مُنگِـہ‌ها

از تهِ دل می‌خواستم و آرزو می‌کردم که خودم را تسلیمِ خوابِ فراموشی بکنم‌. اگر این فراموشی ممکن می‌شد! اگر می‌توانست دوام داشته باشد! اگر چشم‌هایم که به‌هم می‌رفت در ورای خواب آهسته در عدم صِرف می‌رفت و هستی خودم را احساس نمی‌کردم! اگر ممکن بود در یک لکهٔ مرکب، در یک آهنگِ موسیقی با شعاع رنگین تمام هستی‌ام ممزوج می‌شد، و بعد این امواج و اشکال آنقدر بزرگ می‌شد و می‌دوانید که به کلی محو و ناپدید می‌شد، به آرزوی خود رسیده بودم. ـ بوف کور؛ صادق هدایت. @mongehaa

مرا دوباره به آن روزهای خوب بِبَر! سپس رها کن و برگرد، من نمی‌آیم . . . ‌ #احسان‌_پرسا @mongehaa

دیدم که آدمی میتواند شفای آدمی شود… @mongehaa

دیدم که آدمی میتواند شفای آدمی شود. @mongehaa

دیدم که آدمی میتواند شفای آدمی شود. @mongehaa

صبح‌ها دلم نمی‌خواهد از خواب بیدار شوم، توانایی روبرو شدن با زندگی را ندارم. • روزها در راه | شاهرخ مسکوب @mongehaa

بدونِ قصه و بوسه تلاش کن که بخوابی…

✨ @mongehaa #New

عمرمون در پی رخ دادن اتفاق خوب با آدم مناسب هدر رفت، همیشه یا اتفاق خوب با آدم اشتباه رخ میده، یا وقتی هم آدم درستش هست، اون اتفاقات خوبی که باید نمیشه که رخ بده... @mongehaa