کانال گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد کنگاور

با سلام به اطلاع دانشجویان می رساند : فردا چهارشنبه مورخه بیست و چهارم آبان ساعت ده صبح الی یازده صبح کلاس درس جبرانی حقوق مدنی 8 برگزار میشود . حضور تمامی دانشجویان الزامی است.

مشکل بزرگ دیگر اسرائیل جمعیت کم ده میلیونی آن در برابر جمعیت بسیار زیادتر کشورهای همسایه آن است (مصر به تنهایی ده برابر اسراییل جمعیت دارد). یک پنجم از شهروندان اسرائیل هم عرب‌‌تبار هستند که در دل تعهدی به دولت یهودی ندارند و از سربازی هم معافند. این جمعیت کم و نیاز مبرم اسرائیل به نیروی نظامی کافی باعث شده که در این رژیم خدمت سربازی حتی برای زنان هم اجباری باشد.

فاصله بین نوار غزه تا کرانه باختری تنها ۳۰ تا ۴۰ کیلومتر است. در حمله ۷ اکتبر، رزمندگان فلسطینی موفق شدند نیمی از این مسافت را طی کنند. اسرائیل به شدت از این نگران است که با تکرار چنین حمله‌ای و پیوستن سرزمین‌های فلسطینی به یکدیگر، ارتباط جنوب و شمال آن قطع شود. به علاوه، رژیم صهیونیستی همواره تلاش داشته تا ضعف جغرافیایی و جمعیتی خود را با قدرت نظامی و فراهم کردن هیمنه شکست‌ناپذیری جبران کند. هم‌اکنون این هیمنه به علت عملیات موفق حماس فرو ریخته و امکان حمله به اسرائیل -هر چند که بسیار پرهزینه باشد- به ایده‌ای کاملا عملی نزد گروه‌های فلسطینی بدل شده است. اسرائیل تمایل دارد جهت دفع همیشگی خطر نوار غزه، این نوار را به کلی پاکسازی کرده و جمعیت آن را به کشور عربی دیگری اخراج نماید، اما صرف نظر از مقاومت‌های شدید رزمندگان حماس و دیگر گروه‌های مقاومت، هیچ یک از این کشورها نیز تمایلی به تکرار تجربه پذیرش انبوه آوارگان فلسطینی و مشکلات سیاسی و امنیتی و اقتصادی آن ندارند.

کرانه باختری که در ۱۹۶۷ اشغال شد ظاهرا متعلق به فلسطینی‌هاست، اما اسرائیل در عمل آن را مانند پوست پلنگ به صدها ناحیه مجزا از هم تقسیم کرده است: مطابق موافقتنامه صلح ۱۹۹۵ اسلو، کرانه باختری به سه ناحیه A (آبی)، B (بنفش) و C (نارنجی) تقسیم شد‌ه است. در ناحیه A کنترل اداری و پلیسی با تشکیلات خودگردان فلسطینی است. در ناحیه B کنترل اداری با فلسطین، اما کنترل امنیتی با اسرائیل است. در ناحیه C  کنترل اداری و امنیتی هر دو با اسراییل است. قرار بود این ترتیبات موقتی باشد و کنترل تمام کرانه باختری به تدریج به فلسطینیان واگذار شود، اما اسرائیل هرگز به تعهدات خود در این زمینه عمل نکرده و نخواهد کرد. از نزدیک به سه میلیون فلسطینی‌ کرانه باختری، حدود ۹۰ درصد در نواحی A و B ساکنند. اسراییل هم بر خلاف کنوانسیون چهارم ژنو، ۲۳۰ شهرک در ناحیه C ساخته و ۴۰۰ هزار یهودی را در آنها ساکن کرده است. با این حال، اسرائیل علاقه‌ای به منضم کردن کامل کرانه باختری یا نوار غزه به خاک خود ندارد، زیرا این کار میلیون‌ها عرب فلسطینی را وارد جامعه این رژیم کرده و ماهیت یهودی آن را به کلی تغییر می‌دهد.

نوار غزه به لحاظ جمعیتی یکی از متراکم‌ترین نقاط دنیاست. این تراکم جمعیت فلسطینی و رشد سریع آن از جمله عواملی بود که باعث شد اسرائیل در ۲۰۰۵ به این نتیجه برسد که هزینه تداوم اشغال در این نوار در آینده بیش از منافع آن خواهد بود و بهتر است از این منطقه خارج شود و شهرک‌های یهودی که بعد ۱۹۶۷ ساخته بود را برچیند.

یکی از مشکلات اساسی رژیم صهیونیستی به لحاظ جغرافیای نظامی، عرض کم آن است. تا پیش از جنگ ۱۹۶۷ که در آن کرانه باختری به اشغال اسرائیل درآمد، فاصله بین مرز شرقی اسرائیل تا دریا تنها ۱۵ کیلومتر بود. این فاصله انقدر ناچیز است که یک سرباز پیاده اردنی در سه ساعت و یک خودرو زرهی تنها در ربع ساعت می‌توانست آن را طی و اسرائیل را از وسط به دو نیم قیچی نماید. با این حال هنوز هم عرض اسرائیل در وسیع‌ترین نقطه از ۱۱۰ کیلومتر تجاوز نمی‌کند.