دوتار هراتی Dutar Herati

تويي ظاهر تويي باطن تويي اول تويي آخر #متین_سالار

‌ پلک می زنی جهانم زیر رو می شود ... موهایت را باز می کنی طوفان می شود ... می خندی بهار می آید ... دیوانه منم ... که خانه ام را رویِ گُسَل خطرناکِ تن تو ساخته ام ... #علیرضا_اسفندیاری

ماه رمضان شد، می و میخانه بر افتاد عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد... 🖋#روح_الله_خمینی🌱

جنسم از جنس "شراب" است و قدیمی شدنم ؛ ناب ترم می دارد ... و اگر قدر ندانست ، همان تازه ی ناخالصِ بی مایه حلالش باشد ! #نرگس_صرافیان_طوفان

نمیدانم که را دیدم که از خود میرود هوشم جنون آهسته میگوید: مبارک باد! در گوشم. #صائب_تبريزي

‌ چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی تو صنم نمی گذاری که مرا نماز باشد... 👤سعدی

حاجت نه به شمع است به بزمی که تو باشی...😍 #بیدل‌شیرازی🌱

دل آدم میشـه چشـم هـمـه دنیا ره بخانه دل آدم میشـه راز هـمـه دلهـا ره بدانه دل آدم میشـه باور بکنه زندگی ره دل آدم میشـه از خود همه غـمها ره برانه دل آدم چقدر خـواهش بیجا میکنه دل آدم به خدا آدمـه رسـوا میکنه چه میشـد چشـم آدم تر نمیشـد گل لبخند او پرپر نمیشـد چه میشـد آدمـا خـوشبخت بودن دیگه ای درد وغـم باور نمیشـد چه میشـد زندگی پر از صفا بود دل آدم ازین غـمـهـا رهـا بود چه میشـد با تمـام مـهـربانی دیگه دنیا به کام آدمـا بود

‌‎حضرتِ خواجهِ غريب نواز ‌‎شیخ خواجه معین الدین حسن سجزی چشتی،كه بنام هاي خواجه معین الدین چشتی و غريب نواز مشهور است؛یکی از شخصيت هاي موثر در تاریخ سیاسی و اجتماعی و هم در تاريخ ادبيات فارسي در صوفيان شبه قاره هند بود كه پيرو طريقه چشتيه بوده است . ‌‎خواجه غريب نواز،در ۵۳۶ قمری یا ۱۱۴۲ میلادی ‌‎.در منطقه چشتیه ولايت هرات، افغانستان تولد شده است. ‌‎خواجه غريب نواز،درسال ۵۸۸قمری با لشکریان سلطان معزالدین محمد غوری (هرات) از افغانستان به هند رفت و در اجمیر ساکن شد. ‌‎غريب نواز، مجالس وعظ و خطابه‌های خود را به زبان فارسی ایراد می‌کرد و به اينگونه، زبان و ادبیات فارسی را در شبه قاره هند گسترش می‌داد. ‌‎از جمله کتاب هايكه به سرسلسله‌ها و بزرگان طریقت چشتيه ،خواجه غريب نواز وقطب الدین بختیار کاکی نسبت داده شده‌اند عبارت اند از 'انیس الارواح'، 'دلیل العارفین'، 'فواید السالکین' و 'اسرارالاولیا' . ‌‎خواجه غريب نواز شاگردان زیادی تربیت کرد كه از جمله قطب‌الدین بختیار کاکی و فریدالدین گنج شکر را ميتوان نامبرد،كه هر كدام منشأ و خدماتِ ارزنده اسلامي شدند . ‌‎خواجه غريب نواز بعداز مدتی فعالیت و تأسیس سازمانهای فرهنگی و مذهبی در شهر اجمير ‌‎در ٦ رجب،۱۵ مارس ۱۲۳۶ وفات نموده ودر آرامگاه كه در اجمیر، راجستان، هند موقعت دارد دفن گرديد. مريدان حضرت خواجه غريب نواز پس از درگذشت او برایش مقبره مجلل و باشکوهی ساختند که پس از هشت قرن هنوز هم پابرجاست و یکی از مزارهای درجه اول مسلمانان در هند به شمار می‌رود. مردم و مریدان خواجه صاحب هر سال از سراسر هند، به مناسبت عُرس وی، مراسمی را برگزار می‌كنند...

من بی‌مایه که باشم که خریدار تو باشم حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم|| تو مگر سایه لطفی به سر وقت من آری که من آن مایه ندارم که به مقدار تو باشم خویشتن بر تو نبندم که من از خود نپسندم که تو هرگز گل من باشی و من خار تو باشم هرگز اندیشه نکردم که کمندت به من افتد که من آن وقع ندارم که گرفتار تو باشم هرگز اندر همه عالم نشناسم غم و شادی مگر آن وقت که شادی خور و غمخوار تو باشم گذر از دست رقیبان نتوان کرد به کویت مگر آن وقت که در سایه زنهار تو باشم گر خداوند تعالی به گناهیت بگیرد گو بیامرز که من حامل اوزار تو باشم مردمان عاشق گفتار من ای قبله خوبان چون نباشند که من عاشق دیدار تو باشم من چه شایسته آنم که تو را خوانم و دانم مگرم هم تو ببخشی که سزاوار تو باشم گر چه دانم که به وصلت نرسم بازنگردم تا در این راه بمیرم که طلبکار تو باشم نه در این عالم دنیا که در آن عالم عقبی همچنان بر سر آنم که وفادار تو باشم خاک بادا تن سعدی اگرش تو نپسندی که نشاید که تو فخر من و من عار تو باشم