoq qirib qoydi.
-Hhha. uzr sizga bir o'quvchingiz haqida aytmoqchi edim! Farangiz Shamsiyeva degan.
-Ha ha hosh eshitaman!
-Bilasizmi..u qizni otasi piyonistaligi uchun erta o'lib ketgan hozir onasining qarmog'ida faqaaat onasi foxishalik bilan shug'ullanadi!!
-Nima!?
-Ha shunday lekin qiz juda yaxshi qiz,men bilaman faqat sal shu qizga e'tiborli bo'lib yuring.
-Ho'p Afzal aka..
Zarifaning rosa boshi qotdi o'ylana o'ylana ishdan so'ng ko'rsatilgan manzil bo'yicha Farangizning uyini topib bordi.Pastakkina remontalab darvozasi yog'ochdan bo'lgan uy ko'ziga vahimali va befayz ko'rinsada qo'rqib pisib qo'ng'iroq tugmasini bosdi..
Ichkaridan Farangizning qo'ng'irodek tanish ovozi keldi..
-Hoziir..
Eshik ochildi ko'zlar ko'zlarga taqalib yana bir muddat g'alati sukunat cho'mdi.Zarifa Farangizning ko'zlariga tikilib unga ichida qandaydir o'zgacha mehrni tuydi,u achinish emas go'yoki sevgan insoniga bolgan tuyg'ular edi.Lekin bu umuman amalga oshmaydigan his kechinmalar..
-Kim ekan?! Ichkaridan yana bir ayol kishining ovozi keldi!
-Iltimos keting Zarifa opa ertaga o'zim maktabga boraman,iltimos ketaqoling..
Zarifa Farangizning iltijo bilan boqib turgan ko'zlariga qarab yig'lagisi kelib ketdi.Qizginani qiyin ahvolga solmaslik uchun darhol bu yerdan jo'nab qoldi.
Ertasiga Farangiz darslarga keldi..Zarifani ko'rishi bilan ko'zlarini olib qochdi.
Zarifa unu nimalarni his qilayotganini tushunsada u bilan gaplashib okishi kerak edi.Darsdan so'ng hammaga javob bergach Farangizning oldiga bordi.
-Farangiz maylimi bir og'iz gaplashib olsak?!
Farangiz unga bir qarab qo'ydida hop degandek boshini qimirlatdi
Hamma chiqib ketgach Zarifa qizni qo'rqitib yubormaslik uchun gapni uzoqdan boshladi,hazil qildi,kuldirdi tabiat go'zalligi hayot haqida qiziq qiziq voqealar so'zladi.Yarim soatdan ko'proq vaqt ichida Farangizning ko'zlaridagi mung yo'qolib yana chaqnay boshladi.
ikkisi boshlarini qo'llariga tiragancha bir partada yuz yuz huddi sirdosh dugonalardek pichirlashib gohida qiqir qiqir kulishib qo'yardi.Zarifa unga o'qishda bo'lgan qiziq qiziq voqealrdan aytib uni chalg'itdi va nihoya sekin asosiy mavzuga ko'chdi.
-Farangiz bilasanmi dedi Zarifa qizning sochlarini qo'li bilan to'g'irlab, taqdirimiz har doim ham biz hohlagandek bo'lavermaydi..
Mening otam ham huddi senikidek yoshligimda vafo etgan men ham kop qiyinchiliklar ko'rganman lekin ko'rib turganingdek barcha qiyinchiliklarga chidab mana ularni yengib o'tdim.Sen ham mendek bo'lishni hohlaysanky a to'g'rimi?!
-Hohlayman..lekin sizning yonizda mehribon oyingiz bo'lgan mening oyim esa..
qiz shu yerga kelganda alam bilan yig'lab yubordi.
Zarifa qizni quchoqlab bag'riga tortarkan sochlarini silab yupatdi..
-Lekin senda mendek mehribon opang bor jinnivoy buning ustiga onaning yaxshi yomoni bolmaydi..
Senga ozim yordam beraman faqat sen ham hayotingni yolga qoyishga yordam ber..
-Hoop Zarifa opaa ..Farangiz mehribon Zarifa opasini belidan qo'llarini o'tkazib tarang ko'kraklariga boshini qo'ydi.Avvallari hech bi kimsa bilan quchoqlashmagan Zarifa g'alati bo:lib ketdi.Qizdan kelayotgan boshqacha ifor ham Zarifada g'alati hislar uyg'ota boshladi.Farangizning yuzini o'ziga qaratib peshonasidan